Ανατομική και απεικονιστική μελέτη των δερματικών διατιτρώντων κλάδων της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας: δερμοπεριτονιακοί κρημνοί κάτω άκρου

Abstract

Background: Traumatic or trophic defects of the soft tissue of the lower leg are quite often very difficult to manage, especially in the distal third of the leg. Fasciocutaneous flaps are a relatively simple option for covering small? and medium?sized defects of the lower leg. The aim of this study is to investigate the distribution of septocutaneous perforators of the anterior tibial artery and their possible clinical applications. Methods: Anatomical study was performed on 50 fresh adult cadaveric lower extremities. Using coloured contrast materials, the location of septocutaneous perforators, originating from anterior tibial artery, were mapped. These findings were then compared with colour Doppler imaging (CDI) data in 20 living volunteers. Results: The septocutaneous perforators of the anterior tibial artery follow a reproducible pattern all over the lower leg (septa I, II & III). In the distal segment, we found relatively few perforators. There was a marginal difference between cadaveric and CDI data for perforators with diameter ?1mm. The average number of anterior tibial artery septocutaneous perforators in anatomical dissections was 6.6±2.4, while CDI revealed 8.2±3.2 perforators in living volunteers (p=0.053). In five areas of the lower leg, there is a >50% chance that a septocutaneous perforator with diameter ?1mm is coming off the anterior tibial artery. Anatomical dissections for a cutaneous territory 5cm above the lateral maleollus, and 10cm in width, revealed 6.1±2.2 septocutaneous perforators (range 4 to 12). 106 Conclusions: CDI, paired with knowledge of anatomical details, is a reliable tool for preoperative identification of septocutaneous perforators of 1mm or larger outer diameter, thus providing critical information for planning and harvesting safe fasciocutaneous flaps of the lower leg. Additionally, according to our anatomic study, a new transverse fasciocutaneous flap (Type B according to the Nahai?Mathes classification), located over the distal anterolateral third of the lower leg and based on perforators of the anterior tibial artery, may be successfully used for covering selected defects of the distal third of the lower leg.

Υπόβαθρο: Οι τραυματικές ή τροφικές βλάβες των μαλακών ιστών του κάτω άκρου είναι συχνά πολύ δύσκολο να διαχειριστούν, ειδικά στο περιφερικό τριτημόριο. Οι δερμοπεριτονιακοί κρημνοί είναι μια σχετικά απλή εναλλακτική λύση για την κάλυψη των μικρού και μεσαίου μεγέθους βλαβών του κάτω άκρου. Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να ερευνηθεί η κατανομή των δερμοπεριτονιακών κλάδων της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας και οι πιθανές κλινικές εφαρμογές τους. Μέθοδοι: Η ανατομική μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 50 φρέσκα ενήλικα πτωματικά παρασκεύασματα. Χρησιμοποιώντας τα χρωματισμένα υλικά αντίθεσης, η θέση των δερμοπεριτονιακών κλάδων που προέρχονται από την πρόσθια κνημιαία αρτηρία, χαρτογραφήθηκε. Αυτά τα ευρύματα συγκρίθηκαν έπειτα με τα στοιχεία της υπερηχογραφικής μελέτης (CDI) σε 20 ζωντανούς εθελοντές. Αποτελέσματα: Οι δερμοπεριτονιακοί κλάδοι της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας ακολουθούν ένα συγκεκριμένο σχέδιο κατανομής σε όλο το κάτω άκρο (Διαφράγματα Ι, ΙΙ & ΙΙΙ). Στο περιφερικό τμήμα, βρήκαμε σχετικά λιγότερους κλάδους. Υπήρξε μια στατιστικά οριακή διαφορά μεταξύ των πτωματικών και των απεικονιστικών στοιχείων, για κλάδους με διάμετρο ?1χιλ. Ο μέσος αριθμός δερμοπεριτονιακών κλάδων της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας στις ανατομικές παρασκευές ήταν 6.6±2.4, ενώ η CDI αποκάλυψε 8.2±3.2 κλάδους στους ζωντανούς εθελοντές (p=0.053). Σε πέντε περιοχές του κάτω άκρου, υπάρχει πιθανότητα >50%, να εντοπιστεί δερμοπεριτονιακός κλάδος με διάμετρο ?1χιλ. Ανατομικές μελέτες για μια δερματική περιοχή 5εκ. επάνω από τον έξω σφυρό, και 10εκ. στο πλάτος, αποκάλυψε 6.1±2.2 δερμοπεριτονιακούς κλάδους (διακύμανση από 4 έως 12). Συμπεράσματα: Η υπερηχογραφική εξέταση (CDI), σε συνδυασμό με τη γνώση των ανατομικών λεπτομερειών, είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο για τον προεγχειρητικό προσδιορισμό δερμοπεριτονιακών κλάδων 1χιλ. ή και μεγαλύτερης διαμέτρου, παρέχοντας κατά συνέπεια κρίσιμες πληροφορίες για τον προγραμματισμό και τη παρασκευή ασφαλών δερμοπεριτονιακών κρημνών στο κάτω άκρο. Επιπλέον, σύμφωνα με την ανατομική μελέτη μας, ένας νέος εγκάρσιος δερμοπεριτονιακός κρημνός (τύπου Β σύμφωνα με την ταξινόμηση Νahai?Mathes), που βρίσκεται στο περιφερικό τριτημόριο του κάτω άκρου και βασίζεται σε δερμοπεριτονιακούς κλάδους της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για την κάλυψη επιλεγμένων βλαβών του περιφερικού τρίτου του κάτω άκρου.