Περίληψη
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης σε συνδυασμό με τις ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης και στη συγκεκριμένη περίπτωση του αγώνα της ποδοσφαίρισης θα μπορούσαμε να τονίσουμε ότι: 1. Η άσκηση (αγώνας ποδοσφαίρισης) αυξάνει τα επίπεδα του προφλεγμονώδη παράγοντα TNFα τόσο στους αθλητές όσο και στις αθλήτριες ποδοσφαίρισης. Αυτό διαπιστώνεται από την αυξημένη συγκέντρωση των τιμών του παράγοντα μεταξύ πρώτης-δεύτερης και πρώτης-τρίτης φάσης. 2. Σε ό,τι αφορά την IL-6, που είναι ένας σημαντικός προφλεγμονώδης παράγοντας, παρατηρείται αύξηση των επιπέδων της και στις δύο ομάδες αθλουμένων. Πιο συγκεκριμένα στους ποδοσφαιριστές αυξάνουν οι τιμές μεταξύ πρώτης-δεύτερης και πρώτης-τρίτης φάσης, ενώ στις αθλήτριες ποδοσφαίρισης υπάρχει αύξηση των τιμών μεταξύ πρώτης-δεύτερης φάσης. 3. Επίσης, ενδιαφέρον εύρημα παρουσιάζει η αύξηση των επιπέδων του σημαντικού φλεγμονώδους δείκτη Ινωδογόνου και στις δύο ομάδες αθλουμένων, με αποκορύφωμα τις 24 ώρες μετά την αγωνιστι ...
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης σε συνδυασμό με τις ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης και στη συγκεκριμένη περίπτωση του αγώνα της ποδοσφαίρισης θα μπορούσαμε να τονίσουμε ότι: 1. Η άσκηση (αγώνας ποδοσφαίρισης) αυξάνει τα επίπεδα του προφλεγμονώδη παράγοντα TNFα τόσο στους αθλητές όσο και στις αθλήτριες ποδοσφαίρισης. Αυτό διαπιστώνεται από την αυξημένη συγκέντρωση των τιμών του παράγοντα μεταξύ πρώτης-δεύτερης και πρώτης-τρίτης φάσης. 2. Σε ό,τι αφορά την IL-6, που είναι ένας σημαντικός προφλεγμονώδης παράγοντας, παρατηρείται αύξηση των επιπέδων της και στις δύο ομάδες αθλουμένων. Πιο συγκεκριμένα στους ποδοσφαιριστές αυξάνουν οι τιμές μεταξύ πρώτης-δεύτερης και πρώτης-τρίτης φάσης, ενώ στις αθλήτριες ποδοσφαίρισης υπάρχει αύξηση των τιμών μεταξύ πρώτης-δεύτερης φάσης. 3. Επίσης, ενδιαφέρον εύρημα παρουσιάζει η αύξηση των επιπέδων του σημαντικού φλεγμονώδους δείκτη Ινωδογόνου και στις δύο ομάδες αθλουμένων, με αποκορύφωμα τις 24 ώρες μετά την αγωνιστική προσπάθεια, ενώ σημαντική παραμένει η αύξηση έως και τις 48 ώρες. 4. Ενδιαφέρον εύρημα είναι και η αύξηση των τιμών της CRP και στις δύο ομάδες των ασκουμένων. Η αύξηση παρουσιάζεται μεταξύ πρώτης-δεύτερης και πρώτης-τρίτης μέτρησης, με αποκορύφωμα της αύξησης την τρίτη μέτρηση. 5. Αξιόλογης σημασίας εύρημα είναι και η αύξηση που παρατηρήθηκε στον παράγοντα της Ομοκυστεΐνης και στις δύο ομάδες των αθλουμένων, καθώς σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι η πρώτη φορά που ερευνητική εργασία διερευνά τα επίπεδα του παράγοντα σε τόσο μακρό χρονικό διάστημα. Η αύξηση παρατηρήθηκε έως και τις 48 ώρες στους αθλητές ενώ έως τις 24 στις αθλήτριες, με αποκορύφωμα και στις δύο ομάδες τη μέτρηση των 24 ωρών. 6. Σημαντικό επίσης εύρημα αποτελεί η σημαντική αύξηση που παρατηρήθηκε στη συγκέντρωση των τιμών της CK και στις τέσσερις φάσεις του πειράματος και στις δύο ομάδες των αθλητών, γεγονός που υποδηλώνει τη μεγάλη καταπόνηση που υφίσταται ο μυϊκός ιστός κατά την αγωνιστική προσπάθεια. 7. Η άσκηση (αγώνας ποδοσφαίρισης) προκαλεί ευεργετικές επιδράσεις στο καρδιαγγειακό προφίλ, κάτι που φαίνεται και από τα χαμηλά επίπεδα που παρουσιάζουν οι αθλητές σε κατάσταση ηρεμίας (πρώτη μέτρηση) σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. 8. Ενδιαφέρον εύρημα είναι και η διαφορετική επίδραση που προκαλεί ο αγώνας ποδοσφαίρισης στις βιοχημικές αποκρίσεις ανάλογα με τη διαφορετική αγωνιστική θέση των αθλητών και αθλητριών. Αξίζει να τονιστεί ότι σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι η πρώτη φορά που διερευνάται κάτι τέτοιο και χρήζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον περαιτέρω διερεύνησης καθώς υπήρξαν σημαντικές διαφοροποιήσεις. 9. Εξίσου σημαντικό εύρημα είναι και η διαφορετική απόσταση που διάνυσαν οι αθλούμενοι κατά τη διάρκεια του πειράματος όπως επίσης και η ένταση με την οποία διανύθηκε αυτή απόσταση από τις διαφορετικές θέσεις των ασκουμένων, καθώς παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των θέσεων. Πιο συγκεκριμένα παρατηρήθηκε ότι οι ακραίοι μέσοι κάλυψαν μεγαλύτερες αποστάσεις και με μεγαλύτερη ένταση απ’ όλες τις υπόλοιπες ομάδες, ακολουθούμενοι από τους κεντρικούς μέσους και τους ακραίους αμυντικούς τόσο στους αθλητές όσο και στις αθλήτριες ποδοσφαίρισης. 7. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Αναλύοντας τα αποτελέσματα της έρευνας τα οποία δείχνουν πολύ υψηλές συγκεντρώσεις όλων των προφλεγμονοδών και φλεγμονωδών δεικτών καθώς επίσης και του ενζύμου της κρεατινής κίνησης, ακόμη και 48 ώρες μετά την αγωνιστική προσπάθεια, όπως επίσης τη συνολική απόσταση καθώς και την ένταση με την οποία καλύψανε αυτήν την απόσταση οι ποδοσφαιριστές διαφορετικών θέσεων, θα θέλαμε να προτείνουμε τα ακόλουθα: 1. Αμέσως μετά την αγωνιστική προσπάθεια θα πρέπει να ακολουθείται πρόγραμμα ήπιας ενεργητικής αποκατάστασης του οργανισμού του αθλητή με χαλαρό τρέξιμο συνεχόμενης διάρκειας διαρκείας 2χ10΄ ήπιας μορφής 120-140 Κ.Σ./min., ακολουθούμενο από ασκήσεις χαλάρωσης, αναπνευστικές και διατατικές ασκήσεις, μασάζ και σάουνα. 2. Η επόμενη ημέρα από το παιχνίδι θα πρέπει να είναι και αυτή ημέρα ενεργητικής αποκατάστασης και αναζωογόνησης του οργανισμού των αθλητών. Το πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει συνεχόμενο τρέξιμο 2-3 σετ των 10΄ ήπιας μορφής 120-140 Κ.Σ./min. Επίσης θα πρέπει να περιέχει ασκήσεις χαλάρωσης, αναπνευστικές ασκήσεις, διατατικές ασκήσεις, παιχνίδια χαλάρωσης και διασκέδασης των αθλουμένων (ποδοσφαιρικό τένις, ποδοσφαιρικό κορόιδο κ.α.) καθώς επίσης μασάζ και σάουνα. 3. Τη μεθεπόμενη ημέρα της αγωνιστικής προσπάθειας θα πρέπει να ακολουθείται πρόγραμμα έντασης 70-75%, διότι ο οργανισμός όλων των αθλουμένων δεν έχει πλήρως επανακτήσει τις ομοιοστατικές συνθήκες ηρεμίας, καθώς ορισμένες ουσίες παραμένουν σε σημαντικά υψηλά επίπεδα έως τις 48 ώρες, όπως το ινωδογόνο, η ομοκυστεΐνη και η κρεατινική κινάση. Σε περίπτωση που τη μεθεπόμενη ημέρα του αγώνα έχουν προγραμματιστεί δύο προπονητικές μονάδες, προτείνεται η πρώτη προπόνηση να είναι ήπιας μορφής (προπόνηση αναζωογόνησης) και η δεύτερη στο 70-75% της έντασης. 4. Προτείνεται κατά το προπονητικό πρόγραμμα της μεθεπόμενης ημέρας οι αθλούμενοι να ομαδοποιούνται ανάλογα με τη θέση που αγωνίστηκαν και η προπονητική επιβάρυνση να διαφοροποιείται, καθώς οι ακραίοι μέσοι επιβαρύνονται περισσότερο από τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές, ακολουθούμενοι από τους κεντρικούς μέσους και τους ακραίους αμυντικούς. Έτσι το πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει είτε μικρότερη ένταση είτε μικρότερη ποσότητα για τις θέσεις των παικτών που επιβαρύνονται περισσότερο...
περισσότερα