Συμβολή στη μελέτη της επίδρασης των φαρμακευτικών παραγόντων στο ρινικό βλεννογόνο

Abstract

Objective: The aim of this study was to investigate how isotonic sea water solution (Physiomer) affects the structure of porcine nasal mucosa when it is applied simultaneously with vasoconstrictors (xylometazoline) for a prolonged period of time. Methods: Twenty pigs of the PMR-Landraze breed formed the study group. A solution of xylometazoline 0.1% (Otrivin spray, Novartis) was sprayed every 8 h in both nasal cavities of the pigs, with two applications into each nostril for 28 days. Between the applications (4 h later), the right nasal cavity was washed with sterile isotonic sea water (Physiomer Normal, Geomar). Biopsies were taken under endoscopic guidance from the nasal mucosa of each nasal cavity separately at specific times. Five histological parameters were microscopically examined for each biopsy section: (1) inflammation, (2) fibrosis, (3) metaplasia of the epithelium, (4)reactive atypia of the epithelium and (5) necrosis. Results: Statistically significant differences regarding grade of inflammation on days 7 (p=0.0009), 12 (p=0.01), 20 (p=0.02) and 28 (p=0.0005), regarding grade of fibrosis on day 28 (p=0.026) and regarding epithelial metaplasia on day 5 (p=0.052) were found between the nasal mucosa treated only with vasoconstrictors and the nasal mucosa treated with vasoconstrictors and sea water washing. In all cases, samples from the nasal cavities that had been washed with Physiomer appeared with a lower grade of inflammation, fibrosis and metaplasia compared to the samples from nasal mucosa where no nasal washing was performed. Conclusion: Nasal irrigations with isotonic sea water, when applied 4 h are after vasoconstrictors for a long period of time, prevent nasal mucosa from histological damage.

Η έρευνά μας έχει ως στόχο να συμβάλλει στη μελέτη της επίδρασης των φαρμακευτικών ουσιών στη δομή και τη λειτουργικότητα του ρινικού βλεννογόνου καθώς και στην κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους οι επιδρώντες φαρμακευτικοί παράγοντες μεταβάλλουν τη δομή και τη λειτουργικότητά του και πως μπορούμε να παρέμβουμε και να αποτρέψουμε τις διαδικασίες αυτές. Υλικό και Μέθοδος: Το πρωτόκολλο της συγκεκριμένης έρευνας είναι σύμφωνο με την διακήρυξη του Ελσίνκι. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν είκοσι χοίροι ράτσας PMR-Landraze αρχικά βάρους 15-17 κιλά στο πέρας αυτής περί τα 25 κιλά. Πέντε χοίροι αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Σε είκοσι χοίρους και για χρονικό διάστημα 28 ημερών εφαρμόστηκαν οι εξεταζόμενες ουσίες. Διάλυμα ξυλομεταζολίνης 0.1% (Otrivin nasal spray, Novartis) εφαρμόστηκε κάθε 8 ώρες με ψεκασμό και στις δύο ρινικές κοιλότητες των χοίρων (δύο ψεκασμοί ανά ρώθωνα κάθε φορά). Υπενθυμίζεται ότι το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στην τοπική δράση των ουσιών - έτσι αυτές χορηγούνται σε δοσολογία παρόμοια αυτής στον άνθρωπο καθώς η έκταση του ρινικού βλεννογόνου του χοίρου είναι παραπλήσια του ανθρώπου. Στη δεξιά ρινική θαλάμη επιπλέον και σε ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα από την εφαρμογή της ξυλομεταζολίνης έγιναν πλύσεις, κάθε 8 ώρες με στείρο ισότονο θαλασσινό νερό (physiomer normal, Gεοmar, France). Βιοψίες από τον ρινικό βλεννογόνο (κάτω ρινική κόγχη και απέναντι περιοχή του ρινικού διαφράγματος) και από κάθε ρινική θαλάμη ξεχωριστά ελήφθησαν σε συγκεκριμένους χρόνους κατά τη διάρκεια εφαρμογής των ουσιών υπό ενδοσκοπική καθοδήγηση. Τα λαμβανόμενα ιστοτεμάχια αφού στερεοποιούνταν σε παραφίνη τέμνονταν και χρωματίζονταν με αιματοξυλίνη και ηωσίνη προκείμενου να παρατηρηθούν στο οπτικό μικροσκόπιο. Μελετήθηκαν πέντε παράμετροι σε κάθε εξεταζόμενη τομή: 1. Η φλεγμονή, 2. Η ίνωση, 3. Η μετάπλαση του επιθηλίου, 4. Η αντιδραστική ατυπία του επιθηλίου, 5. Η νέκρωση. Η βαθμονόμηση για τους τέσσερις πρώτους παράγοντες έγινε ανάλογα με το ποσοστό κάλυψης της εξεταζόμενης τομής από 0% μέχρι 33% δόθηκε 1 από 34% μέχρι 66% δόθηκε 2 και από 67% μέχρι 100% δόθηκε 3. Για τη νέκρωση δόθηκε 0 ή 1 για να χαρακτηρίσει παρουσία ή απουσία αυτής. Οι συνέχεις μεταβλητές παρουσιάζονται χρησιμοποιώντας τον αριθμό των συμμετεχόντων (Ν), τις μέσες τιμές (μ.τ.), τις διάμεσους και τις τυπικές αποκλίσεις (τ.α.) ενώ οι κατηγορικές χρησιμοποιώντας τις συχνότητες (ν) και τα ποσοστά (%). Για τις συγκρίσεις ανάμεσα στις θεραπείες όσον άφορα τις συνέχεις (ταξικές- ordinal) μεταβλητές χρησιμοποιήθηκαν τα Mann-Whitney τεστ για την μη παραμετρική ανάλυση. Όλα τα τεστ είναι διπλής κατεύθυνσης (two-sided) με επίπεδοσημαντικότητας α=0.05. Για την στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS vr 13.00 (Statistical Package for the Social Sciences). Αποτελέσματα: Παρατηρούμε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική διάφορα ανάμεσα στις δύο ομάδες για την φλεγμονή στις χρονικές στιγμές των 7, 12, 20 και 28 ημερών. Σε όλες τις περιπτώσεις η ομάδα όπου εφαρμόζονταν πλύσεις με physiomer παρουσίασε χαμηλότερο σκορ φλεγμονής σε σχέση με την ομάδα χωρίς πλύσεις. Υπάρχει στατιστικά σημαντική διάφορα ανάμεσα στις δυο ομάδες για την ίνωση στην χρονική στιγμή των 28 ήμερων όπου η ομάδα με πλύσεις physiomer παρουσίασε χαμηλότερο σκορ ίνωσης σε σχέση με την ομάδα χωρίς πλύσεις. Υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες για την μετάπλαση του επιθηλίου στην χρονική στιγμή των 5 ημερών όπου η ομάδα με πλύσεις παρουσίασε χαμηλότερο σκορ ίνωσης σε σχέση με την άλλη ομάδα. Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διάφορα ανάμεσα στις δύο ομάδες για την αντιδραστική ατυπία του επιθηλίου και για την νέκρωση σε όλες τις χρονικές στιγμές. Συζήτηση: Η παρούσα έρευνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι με την εφαρμογή στο ρινικό βλεννογόνο πλύσεων με θαλασσινό νερό ταυτόχρονα με τα αγγειοσυσπαστικά και σε ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα από την εφαρμογή τους μπορούμε να πετύχουμε μείωση της φλεγμονής. Χρήσιμη και ωφέλιμη θα μπορούσε να αποβεί η εφαρμογή ρινοπλύσεων παράλληλα με την χρήση ρινικών αποσυμφορητικών προκειμένου να αποφευχθούν οι βλαπτικές τους παρενέργειες άλλα και να μπορέσει να παραταθεί χρονικά η εφαρμογή τους.