Η συσχέτιση της έκθεσης σε παραπροϊόντα απολύμανσης του νερού με την έκβαση της εγκυμοσύνης

Abstract

Exposure to disinfection by-products during pregnancy has been associated with adverse birth outcomes. We evaluated exposure to disinfection by-products through ingestion, inhalation and dermal absorption among pregnant women in Crete, in relation to birth weight and other reproductive outcomes. The mother-child birth cohort in Crete (“Rhea” study) enrolled around 1500 pregnant women at the third month of pregnancy (2007-2008) who were residents in the prefecture of Heraklion. Exposures were assessed through two general and one Food Frequency questionnaires during pregnancy, requesting extensive information on personal water related habits. Tap water samples were collected in representative mother homes on the basis of detailed water distribution patterns, and were analysed for major DBPs including trihalomethanes (THMs). We aimed to provide quantitative estimates of exposure-response relationships between total trihalomethanes in drinking water and several adverse birth outcomes relating to fetal growth and prematurity. Pregnant women reported a high consumption of bottled water at home (76%), and work (96%). About a third of the women reported water consumption of more than 1.5 L/day. More than half the women (59%) washed dishes by hand whereas only 12% used a dishwasher, nearly all women (94%) took showers rather than baths (1%), and only 2% attended a swimming pool. THM levels were low with a relatively high proportion of brominated compounds. After adjusting for educational status, smoking during pregnancy and ethnicity, birth weight was found to be lower among women drinking tap water and those drinking bottled water as compared to women drinking water from springs. The analysis incorporating home specific modelled total THM and specific all routes THM uptake did not reveal a correlation with the main reproductive outcomes and this was due to the extremely low exposure levels. These results provide some evidence of differences in birth weight in relation to source of drinking water. Conclusively, no evidence for an association between adverse birth outcomes and low exposure to disinfection by- products was revealed.

Η έκθεση στα παραπροϊόντα απολύμανσης του νερού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει συσχετιστεί με την αρνητική έκβαση της. Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκε η έκθεση σε παραπροϊόντα απολύμανσης του νερού μέσω της κατάποσης, της εισπνοής και της δερματικής απορρόφησης σε σχέση με την έκβαση της εγκυμοσύνης για ένα πληθυσμό γυναικών στην Κρήτη. Η μελέτη μητέρας-παιδιού στην Κρήτη (μελέτη “Rhea”) συμπεριέλαβε ένα πληθυσμό 1500 γυναικών για το χρονικό διάστημα 2007-2008 κατοίκους του νομού Ηρακλείου. Η έκθεση αξιολογήθηκε μέσα από τις απαντήσεις που έδωσαν οι γυναίκες στις ερωτήσεις δύο γενικών και ενός ερωτηματολογίου διατροφικών συνηθειών τα οποία συμπεριελάμβαναν εκτενή πληροφορία όσον αφορά την κατανάλωση νερού και τις συνήθειες κατανάλωσης του νερού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δείγματα νερού, επίσης, συλλέχθησαν από τα σπίτια 18 γυναικών της μελέτης κατανεμημένες στις έξι διαφορετικές περιοχές ύδρευσης του Νομού Ηρακλείου και αυτά αναλύθηκαν για τα κύρια είδη τριαλογονωμένων μεθανίων (THMs). Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η ποσοτικοποίηση της έκθεσης και η εκτίμηση της έκθεσης στα τριαλογονωμένα μεθάνια μέσω του πόσιμου νερού και των διαφόρων πηγών έκθεσης σε αυτά καθώς και η συσχέτιση της έκθεσης με την πιθανή αρνητική έκβαση της εγκυμοσύνης συμπεριλαμβανομένης της προωρότητας και της υπολειπόμενης ανάπτυξης. Οι γυναίκες της μελέτης δήλωσαν υψηλή κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού τόσο στο σπίτι (76%), όσο και στη δουλειά (96%). Περίπου το 1/3 του πληθυσμού δήλωσαν ότι καταναλώνουν περισσότερο από 1,5 λίτρα/ημέρα νερό. Παραπάνω από τον μισό πληθυσμό (59%) δήλωσε ότι πλένει τα πιάτα με τα χέρια, μόνο 12% χρησιμοποιεί πλυντήριο πιάτων, ενώ σχεδόν όλες οι γυναίκες (94%) προτιμούν να κάνουν ντους αντί μπάνιο (1%), και μόνο 2% κολυμπούν σε πισίνα στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Τα επίπεδα σε THMs ήταν ιδιαίτερα χαμηλά ενώ η πλειοψηφία αυτών ήταν βρωμιούχα τριαλογονωμένα μεθάνια. Μετά από έλεγχο για την πιθανή επίδραση συγχυτικών παραγόντων (εκπαιδευτικό επίπεδο, κάπνισμα στην περίοδο της εγκυμοσύνης, εθνικότητα, οικογενειακή κατάσταση, αριθμός προηγούμενων τέκνων, φύλο παιδιού, ηλικία μαμάς και ηλικία κύησης στον τοκετό) προέκυψε ότι η κατανάλωση νερού εμφιαλωμένου ή από το δίκτυο σχετίζεται με μείωση του βάρους γέννησης στην εγκυμοσύνη σε σύγκριση με την κατανάλωση νερού από φυσικές πηγές. Η ανάλυση όσον αφορά την έκθεση με βάση τη κατοικία και τις διάφορες πιθανές πηγές έκθεσης με τις πιθανές εκβάσεις της εγκυμοσύνης δεν έδωσε στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις κυρίως λόγω των πολύ χαμηλών επιπέδων έκθεσης. Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν τη συσχέτιση του βάρους γέννησης με το είδος του νερού που επιλέγουν να καταναλώνουν οι γυναίκες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ δεν βρέθηκε συσχέτιση της χαμηλής έκθεσης σε παραπροϊόντα απολύμανσης του νερού με την έκβαση της εγκυμοσύνης.