Ανάπτυξη νέου συνθετικού δείκτη οδοντικής διάβρωσης και αξιολόγηση των ευρημάτων του σε σχέση με τα αντίστοιχα δύο προγενέστερων δεικτών

Abstract

The purpose of the study was to evaluate and compare three scoring systems for dental erosion representing different approaches the recently proposed Basic Erosive Wear Examination (Β.E.W.E.) the Simplified Tooth Wear Index (S-Τ.W.I.) and the Evaluating Index of Dental Erosion (EV.I.D.E.) which is introduced and calibrated in the present study in order to contribute to the development of a standardized and validated erosion index A cross sectional study was conducted, in which a random and stratified sample of 502 adolescents aged 14 16 years was examined using the aforementioned scoring systems A significant number of Greek adolescents had experienced dental erosion 58%, 51.6% and 45.2%, according to the Β.E.W.E., S-Τ.W.I. and EV.I.D.E. scores, respectively Additionally 22.7%, 24.3% of the subjects had lesions into dentine (according to the EV.I.D.E. and S-Τ.W.I. scores respectively), whereas the Β E W E classified all subjects with erosion in the 'none" and 'low risk level categories However, the use of the Β E W E cumulative scores was important for avoiding the overestimation of the prevalence of erosion The aetiological criteria of the EV.I.D.E. seemed to reduce the false positive cases The S-Τ.W.I. appeared to have the lowest content validity, while the Β.E.W.E. was a convenient to use index, with sufficient sensitivity and specificity Nevertheless, the Β.E.W.E. cut off values have to be reconsidered in order to reflect the severity of the erosive lesions The Β.E.W.E. could also be supplemented with a group of sufficient validated aetiological criteria, which are necessary to establish a more accurate differential diagnosis of dental erosion.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή επιδιώκει: α) Την καταγραφή της οδοντικής διάβρωσης σε έφηβους 14-16 ετών, με την εφαρμογή δύο απλοποιημένων δεικτών καταγραφής της διάβρωσης του απλοποιημένου δείκτη οδοντικής φθοράς (Τ.W.Ι. simplified) και ενός πολύ προσφάτου δηλαδή του δείκτη εξέτασης βασικής διαβρωτικής φθοράς (Β.E.W.Ε.). β) Τη δημιουργία του συνθετικού «Αξιολογικού Δείκτη Οδοντικής Διάβρωσης, Α.Δ.Ο.Δ.» με την αρωγή κλινικών, διαιτητικών, συμπεριφορικών και βιολογικών κριτηρίων. γ) Τη σύγκριση και διαγνωστική αξιολόγηση των ευρημάτων των δυο απλοποιημένων δεικτών με τα αντίστοιχα ευρήματα του «Αξιολογικού Δείκτη Οδοντικής Διάβρωσης», ώστε να διαπιστωθεί ποιος από τους δυο δείκτες είναι πιο αυθεντικός για την καταγραφή της διάβρωσης. δ) Τη συσχέτιση των ευρημάτων από την εφαρμογή του Α.Δ.Ο.Δ. με δημογραφικές, κοινωνικοοικονομικές και ενδεικτικές του συγχρόνου τρόπου ζωής, μεταβλητές. Πραγματοποιήθηκε μια συγκριτική επιδημιολογική μελέτη με τη λήψη ειδικών για την οδοντική διάβρωση ερωτηματολογίων και ταυτόχρονη κλινική εξέταση σε δείγμα 502 έφηβων ηλικίας 14-16 ετών. Έγινε σταδιακή, στρωματοποιημένη δειγματοληψία με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, από σχολεία της Αττικής. Οι διαβρωτικές βλάβες καταγράφηκαν σύμφωνα με τα κλινικά κριτήρια του δείκτη εξέτασης βασικής διαβρωτικής φθοράς, του απλοποιημένου δείκτη οδοντικής φθοράς, καθώς και του «Αξιολογικού Δείκτη Οδοντικής Διάβρωσης» (Α.Δ.Ο.Δ.). Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της μελέτης ήταν τα ακολούθα: Ο επιπολασμός της οδοντικής διάβρωσης οποιουδήποτε βαθμού στους Έλληνες έφηβους 14-16 ετών ήταν 58% με το δείκτη εξέτασης βασικής διαβρωτικής φθοράς, 24,3% με τον απλοποιημένο δείκτη οδοντικής φθοράς και 45,2% με τον «Αξιολογικό Δείκτη Οδοντικής Διάβρωσης». Η βαρύτητα των διαβρωτικών βλαβών κυμαινόταν από μικρή έως μέτρια στη συντριπτική πλειονότητα του δείγματος. Οι χειλικές επιφάνειες των άνω τομέων ήταν αυτές που εμφάνισαν διάβρωση με τη μεγαλύτερη συχνότητα. Η οδοντική διάβρωση ήταν πιο συχνή στα άτομα χαμηλού και μέσου κοινωνικοοικονομικού επίπεδου, γεγονός που μάλλον συνδέεται τόσο με τις ελλιπείς τους γνώσεις πάνω στα θέματα υγείας, όσο και στην υιοθέτηση ανθυγιεινών διατροφικών συνήθειων. Οι διαβρωτικές τροφές με τη μεγαλύτερη κατανάλωση ήταν οι χυμοί φρούτων, τα φρούτα, τα διάφορα σκευάσματα βιταμίνης C και το κέτσαπ. Τα αγόρια κατανάλωναν περισσότερα αναψυκτικά σε σχέση με τα κορίτσια, κυρίως μετά από έντονη άθληση, ενώ παράλληλα συνήθιζαν να τοποθετούν το καλαμάκι μεταξύ προσθίων δοντιών και χειλέων. Ένα στα δέκα κορίτσια δήλωσε πως έκανε πάνω από 2 εμετούς ημερησίως, γεγονός ανησυχητικό διότι μπορεί να συνδέεται με νευρική ανορεξία/βουλιμία. Η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (68,2%), είχε τουλάχιστον ένα δόντι με οδοντική διάβρωση. Ο δείκτης εξέτασης βασικής διαβρωτικής φθοράς φάνηκε να έχει μεγαλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα όσον άφορα την καταγραφή της οδοντικής διάβρωσης, σε σχέση με τον απλοποιημένο δείκτη οδοντικής φθοράς. Ο δείκτης εξέτασης βασικής διαβρωτικής φθοράς φάνηκε να υπερεκτιμά τον επιπολασμό της οδοντικής διάβρωσης σε σχέση με τον «Αξιολογικό Δείκτη Οδοντικής Διάβρωσης», και αυτό μάλλον αποδίδεται στο ότι δεν περιλαμβάνει διαφοροδιαγνωστικά κριτήρια, τα οποία θα μείωναν τον αριθμό των ψευδώς θετικών για διάβρωση ατόμων.