Αινίγματα του Ηρακλή: αναπαραστάσεις του καταπιεσμένου άρρενος στον κινηματογράφο

Abstract

Η ανά χείρας διδακτορική διατριβή συνιστά μια ψυχαναλυτική προσέγγιση στον κινηματογράφο από την σκοπιά των Ανδρικών Σπουδών. Συνδυάζοντας τις διάσπαρτες και πολλές φορές διαφοροποιημένες μεταξύ τους ή και αντιφατικές θέσεις του Freud για το σύμπλεγμα ευνουχισμού, τις οποίες συμπληρώνει με απόψεις μεταγενέστερων ψυχαναλυτών, αναζητά τους τρόπους με τους οποίους το σύμπλεγμα αυτό εκδηλώνεται στους άνδρες. Οδηγός της για την αναζήτηση αυτή είναι, κατά μία συνήθη πρακτική των ψυχαναλυτικών μελετών, ο ελληνικός μύθος, και συγκεκριμένα το σώμα των μυθικών ιστοριών που αναφέρονται στον Ηρακλή, γιατί, όπως θα καταδειχθεί στις επόμενες σελίδες, η πρωταρχική φαντασίωση που αναπαριστά ο μυθικός βίος του ήρωα αυτού είναι ο ευνουχισμός. Τα συμπεράσματα από την κριτική θεώρηση των φροϋδικών θέσεων για το σύμπλεγμα του ευνουχισμού που επιχειρείται στο Α' Μέρος της παρούσας διατριβής εφαρμόζονται στο Β' Μέρος σε τρεις ταινίες του Ingmar Bergman, το Μέσα από Σπασμένο Καθρέφτη (1961), την Σιωπή (1963) και την Περσόνα (1966), οι οποίες, όπως θα φανεί από την ανάλυση που θα ακολουθήσει, βρίθουν από αναπαραστάσεις του συμπλέγματος αυτού αλλά και προεκτάσεις του. […]