Η συνύπαρξη της θυρεοειδίτιδας Hashimoto με καλοήθεις και κακοήθεις παθήσεις του θυρεοειδούς

Abstract

Hashimoto thyroiditis is a chronic thyroiditis, an autoimmune disease of the thyroid gland characterized by diffuse development of lymphadenoid tissue, affecting 5 per cent of the general population. The architecture of the thyroid gland is totally distorted and the patients become hypothyroid. There are many reviews regarding the coexistence of Hashimoto Thyroiditis and thyroid cancer. The data resulting from world literature are conflicting and the percentagew range from 2 to 32%. These differences between the two diseases are based on the different genetic and enviromental factors, but mostly on the different pathologic explanation of Hashimoto Thyroiditis. To examine the relationship between Hashimoto Thyroiditis and benign diseases but especially the cancer of thyroid gland, we studied 2 groups of patients: 209 patients with Hashimoto Thyroiditis and 211 patients with nodular goiter.The majority of the patients of Hashimoto Thyroiditis were women, aged 42.5 ± 11.5y.The percentage of cancer in Hashimoto Thyroiditis was lower than in absence of Hashimoto Thyroiditis(7.2% against 13.7%, p=0.028). The papillary carcinoma was the most common histologic type of cancer. The progression of the cancer is independent to the patient’s sex (p=0.950), however it appears in younger ages in comparison with other diseases coexisting with Hashimoto Thyroiditis (36.5 ± 10.7y in front of 43.0 ± 12.3y, p=0.048). Total thyroidectomy is the operation of choice, particularly in nodular goiter of Hashimoto Thyroiditis because in that way we deal with the risk of coexisting cancer (when Hashimoto Thyroiditis coexist with cancer of thyroid gland the cancer is multicentric in 93%, while in absence of Hashimoto Thyroiditis the percentage is reduced to 50%).

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto ανήκει στις χρόνιες θυρεοειδίτιδες, είναι αυτοανοση πάθηση του θυρεοειδούς αδένα και χαρακτηρίζεται από διάχυτη ανάπτυξη λεμφαδενοειδούς ιστού, αφορά δε το 5% περίπου του γενικού πληθυσμού. Η αρχιτεκτονική του θυρεοειδούς αδένα διαταράσσεται πλήρως και οι ασθενείς καθίστανται υποθυρεοειδικοί. Έχει γίνει εκτενής αναφορά για την συνύπαρξη της θυρεοειδίτιδας Hashimoto και του θυρεοειδικού καρκινώματος. Τα στοιχεία από την παγκόσμια βιβλιογραφία είναι αντικρουόμενα και κυμαίνονται από 2 έως και 32%. Οι σαφείς αυτές διαφορές βασίζονται όχι μόνο στους διαφορετικούς γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες οι οποίοι εμπλέκονται, αλλά κυρίως στις διαφορετικές παθολογοανατομικές ερμηνείες που αποδίδονται στην θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η σχέση μεταξύ θυρεοειδίτιδας Hashimoto και καλοήθων αλλά κυρίως καρκίνου του θυρεοειδούς. Προκειμένου να διαπιστωθεί λοιπόν η συχνότητα συνύπαρξης της θυρεοειδίτιδας Hashimoto με το θυρεοειδικό καρκίνωμα, μελετήθηκαν δύο ομάδες ασθενών: 209 ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto και 211 ασθενείς με απλή οζώδη βρογχοκήλη. Η πλειοψηφία των ασθενών με θυρεοειδίτιδα Hashimoto ήταν γυναίκες, με μέση ηλικία του συνόλου των ασθενών με θυρεοειδίτιδα Hashimoto τα 42,5 ± 11,5 έτη. Χαμηλότερο ποσοστό καρκίνου παρατηρήθηκε επί θυρεοειδίτιδας Hashimoto απ`ό,τι επί απουσίας αυτής (7,2% έναντι 13,7%, p=0,028). Το θηλώδες καρκίνωμα ήταν ο συχνότερος ιστολογικός τύπος καρκίνου. Η ανάπτυξη καρκίνου είναι ανεξάρτητη του φύλου των ασθενών (p=0,950), εμφανίζεται όμως σε μικρότερες ηλικίες απ` ότι η ανάπτυξη άλλων παθήσεων σε συνύπαρξη με θυρεοειδίτιδα Hashimoto (36,5 ± 10.7 έτη έναντι 43,0 ± 12.3 έτη, p=0,048). Η ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση εκλογής ιδιαίτερα στην οζώδη μορφή της θυρεοειδίτιδας Hashimoto διότι έτσι αντιμετωπίζεται ο κίνδυνος συνύπαρξης καρκίνου (ο καρκίνος του θυρεοειδούς όταν συνυπάρχει με θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι πολυκεντρικός σε ποσοστό 93%, ενώ αντίθετα όταν δεν σχετίζεται με θυρεοειδίτιδα Hashimoto το ποσοστό ελαττώνεται στο 50%).