Η συχνότητα εμφάνισης των εισπνεόμενων αλλεργιογόνων που προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα στην περιοχή της κεντρικής Ελλάδος

Abstract

Allergic rhinitis (AR) is prevalent in Mediterranean countries, but there are no epidemiological studies in the Hellenic milieu in accordance with the recent ARIA guidelines. We investigated aetiological aeroallergens in AR patients of Central Greece using the ARIA classification. Between 2002 and 2006, 911 patients with rhinitis symptomatology were interviewed and underwent Skin prick testing and 623 completed the study. Seasonal rhinitis (SAR) represented 37.6%, Perennial rhinitis (PAR) 46.4% and SAR + PAR 16%. Intermittent mild and moderate/severe AR was evident in 9.3 and 24.5%, persistent mild and moderate/severe in 23.2 and 43.0%. Persistent AR appeared in overall 66.2% of patients and was prevalent in PAR and SAR + PAR (p<0.0001). Severity of AR symptoms did not correlate more with ARIA than with the traditional subgroups. Marked statistical (p<0.05) differences were evident for seven aeroallergens between the four geographic areas of the study. Pollen allergy was found in 77.8% but all pollens were significantly lower in coastal areas (p<0.001), besides Parietaria (p<0.003). Mite sensitivity manifested in 43.2%. Alternaria affected mostly the paediatric population (p<0.0001). 12.4% (N=77) was monosensitive, 58.7% (Ν=366) oligosensitive, and 28.9% (Ν=180) polysensitive. Rhinitis and asthma comorbidity was high (45.3%) and occurrence of asthma was related with PAR (p<0.007) and SAR + PAR (p<0.023) but not with the ARIA classiffication subgroups. This study provides compelling evidence of a typical Mediterranean allergic profile of patients of Central Greece with significant regional variability. Both classiffications had approximately equal diagnostic value in our study besides the fact that ARIA subdivision is considered superior in determining treatment.

Σκοπός: Η παρουσίαση επιδημιολογικών στοιχείων για τη συχνότητα εμφάνισης εισπνεόμενων αλλεργιογόνων σε ασθενείς με Αλλεργική Ρινίτιδα (ΑΡ) στη Θεσσαλία, σύμφωνα με τις οδηγίες της ARIA. Ασθενείς και μέθοδος: Διενεργήθηκαν δερματικές δοκιμασίες νυγμού σε 911 ασθενείς με συμπτωματολογία ρινίτιδας και λήφθηκε λεπτομερές ιστορικό. 623 ασθενείς ολοκλήρωσαν το πρωτόκολλο. Χρησιμοποιήθηκε τόσο η κλασική όσο και η ταξινόμηση ARIA και προσδιορίστηκε η συννοσηρότητα ρινίτιδος και λοιπών αλλεργικών παθήσεων. Αποτελέσματα: Τα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα των γύρεων αποτελούν το συχνότερο αίτιο πρόκλησης ΑΡ στη Θεσσαλία, καθότι το 77,8% αυτών βρέθηκε θετικό, αλλά οι γύρεις ήταν σημαντικά λιγότερες στις παραλιακές περιοχές (p<0,001) απ' ότι στις πεδινές (p<0,003), ενώ σχετίζονται ισχυρότατα με συμπτώματα εποχικής ΑΡ. Αλλεργία στα ακάρεα σημειώθηκε στο 43,2% που σχετίστηκε με άσθμα και ετήσιας ΑΡ, ενώ ο μύκητας Alternaria βρέθηκε κυρίως στον παιδιατρικό πληθυσμό (p<0,001) και συχνότερα από κάθε άλλο ενδοοικιακό ή εξωοικιακό μύκητα. 12,4% (Ν=77) ήταν μονοευαίσθητοι, 58.7% (Ν=366) αντέδρασαν σε 2 ή 3 αλλεργιογόνα (ολιγοευαίσθητοι) και 28,9% (Ν=180) ήταν πολυευαίσθητοι. Τα αλλεργιογόνα των ζωικών επιθηλίων εμφανίζονται σε κατοίκους πόλεων ενώ το τρίχωμα της Γάτας αποτελεί μακράν το ισχυρότερο ζωικό αλλεργιογόνο. Η εποχιακή ΑΡ αντιπροσώπευε το 37,6%, η ετήσια ΑΡ το 46,4% και η μεικτή το 16%. Διαλείπουσα ήπια και σοβαρή ΑΡ ήταν παρούσα στο 9,3% και 24,5%, ενώ η επίμονη ήπια και σοβαρή στο 23,2% και 43,0% αντίστοιχα. Η επίμονη ΑΡ διαγνώστηκε συνολικά στο 66.2% των ασθενών και ήταν συχνότερη σε ασθενείς με ολοετή και μεικτή ΑΡ (p<0,001). Η σοβαρότητα της συμπτωματολογίας δεν σχετίστηκε ισχυρότερα με την ταξινόμηση κατά ARIA απ' άτι με τις κλασικές υποομάδες. Στατιστικά σημαντικές (p<0,05) διαφορές διαπιστώθηκαν για 8 αλλεργιογόνα του αέρα ανάμεσα στις 4 γεωγραφικές περιοχές της μελέτης. Η συννοσηρότητα ΑΡ και άσθματος ήταν υψηλή (44,9%) και συσχετίσθηκε με την επίμονη ΑΡ (p<0,004) και το συνδυασμό εποχιακής και επίμονης (p<0,001) αλλά όχι με τις υποομάδες της ταξινόμησης ARIA. Συμπεράσματα: Ο πληθυσμός που μελετήθηκε παρουσίασε στοιχεία ενός τυπικού Μεσογειακού προφίλ όσον αφορά τα αλλεργιογόνα, αλλά όχι την κλινική εικόνα, με σημαντική περιοχική μεταβλητότητα. Και οι δύο ταξινομήσεις της ΑΡ είχαν περίπου ίση διαγνωστική αξία στη μελέτη παρά το γεγονός ότι η υποδιαίρεση της ARIA θεωρείται ανώτερη και πιο ακριβής στον καθορισμό της θεραπείας.