Ανάλυση ναυτικών ατυχημάτων με χρήση τεχνικών όρυξης δεδομένων

Abstract

Η διερεύνηση του συνδυασμού των παραγόντων ο οποίος οδηγεί σε ολική απώλεια, ή όχι, πλοίου με δεδομένο ότι έχουμε την πληροφορία ότι έχει αυτό καταγραφεί είναι ο στόχος της παρούσας διατριβής. Το αρχείο δεδομένων περιλαμβάνει τα ατυχήματα που συνέβησαν παγκοσμίως τα έτη 1992 έως 1939 και περιλαμβάνει 38536 εγγραφές και 74 μεταβλητές. Μετετράπησαν τα πρωτογενώς ακατέργαστα δεδομένα που συλλέχθηκαν από πηγές των LLOYD’S όπως “Casualty Week”, “Register of Ships”, “World Casualty Statistics”, “Maritime ATLAS” σε δομημένο αρχείο πληροφοριών. Εφαρμόστηκαν τεχνικές όρυξης δεδομένων (data mining). Με χρήση του αλγόριθμου C5.0, παρήχθησαν δένδρα απόφασης (decision trees). Kατά των καθορισμό του αρχείου (data cleaning) επινοήθηκαν αλγόριθμοι προσαρμοσμένοι στις ιδιαιτερότητές του, έτσι προέκυψαν περί τις 25.000 εγγραφές. Εξετάσθηκαν το ατύχημα, ο τύπος πλοίου κ.ο.κ (ανεξάρτητες) σε σχέση με την ολική απώλεια (εξαρτημένη μετατόπιση). Ο αλγόριθμος με ποσοστό 92,44% εντόπισε τις κατηγορίες επικίνδυνων ατυχημάτων, διαχώρισε τα πλοία σε επικίνδυνα ανάλογα με την χωρητικότητά τους, χώρισε γεωγραφικές περιοχές σε υψηλού κινδύνου, ανέδειξε την ανεξαρτησία, κατά κύριο λόγο, της εποχικότητας, υπέδειξε για την περίοδο των μουσώνων σαν επικίνδυνα τα πλοία τα εγγεγραμμένα σε νηογνώμονες, πλην αυτών του I.A.C.S. Με εφαρμογή τεχνικών boosting μελετήθηκε η επίδραση υποσυνόλων παραγόντων. Με σκοπό την αύξηση της ασφάλειας στη ναυτιλία πρέπει να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι με έμφαση σε ορισμένους παράγοντες, να θεσμοθετηθούν μέτρα και να γίνονται προβλέψεις αξιοποιώντας τα αποτελέσματα της ανάλυσης.