Η διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας ως γλώσσας ειδικότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα

Abstract

Cette thèse a comme but la recherche et l'analyse des éléments qui concernent l'enseignement/apprentissage de la langue française de spécialité à l'Education Supérieure en Grèce. L'étude s'occupe des méthodes d'enseignement du français de spécialité, de son utilité aux apprenants et plus généralement des conditions dans lesquelles s'évolue cette procedure didactique. La thèse présente aussi les différences entre l'enseignement du français fondamental et du français de spécialité et en même temps elle tente d'orienter le français comme langue de spécialité. Cette recherche se réfère aux approches méthodologiques particulières qui touchent cet enseignement, à l'enseignement de terminologie, au statut de l'enseignant, aus besoins langagiers des apprenants et à la dimension européenne et interculturelle. En plus, elle présente l'évolution historique des langues étrangères à l'enseignement supérieure en Grèce jusqu'au 1997. Dans cette enquête les enseignants et les apprenants expriment leurs opinions par rapport à cette procédure et les résultats de la recherche concernent surtout: a) quant aux apprenans: les raisons du choix de la langue française, le niveau de connaissance, les difficultés d'apprentissage et les différences entre ΑΕΙ et TEI, b) quant aux enseignants: leur rôle multiple et des questions de formation. L'Annexe offre des sources originales comme: des textes de lois grecs, des programmes d'études et des programmes de formation.

Κύριος στόχος της διατριβής είναι να ερευνήσει και να αναλύσει στοιχεία που αφορούν τη διδασκαλία/εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας ως γλώσσας ειδικότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Διερευνώνται οι μέθοδοι διδασκαλίας, η χρησιμότητά τους στους διδασκόμενους, και γενικότερα οι συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίσσεται αυτή η διαδικασία. Γίνονται αναφορές στις μεθοδολογικές προσεγγίσεις για τη συγκεκριμένη διδασκαλία, στη διδασκαλία της ορολογίας, στο ρόλο του διδάσκοντος, στις γλωσσικές ανάγκες των διδασκομένων, καθώς και στη διαπολιτισμική και ευρωπαϊκή διάσταση του μαθήματος. Παρουσιάζεται, επίσης, η εξελικτική πορεία των ξένων γλωσσών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα μέχρι το 1997. Κατατίθενται απόψεις των διδασκόντων και διδασκομένων σχετικά με τη συγκεκριμένη διαδικασία και αναλύονται ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στους δύο τύπους εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (ΑΕΙ και TEI). Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα αφορούν κυρίως: α) ως προς του διδασκόμενους: το λόγο επιλογής της γαλλικής γλώσσας, το επίπεδο γνώσεων και τις δυσκολίες τους ως προς την εκμάθηση, β) ως προς τους διδάσκοντες: τον πολυδιάστατο ρόλο τους και ζητήματα κατάρτισης τους. Στο τέλος της διατριβής υπάρχει Παράρτημα το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πρωτογενείς πηγές όπως: αποσπάσματα από την ελληνική νομοθεσία, προγράμματα σπουδών και προγράμματα εκπαίδευσης.