Μελέτη ανοσολογικών μηχανισμών στο πνευμονικό παρέγχυμα

Abstract

Ο σκοπός της μελέτης ήταν ο προσδιορισμός της ανοσολογικής κατάστασης μακροφάγων και μονοκυττάρων του αίματος ασθενών με πρωτογενές και δευτερογενές ARDS και ο προσδιορισμός του φλεγμονώδους καθεστώτος τόσο τοπικά στο πνευμονικό παρέγχυμα, όσο και συστημικά στην κυκλοφορία του αίματος. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν: 1) Προσδιορισμοί πρωτεϊνών, ολικού φωσφόρου, φλεγμονωδών και αντί-φλεγμονωδών δεικτών και επιπέδων της SP-A σε BAL και ορούς ασθενών με πρωτογενές και δευτερογενές ARDS. 2) Απομόνωση και ενεργοποίηση κυψελιδικών μακροφάγων και μονοκυττάρων του αίματος και προσδιορισμός των επιπέδων φωσφολιπάσης Α₂ και PAF-ακετυλυδρολάσης. 3) Χαρακτηρισμός των ισοενζύμων της φωσφολιπάσης Α₂ τόσο σε βιολογικά υγρά όσο και σε κυτταροκαλλιέργειες. 4) Μελέτη της έκφρασης των υποδοχέων Toll-like 4. 5) Προσδιορισμοί των επιπέδων φλεγμονωδών και αντί-φλεγμονωδών μεσολαβητών μετά από επίδραση σε κυψελιδικά μακροφάγα φυσικού τροποποιημένου επιφανειοδραστικού παράγοντα. Τα ευρήματα της μελέτης συνοψίζονται στα εξής: 1) Βρέθηκε ότι το υγρό βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα ασθενών με ARDS περιέχει αυξημένα επίπεδα ουδετερόφιλων κυττάρων, πρωτεϊνών και φλεγμονωδών μεσολαβητών όπως η φωσφολιπάση Α₂. Παράλληλα βρέθηκαν αυξημένα επίπεδα του αντί-φλεγμονώδους μεσολαβητή PAF-AcH. Όλα τα παραπάνω ευρήματα είναι ενδεικτικά της ύπαρξης φλεγμονώδους περιβάλλοντος στο πνευμονικό παρέγχυμα. Παράλληλα η συγκέντρωση ολικού λιπιδικού φωσφόρου βρέθηκε μειωμένη εν αντιθέσει των επιπέδων της επιφανειοδραστικής πρωτεΐνης SP-A, υποδηλώνοντας διαταραχές στην σύσταση και λειτουργία του επιφανειοδραστικού παράγοντα. Στην περίπτωση δευτερογενούς ARDS, τα επίπεδα της PAF-AcH βρέθηκαν μειωμένα στον ορό ασθενών, με ταυτόχρονη μείωση της συγκέντρωσης των πρωτεϊνών, ενώ ανιχνεύθηκαν υψηλά επίπεδα της SP-A. Τα αποτελέσματα αυτά μαρτυρούν τον συστημικό χαρακτήρα της νόσου. 2) Όσον αφορά την ανοσολογική κατάσταση των κυψελιδικών μακροφάγων, βρέθηκε ότι σε ασθενείς με ARDS, πρωτογενές και δευτερογενές, τα κύτταρα βρίσκονται σε κατάσταση ανοχής και δεν αποκρίνονται σε φλεγμονώδη ερεθίσματα, αφού δεν παρατηρήθηκε καμία μεταβολή των επιπέδων των μεσολαβητών τόσο απουσία όσο και παρουσία ενεργοποιητών. Μονοκύτταρα ασθενών με δευτερογενές ARDS, επίσης δεν παρουσίασαν καμία μεταβολή των επιπέδων της ενδοκυττάριας PLΑ₂. 3) Σε βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα ασθενών με ARDS πραγματοποιήθηκε ανίχνευση των ισομορφών του ενζύμου και ταυτοποιήθηκαν ως εκκρινόμενες φωσφολιπάσες τόσο τύπου ΙΙΑ, όσο και τύπου V, ενώ στον ορό ασθενών ανιχνεύθηκαν επίπεδα εκκρινόμενων φωσφολιπασών τύπου ΙΙA, V και X, ωστόσο μόνο η sPLΑ₂ τύπου ΙΙΑ είχε θετική συσχέτιση με την εμφάνιση της νόσου. Σε κυψελιδικά μακροφάγα ασθενών με ARDS βρέθηκαν υψηλά επίπεδα ενεργοποιημένης κυτοσολικής PLΑ₂ τόσο παρουσία όσο και απουσία ενεργοποιητών, ενώ εκκρινόμενη PLΑ₂ τύπου ΙΙΑ βρέθηκε κατά την επώαση με LPS. Σε μονοκύτταρα ασθενών με δευτερογενές ARDS παρατηρήθηκε το ίδιο ανοσολογικό προφίλ. 4) Όσον αφορά τον υποδοχέα TLR-4, βρέθηκε αύξηση της έκφρασης αυτού τόσο σε κυψελιδικά μακροφάγα όσο και σε μονοκύτταρα του αίματος, στην ομάδα ελέγχου, μετά από επίδραση LPS και IFN-γ. Σε μονοκύτταρα δευτερογενούς ARDS όμως, παρατηρήθηκε μείωση της έκφρασης του υποδοχέα μετά από επίδραση του LPS. 5) Η χορήγηση τροποποιημένου φυσικού επιφανειοδραστικού παράγοντα είχε ως αποτέλεσμα την μείωση τόσο των φλεγμονωδών όσο και των αντί-φλεγμονωδών μεσολαβητών και στις δυο ομάδες.