Απεικονιστική διερεύνηση των συγγενών δυσπλασιών της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού

Abstract

Spinal dysraphisms are the outcome of incomplete fusion of the neural tube and occur at various stages of embryogenesis. MRI is the procedure of choice for pediatric congenital spinal disorders to evaluate spine, spinal cord and spinal canal. With MRI an accurate and complete study can be made of these lesions in all their complexity, without the risk of invasive procedures such as myelo-CT. CT remains still important to the evaluation of the bony elements. Osseous abnormalities are more readily identified and characterized by CT. Improvement in pediatric sedation and in MR technology have resulted in a reduced number of children in whom invasive studies are required for evaluation of spinal disorders. MRI, being noninvasive is the optimal imaging technique for investigating spinal dysraphism. All necessary preoperative information is available thanks to its excellent resolution. Advances made by neuroradiological procedures allow a precise radiological diagnosis, better preoperative approach and more satisfactory clinical results. At present, our suggested approach for evaluating clinically suspected spinal dysraphism after reviewing plain spine films includes MRI for screening normal conus morphology and level. CT examination is the recommended for those cases in which MRI is equivocal or incomplete. We believe that, although a considerable number of radiologic reports of spinal dysraphism have appeared in the last years, the assessment of a large number of cases in our hospital will contribute in the whole experience of imaging dysraphism pathology.

Στα παιδιά με υποψία σπονδυλικού δυσραφισμού η μαγνητική τομογραφία αποτελεί μη επεμβατική μέθοδο εκλογής απεικόνισης και εκτίμησης των συγγενών δυσπλασιών της σπονδυλικής στήλης. Η έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση των ανωμαλιών αυτών και η απελευθέρωση του καθηλωμένου μυελικού κώνου μπορεί να ανακόψουν και να περιορίσουν την εγκατάσταση της προοδευτικής νευρολογικής συμπτωματολογίας. Η χαμηλή θέση και καθήλωση του μυελικού κώνου συνήθως από λιπώματα, ινώδεις ταινίες ή άλλες μάζες σε συνδυασμό με πάχυνση του τελικού νηματίου, αποτελούν ανωμαλίες, που καταδεικνύονται εύκολα με τη μαγνητική τομογραφία. Κατά γενική ομολογία η μαγνητική τομογραφία με τα πλεονεκτήματα της έχει παρεκτοπίσει τις παραδοσιακές απεικονιστικές τεχνικές μελέτης του σπονδυλικού δυσραφισμού. Με τη μαγνητική τομογραφία εξασφαλίζεται η πλήρης και επαρκής εκτίμηση του συνόλου και της πολυπλοκότητας των παθήσεων αυτών. Η αξονική τομογραφία διενεργείται συμπληρωματικά και απαραίτητα σε περιπτώσεις που διαπιστώνονται ανωμαλίες του οστικού σκελετού, όπως διαστηματομυελία με παρουσία οστέϊνου διαφραγματίου, δυσπλαστική διαμόρφωση σπονδύλων ή αγενεσία του ιερού οστού. Οι απλές ακτινογραφίες σε προσθιοπίσθια και πλάγια προβολή παραμένουν ακόμη σημαντικές για την αρχική εκτίμηση των συγγενών δυσπλασιών της σπονδυλικής στήλης. Πιστεύουμε ότι αν και υπάρχει πληθώρα βιβλιογραφικών αναφορών τα τελευταία χρόνια, η ακτινολογική διερεύνηση πολλών περιστατικών στο νοσοκομείο μας θα συμβάλλει στη συνολική εμπειρία της απεικόνισης της παθολογίας του σπονδυλικού δυσραφισμού.