Η χρήση ακροπροσθιακού μοσχεύματος στη σηραγγοπλαστική συγγενών και επίκτητων κάμψεων πέους

Abstract

Η διδακτορική αυτή διατριβή έχει σκοπό να μελετήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της χρήσης του ακροποσθιακού μοσχεύματος. Η μη απώλεια μήκους του πέους αποτελεί βασικό πλεονέκτημα γενικότερα των μοσχευμάτων, που έχουν χρησιμοποιηθεί με σκοπό την αποκατάσταση των πεϊκών κάμψεων. Ειδικότερα σε μεγάλου βαθμού κάμψεις η απώλεια μήκους του πέους είναι μεγάλη ακολουθώντας τεχνικές που δεν εφαρμόζεται μόσχευμα. Έτσι, λοιπόν, η ανάγκη διατήρησης ή και αύξησης του μήκους του πέους αποτελεί βασική προτεραιότητα στην επιλογή της χειρουργικής τεχνικής απ’ τη στιγμή που το μέγεθος του πέους στον άνδρα παίζει σημαντικό ρόλο στη σεξουαλική του ζωή. Η χρήση των μοσχευμάτων, όπως έχουν περιγραφεί, πλεονεκτεί έναντι όλων των χειρουργικών τεχνικών στη διατήρηση του μήκους του πέους και της ελαστικότητάς του, όμως αυξάνει τη διάρκεια, την πιθανότητα απόρριψης του μοσχεύματος, τη φλεβική διαφυγή και τη νοσηρότητα της επέμβασης. Η λήψη, λοιπόν, του μοσχεύματος δε θα πρέπει να παρατείνει σημαντικά την επέμβαση, ενώ θα πρέπει να ενσωματώνεται απόλυτα στην περιοχή που τοποθετείται και να μην προκαλεί φλεβική διαφυγή. Η ενσωμάτωσή του, χωρίς δηλαδή διάταση του μοσχεύματος (ballooning) και η ομαλή επαναγγείωση αποτελούν δύο πολύ σημαντικά σημεία, όσον αφορά στην εξασφάλιση της αγγειακής λειτουργίας και την αποφυγή της φλεβικής διαφυγής. Σε αντίθεση με τ’ άλλα μοσχεύματα, το ακροποσθιακό λαμβάνεται εύκολα από τον Ουρολόγο από μία περιοχή, όπου είναι συνηθισμένος να χειρουργεί, ενώ η λήψη του είναι απλή και δεν παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια της επέμβασης. Ο έλεγχος της τοποθέτησης του ακροποσθιακού μοσχεύματος αφορά στην εξασφάλιση της σωστής αγγείωσής του, την αποδοχή κι ενσωμάτωση στην περιοχή καθώς και την αποτελεσματικότητά του, όσον αφορά στην πιθανότητα της φλεβικής διαφυγής και τη φυσιολογική στυτική λειτουργία άμεσα κι απώτερα μετεγχειρητικά. Χειρουργικά έχουν περιγραφεί κι άλλες τεχνικές, όπως η Nesbit και η τοποθέτηση ραφών πτύχωσης (plication). Είναι οι συχνότερα εφαρμοζόμενες τεχνικές με ικανοποιητικά αποτελέσματα σε λειτουργικό κι αισθητικό επίπεδο, αλλά με σοβαρή επιπλοκή την μείωση του μήκους του πέους ιδιαίτερα σε ασθενείς με μεγάλου βαθμού κάμψη. Η αντιμετώπιση της κάμψης έχει στόχο την επίλυση των λειτουργικών, αισθητκών και ψυχολογικών προβλημάτων που συνοδεύουν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα. Η δυσμορφία, η επώδυνη επαφή, η δυσχέρεια κι ενίοτε η αδυναμία διείσδυσης, η στυτική δυσλειτουργία και κυρίως η σμίκρυνση του πέους, επιδρούν αρνητικά, ενώ η αποκατάσταση της κάμψης του πέους θα πρέπει να προσβλέπει στην άρση όλων αυτών των αρνητικών παραγόντων.