Η κοινωνική σημασία της άσκησης για όλους

Abstract

The purpose of this survey is to indicate how a mild to moderate programme of systematic physical activity, which simultaneously strengthens harmoniously the cardiorespiratory endurance, the muscular strength and big joint’s flexibility, exerts a beneficial effect and to what extent on quality of life and the social behavior of adults. The sample consisted of 300 (n = 300) healthy individuals (200 male and 100 female) aged 35-60 years old, of various professions (civil servants 34.7%, private employees 32.7% and free professionals 32.7%). Two groups were used: an examination group (n=150) and a control one (n=150); each of the two was divided according to age into four subgroups (35-48 and 49-60 years old). The examination group was subjected to an organized programme of physical activity, lasting five months on the whole, with a frequency of three times per week for 75 min each time. This intervening programme of physical activity aimed at the improvement of aerobic ability in 70% of its time, the strengthening of the bigger muscular groups in 20% and the improvement of the flexibility in the rest 10% of the time. In the vein of the examinations, functional and sociological assessments took place. Measurements were conducted before and after the examining programme in both groups. Cardiorespiratory endurance, muscular strength of the limbs and of the abdominal muscles as well as flexibility were all measured. For the investigation of the changes in the sociological characteristics, two anonymous questionnaires with 14 close questions, categorized on the basis of the quality of life in a personal, family, social and professional level, were used. The results indicated that the exercise programme benefited the most the women, civil and private employees of older age, mainly due to psychosocial reasons. It is concluded that the systematic regular exercise, beyond the beneficial effects on the natural functions of the adults’ body, it also influences positively the improvement of the quality of their lives.

Σκοπός της έρευνας είναι να δείξει, πως ένα ήπιας έως μέτριας προσπάθειας πρόγραμμα συστη-ματικής σωματικής άσκησης ταυτόχρονης ενίσχυσης της καρδιοαναπνευστικής αντοχής, της μυϊ-κής δύναμης και της ευλυγισίας των μεγάλων αρθρώσεων, έχει ευεργετική επίδραση στην ποιό-τητα ζωής και στην κοινωνική συμπεριφορά των ενηλίκων. Το δείγμα αποτελούσαν τριακόσια (n=300) εμφανώς υγιή άτομα (200 άνδρες και 100 γυναίκες) 35 έως 60 ετών, διαφορετικής επαγ-γελματικής απασχόλησης (δημόσιοι υπάλληλοι 34.7%, ιδιωτικοί υπάλληλοι 32.7%, ελεύθεροι επαγγελματίες 32.7 %). Χρησιμοποιήθηκαν δύο ομάδες, μία ερευνητική (n=150) και μία ελέγχου (n=150), οι οποίες χωρίστηκαν ηλικιακά σε τέσσερις υποομάδες (35-48 και 49-60 ετών) η καθε-μιά τους. Η ερευνητική ομάδα ακολούθησε οργανωμένο πρόγραμμα σωματικής άσκησης, συνο-λικής διάρκειας πέντε μηνών, με συχνότητα τρεις φορές την εβδομάδα, για 75 min, κάθε φορά. Το παρεμβατικό αυτό πρόγραμμα σωματικής άσκησης περιελάμβανε βελτίωση της αερόβιας ικα-νότητας στο 70%, ενδυνάμωση των μεγάλων μυϊκών ομάδων στο 20 % και βελτίωση της ευλυ-γισίας στο10% του χρόνου του. Πραγματοποιήθηκαν λειτουργικές και κοινωνιολογικές αξιολο-γήσεις. Μετρήσεις έγιναν πριν και μετά το πρόγραμμα, και στις δύο ομάδες. Μετρήθηκαν καρ-διοαναπνευστική αντοχή, μυϊκή ισχύς άκρων και κοιλιακών μυών και ευλυγισία. Για τη διερεύ-νηση της μεταβολής των κοινωνιολογικών χαρακτηριστικών χρησιμοποιήθηκαν δύο ανώνυμα ε-ρωτηματολόγια με 14 κλειστές ερωτήσεις, ομαδοποιημένες με βάση την ποιότητα ζωής, στο προ-σωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό τομέα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το πρόγραμμα άσκησης ωφέλησε περισσότερο τις γυναίκες, δημόσιες και ιδιωτικές υπαλλήλους, των μεγαλυτέρων ηλικιών, για λόγους κύρια ψυχοκοινωνικούς. Συμπεραίνεται ότι η συστηματι-κή τακτική άσκηση, πέρα από τις ευεργετικές επιδράσεις στις φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού των ενηλίκων ατόμων, επιδρά θετικά και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.