Αποτελέσματα της ασκούμενης πολιτικής στον τομέα της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας

Abstract

Dairy sector is an important sector of agriculture and national economy in general. The agricultural policy in force, with intense elements of protectionism and interventionism in the dairy market, affects decisively the structure as well as the technical and economic characteristics of the sector. With the establishment of the “superlevy” regime, best known as the milk quota regime and especially after the 1992 policy reform, essential changes have been occurred in the structure and the organization of the dairy sector. With the 2003 reform the milk quota regime remained, while most of the direct payments have been replaced by the single farm payment regime. The results of the policy in force are evaluated through an extensive economic analysis, by applying both parametric and non parametric methods on a sample of 165 dairy farms. Based on primary data the existing structure of the sector is described, indicating the impact of the policy in force after 1992. The impact of the new reformed policy on the main technical and economic indices of the sector and the structural adjustments that are expected to result is investigated using mathematical programming. Within this framework the divergence of the structure of the sector from the structure that utilizes optimal the existing technology of production is investigated, while simultaneously, the level of technical efficiency of the dairy farms and its contribution to the improvement of productivity is estimated using SFA and DEA methods. The main results indicate that mainly the medium and large size farms are favored with the adjustment of the sector to the regulations of the new policy, while the small farms are decreased. The weaknesses that exist in the organization of the sector and particularly in the organization of the capital are indicated, while it results that the productivity of the sector is improved by the increase of the number of the cows per farm and the yield per cow. Positive relation is occurred between technical efficiency and farm size.

Η γαλακτοπαραγωγός αγελαδοτροφία αποτελεί σημαντικό κλάδο της γεωργίας και γενικότερα της εθνικής οικονομίας της χώρας. Η ασκούμενη αγροτική πολιτική, με έντονα στοιχεία προστασίας και παρεμβατισμού στην αγορά των γαλακτοκομικών προϊόντων, επηρεάζει καθοριστικά τη διάρθρωση και τα τεχνικοοικονομικά χαρακτηριστικά του κλάδου. Με τη θέσπιση του καθεστώτος της ?υπερεισφοράς? το 1984, γνωστό ως καθεστώς των ποσοστώσεων, αλλά κυρίως με την αναθεώρηση της πολιτικής το 1992, σημειώθηκαν ουσιαστικές αλλαγές στη διάρθρωση και στην οργάνωση του κλάδου της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. Με την ενδιάμεση αναθεώρηση του 2003 το καθεστώς των ποσοστώσεων γάλακτος διατηρείται, ενώ οι περισσότερες από τις άμεσες ενισχύσεις αντικαθίστανται από ένα καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης. Τα αποτελέσματα της ασκούμενης πολιτικής στη γαλακτοπαραγωγό αγελαδοτροφία αξιολογούνται μέσα από μία εκτεταμένη οικονομική ανάλυση, με την εφαρμογή παραμετρικών και μη παραμετρικών μεθόδων. Με βάση πρωτογενή δεδομένα 165 εκμεταλλεύσεων περιγράφεται η υφιστάμενη διάρθρωση του κλάδου υποδεικνύοντας έμμεσα τα αποτελέσματα της πολιτικής που ασκήθηκε μετά το 1992. Με την εφαρμογή μαθηματικού προγραμματισμού διερευνώνται τα αποτελέσματα των ρυθμίσεων της νέας αναθεωρημένης πολιτικήςστα κύρια τεχνικά και οικονομικά μεγέθη του κλάδου και οι διαρθρωτικές προσαρμογές που αναμένεται ότι θα προκύψουν. Στα πλαίσια αυτά, διερευνάται η απόκλιση της διάρθρωσης του κλάδου από τη διάρθρωση της πλήρους αξιοποίησης της υφιστάμενης τεχνολογίας παραγωγής, ενώ συγχρόνως με τη χρήση των μεθόδων SFA και DEA εκτιμάται το επίπεδο τεχνικής αποτελεσματικότητας των αγελαδοτροφικών εκμεταλλεύσεων και προσδιορίζεται η σχετική συνεισφορά αυτής στη βελτίωση της παραγωγικότητάς τους. Από τα κύρια αποτελέσματα προκύπτει ότι με την προσαρμογή του κλάδου στις ρυθμίσεις της νέας πολιτικής ενισχύονται κυρίως οι μεσαίου και μεγάλου μεγέθους εκμεταλλεύσεις και μειώνονται οι μικρές. Υποδεικνύονται οι αδυναμίες που υπάρχουν στην οργάνωση του κλάδου και ιδιαίτερα στην οργάνωση του κεφαλαίου, ενώ προκύπτει βελτίωση της οικονομικότητας του κλάδου με αύξηση του αριθμού των αγελάδων ανά εκμετάλλευση και των αποδόσεων σε γάλα. Θετική σχέση διαπιστώνεται ότι υπάρχει μεταξύ μεγέθους και τεχνικής αποτελεσματικότητας.