Συχνότητα και μελέτη του δασυτριχισμού στον ελληνικό πληθυσμό

Abstract

Hirsutism is a term that refers to the presence of excess body and facial hair in women, that is more typical of the hair growth pattern in men. Areas where hirsutism appears are hormonal depended areas and include the face (upper lip, chin), and the body (chest, upper and lower back, upper and lower abdomen, forearms and pelvic areas). Hirsutism should be clinically distinguished from hypertrichosis, which is referred as an increased hair growth at normal sites such as the arms. The volume and distribution of the hair follicles are genetically influenced. As a consequence, morphological differences in hair growth and predisposition toward hirsutism are observed between different ethnic groups. Several investigators have examined the prevalence of hirsutism in selected populations and it has been suggested that Mediterranean people show great tendencies in hirsutism. In this study, five hundred and ninety two Greek women, from 18 to 35 years, were evaluated by individual interviews based on a questionnaire, physical examination and some of them (100) by further hormonal controls in order to detect hirsutism which seems to be rather common among Greek women with a percentage of 16.4%. There are strong family and racial influences in hirsutism, so is highly prevalent within families, suggesting a genetic basic for the disorder. By examining familial background, 65.3% of hirsute women mentioned their mother was also hirsute and 65.5% of hirsute women mentioned their father was hypertrichotic. This study also demonstrated the presence of hirsutism in correlation to factors that influence the hair growth in women. Correlations between the presence of hirsutism in women and age, place of birth and residence, origin, women’s height and medical history were non significant. From women’s medical history, only a clue was observed in correlation between hirsutism and diabetes mellitus as the two diabetic women in the sample, were both hirsutes. Rapid progression of hair growth was not noticed in hirsute women, except for one and the onset of hirsutism started mostly in puberty. Women with galactorrhea and symptoms of virilization were not detected, except for one with no breast development and irregular menses. Hirsutism was correlated to the body mass index, as it was observed that overweight (BMI>25) and obese women (BMI>30) were hirsutes in 25.9% and 25% respectively, while thin (BMI<18.5%) and normal women (BMI<24.99) were hirsutes in 5.5% and 16.8%, respectively. Hirsutism was correlated to the acne, as it was observed that acneic women were hirsutes in 20.9%, whereas women without acne were hirsutes in 13.1%. Hirsutism was also correlated to the menstruation, as 13.2% of the women with normal menses were hirsutes, whereas 27.7% of the women with abnormal menses were hirsutes. Correlations between the presence of hirsutism in women and drug history was non significant, except for contraceptives as 28.9% of the hirsute women and 10.5% of the non hirsute women had been treated with oral contraceptives.

Ο δασυτριχισμός είναι όρος που αφορά μόνο τις γυναίκες και αναφέρεται στην παρουσία αυξημένης τρίχωσης, ανδρικού τύπου, σε ανδρογονοεξαρτώμενες περιοχές, στο σώμα και στο πρόσωπο, πέρα από τη φυσιολογική για το φύλο και την περιοχή, όπου εντοπίζεται. Ο δασυτριχισμός πρέπει να διαφοροποιηθεί από την υπερτρίχωση, η οποία αναφέρεται ως αύξηση ομάδων τριχών, σε οποιοδήποτε σημείο της επιφάνειας του σώματος και στα δύο φύλα και δεν εξαρτάται από τις ορμόνες. Η παρούσα έρευνα, που έγινε σε δείγμα 592 νεαρών Ελληνίδων, έδειξε ότι η συχνότητα του δασυτριχισμού (16,4%) είναι μάλλον κοινή στον Ελληνικό γυναικείο πληθυσμό, γεγονός που συνηγορεί υπέρ της άποψης, ότι οι περί την Μεσόγειο λαοί, δείχνουν μεγαλύτερη τάση από άλλους, στην εμφάνιση του δασυτριχισμού. Τα αντίστοιχα ποσοστά, για άλλες χώρες, είναι περισσότερο ή λιγότερο ελαττωμένα και φαίνεται ότι εξαρτώνται, σε ένα βαθμό, και από τα εκάστοτε κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της παρουσίας ή μη, του δασυτριχισμού, καθώς και για την εκτίμηση της σοβαρότητάς του. H συλλογή των δεδομένων της έρευνας πραγματοποιήθηκε με ατομικές συνεντεύξεις, με βάση ερωτηματολόγιο, και με φυσική επισκόπηση των γυναικών, ενώ 100 από τις γυναίκες συμμετείχαν σε περαιτέρω ορμονικούς ελέγχους. Η έρευνα αυτή κατέγραψε επίσης, την παρουσία του δασυτριχισμού σε συνάρτηση με τους παράγοντες, οι οποίοι, πιθανόν, επηρεάζουν την αύξηση των τριχών στις γυναίκες. Φαίνεται ότι υπάρχουν ισχυρές οικογενειακές επιρροές στην εμφάνιση του δασυτριχισμού, αφού το 65,3% των δασύτριχων γυναικών ανέφεραν ότι είχαν μητέρες με αυξημένη τρίχωση και το 65,5% ανέφεραν ότι οι πατέρες τους είχαν αυξημένη τρίχωση. Η προσπάθεια συσχέτισης του δασυτριχισμού και χαρακτηριστικών, όπως η ηλικία και ο τόπος γέννησης και διαμονής των γυναικών, καθώς και η ιδιαίτερη καταγωγή των γονέων των γυναικών, έδειξε ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση. Επίσης, δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ του δασυτριχισμού και του ιατρικού ιστορικού των γυναικών. Δεν αναφέρθηκαν περιπτώσεις γυναικών με γαλακτόρροια και σημεία αρρενοποίησης, εκτός από μία γυναίκα που δεν είχε ανάπτυξη του στήθους και στην οποία διαπιστώθηκε όγκος των επινεφριδίων, στη συνέχεια, από ειδικό ιατρό. Ο δασυτριχισμός είχε την αρχή του στην περίοδο της εφηβείας, ενώ δεν αναφέρθηκε ταχύς ρυθμός αύξησης των τριχών, παρά μόνο στη γυναίκα με τον όγκο. Αντίθετα, η συσχέτιση του δασυτριχισμού με ατομικά χαρακτηριστικά, όπως το σωματικό βάρος των γυναικών, έδειξε την ύπαρξη στατιστικά σημαντικής σχέσης μεταξύ τους, καθώς οι υπέρβαρες (ΒΜΙ>25) και οι παχύσαρκες γυναίκες (ΒΜΙ>30), ήταν δασύτριχες σε ποσοστά 25,9% και 25% αντίστοιχα, ενώ οι αδύνατες (ΒΜΙ<18,5) και οι φυσιολογικές, ως προς το βάρος, γυναίκες (ΒΜΙ<24,99), ήταν δασύτριχες σε ποσοστά 5,5% και 16,8%, αντίστοιχα.