Ουροδυναμική και αιτιολογική προσέγγιση των συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού στους άνδρες

Abstract

AIM Benign prostate hyperplasia is the most common benign disease in men. For many years the diagnosis and the cure of BPH was simple. Last years with the introduction of less invasive procedures and new drugs for treatment it is necessary to determine the cause, pathophysiology and natural history of the disease. METHOD The patients’ group with watchful waiting revealed that cystometry, pressure flow study and maximal frow rate can be used to predict the results of obstruction in the lower urinary tract. That’s why it is useful to enclose the urodynamic studies in the diagnosis of disease. The first group of patients had an urodynamic evaluation and then underwent an operation, the second group received oral medication - alfusozine 5 mg twice daily. RESULTS An important conclusion is that using urodynamic studies we can understand the reason of obstruction of lower urinary system. When pressure flow studies showed obstruction and IPSS score revealed obstructive or obstructive and urge symptoms possible operation leads to cure. When pressure flow studies showed urgency and IPSS score revealed urgency too, possible operation wouldn’t relief patient from disease. Furthermore, simple uroflowmetry, which is part of urodynamic studies, can be useful. Evaluation of average and maximal flow rates are enough. It is found the the delay of beginning of urination and low maximal flow rate are enlist patients in the obstructive group. It is clear then that patients with urgency wouldn’t undergo operations. Pressure flow studies helps urologists a lot to discriminate patients with obstruction of lower urinary system and utgency.

ΣΚΟΠΟΣ Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι η συχνότερη καλοήθης εξεργασία στους άνδρες. Για πολλά χρόνια η διάγνωση και η θεραπεία της ΚΥΠ ήταν μια απλή και ξεκάθαρη υπόθεση. Τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή λιγότερο επεμβατικών μεθόδων και με την ανάπτυξη των φαρμάκων για τη θεραπεία της ΚΥΠ, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε σε βάθος την αιτιολογία, την παθοφυσιολογία και τη φυσική εξέλιξή της. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ Από την ομάδα των ασθενών με απλή παρακολούθηση η κυστεομανομέτρηση, η σύγχρονη μέτρηση πίεσης ροής και η μέγιστη ταχύτητα ροής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προβλέψουμε την πορεία της αποφρακτικής νόσου στο κατώτερο ουροποιητικό. Ενσωματώνοντας στον αρχικό έλεγχο των ανδρών με απόφραξη τις παραπάνω ουροδυναμικές παραμέτρους μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη της απόφραξης. Ο χωρισμός των ασθενών σε επιμέρους ομάδες έγινε προκειμένου να αξιολογηθούν οι ουροδυναμικές παράμετροι σε σχέση με την απόφραξη του κατώτερου ουροποιητικού καθώς και με το είδος της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Η πρώτη περιλαμβάνει ασθενείς που αφού αξιολογήθηκαν ουροδυναμικά αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά με διουρηθρική προστατεκτομή. Η δεύτερη περιλαμβάνει ασθενείς που έλαβαν φαρμακευτική θεραπεία με αλφουζοσίνη 5 mg δύο φορές ημερησίως. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ένα σημαντικό συμπέρασμα που προκύπτει από την αξιολόγηση των συμπτωμάτων και ουροδυναμικών παραμέτρων είναι ότι με βάση τον ουροδυναμικό έλεγχο μπορούμε να κατανοήσουμε το στοιχείο που κατά κανόνα προκαλεί τη συμπτωματολογία του ασθενή. Όταν ο ουροδυναμικός έλεγχος κατάτασσε τον ασθενή στην ομάδα της απόφραξης τότε και η συμπτωματολογία σύμφωνα με το IPSS κατεδείκνυε ότι ο ασθενής παρουσιάζει απόφραξη ή μικτού τύπου αποφρακτικά και ερεθιστικά συμπτώματα. Σε αυτούς η επέμβαση θα παρουσιάσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα όπως αποδεικνύεται παρακάτω. Όταν ο ουροδυναμικός έλεγχος κατατάσσει τον ασθενή στη μη-αποφρακτική ομάδα η συμπτωματολογία κατά IPSS δείχνει ότι υπερισχύουν τα ερεθιστικά συμπτώματα και δεν υπάρχει απόφραξη. Με αυτό τον τρόπο ο ουροδυναμικός έλεγχος αποτελεί σίγουρο και ασφαλή τρόπο επιλογής ασθενών για επέμβαση και αποτρέπει περιττές προστατεκτομές. Αλλά και η απλή μόνο ουροροομετρία, κομμάτι του πλήρους ουροδυναμικού ελέγχου μπορεί να φανεί χρήσιμη. Η αξιολόγηση των μέσων όρων της μέγιστης ταχύτητας ροής των ούρων αρκεί αφού βρέθηκε ότι η δυσκολία στην έναρξη και η χαμηλή μέγιστη ταχύτητα ροής συνδέονται με την ομάδα των αποφρακτικών ασθενών. Πέρα λοιπόν από τις απόλυτες ενδείξεις προστατεκτομής που αναφέρονται στα συγγράμματα οι ουρολόγοι θα πρέπει να περιορίσουν τις προστατεκτομές που δε χρειάζονται, ιδιαίτερα σε ασθενείς με έντονη συμπτωματολογία ερεθιστικού τύπου. Η σύγχρονη μέτρηση πίεσης ροής προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στην περίπτωση αυτή και κρίνεται απαραίτητη κυρίως στους ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία προστάτη και ερεθιστικά συμπτώματα, γιατί η ομάδα των ασθενών αυτών υπάρχει πιθανότητα να μην παρουσιάζει απόφραξη. Εάν λάβουμε υπόψη ότι οι επιπτώσεις της απόφραξης στο κατώτερο ουροποιητικό είναι το μείζον πρόβλημα στην καλοήθη υπερπλασία προστάτη και ότι υπάρχει πτωχή συσχέτιση μεταξύ μεγέθους του αδένα, της απόφραξης και της συμπτωματολογίας ο ουροδυναμικός έλεγχος μπορεί να σταθεί πολύτιμος βοηθός.