Ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις σε ποντίκια μετά από ενδοπεριτοναϊκή χορήγηση της γλυκολιποπρωτεΐνης (G.L.P.) του Slime της pseudomonas aeruginosa

Abstract

The slime glycolipoprotein (slime-GLP) was extracted (by methods Sensakovic and Bartell 1974) from a non mucoid strain and a revertant non mucoid variant of Pseudomonas aeruginosa. Alginate also was obtained from a mucoid strain of Pseudomonas aeruginosa. The histopathology of mice induce by a single intraperitoneal (ip) LD₅₀ dose of there substances was studied. Alginate non histopathological lesion was provoked in the internal organs of the experimental animals. Slime GLP exerted a marked effect on the lungs, liver and kidneys without any microscopic changes in other organs. The histopathological lesions consisted of thickening and pleomorphic inflammatory infiltration of the intraalveolar septal and focal atelectasis in the lung parenchyma, ballon degeneration, fatty change and confluent hepatocellular necrosis in the liver and hydropic degeneration and necrosis of the renal tubular epithelial cells in the kidneys. The kidney and liver lesions were accompanied by a parallel rise in serum levels of blood urea nitrogen and aspartate and alanine aminotransferases.

Παραλήφθηκε (σύμφωνα με τη μεθοδολογία Bartell, Orr και Chudio, 1970 όπως τροποποιήθηκε από τους Sensakovic και Bartell το 1974), η γλυκολιποπρωτεΐνη του Slime (Slime-GLP) από βλεννώδες και. από θυγατρικό μη βλεννώδες στέλεχος P. aeruginosa καθώς επίσης και αλγινικό από βλεννώδες στέλεχος του βακτηρίου. Oι ουσίες αυτές χορηγήθηκαν εφ' άπαξ ενδοπεριτοναϊκά ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε πειραματόζωα (37μg/gr βάρους σώματος) με σκοπό τη μελέτη της δράσης τους πάνω στα εσωτερικά όργανα των πειραματοζώων. Από τη μικροσκοπική μελέτη των οργάνων των πειραματοζώων που θυσιάσθηκαν παρατηρήθηκε ότι το αλγινικό δεν προκάλεσε βλάβες στα υπό εξέταση όργανα και ως εκ τούτου δεν εντάσσεται στους βλαπτικούς παράγοντες του μικροοργανισμού. Αντίθετα, η γλυκολιποπρωτεΐνη του Slime παρατηρήθηκε ότι ασκεί βλαπτική δράση στους πνεύμονες με τη μορφή της ατελεκτασίας του πνευμονικού παρεγχύματος καθώς και της φλεγμονώδους διήθησης και πάχυνσης των μεσοκυψελιδικών διαφραγμάτων. Στους νεφρούς προκάλεσε υδρωπική εκφύλιση και νέκρωση του επιθηλίου των ουροφόρων σωληναρίων, ενώ στο ήπαρ παρατηρήθηκε οιδηματώδης εκφύλιση, λιπώδης αλλαγή και νέκρωση των ηπατοκυττάρων. Επίσης προκάλεσε μεταβολές στις τιμές της ουρίας και των τρανσαμινασών ανάλογες των ιστοπαθολογικών αλλοιώσεων των αντιστοίχων οργάνων. Τα ιστοπαθολογικά αυτά ευρήματα δεν είναι ειδικά για τη γλυκολιποπρωτεΐνη του Slime, είναι όμως ενδεικτικά της τοξικότητας του μορίου αυτής και ως εκ τούτου πρέπει να θεωρηθεί σαν ένας από τους πλέον βλαπτικούς παράγοντες του βακτηρίου για τον ξενιστή.