ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

Abstract

THE THESIS REFERS TO EDUCATIONAL THEORY AND PRAXIS OF DEMETRES GLENOS WITH THE INTENTION TO ARISE GLENOS' CONTRIBUTION TO THE MODERN GREEK EDUCATIONAL THOUGHTAND TO BE USED THE RELATED MATTERS AT THE MODERN EDUCATIONAL REALITY. IN THIS CONTEXT THE FIRST PLACE HAVE THE FORMATIVE FACTORS OF GLENOS' OPINIONS (FOUNDS OF GREEK EDUCATIONAL THOUGHT UNTIL GLENOS' TIMES, SCHOOL AND EDUCATIONAL REALITY IN ASIA MINOR). IN SECOND PART WE ANALYZE THE CONTRIBUTION FROM EXPERIMENTAL PSYCHOLOGY AND SOCIOLOGY TO THE GLENOS' FORMATION AND THE WAYS ALSO THAT INTRODUCE A MODERN EDUCATIONAL POSITION WHO OVERLEAPS THE MOVEMENT OF "NEW EDUCATION"; IT ALSO CONTRIBUTES TO THE TRANSITION FROM EDUCATIONAL TO SOCIAL DEMOTICISMUSWITH THE COALITION OF TEACHERS AND THE ELABORATION OF THE CONTRAST BETWEEN CULTURAL HEGEMONY AND THE VISION FOR A PEOPLE'S SCHOOL. IN THE THIRD PART WE ANALYZE ESPESIALLY THE TEACHING IDEAS OF GLENOS WHICH PERFORM A DIALECTICAL TEACHING-MODEL.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΛΗΝΟΥ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΑΔΥΘΕΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΓΛΗΝΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΥΤΟ ΜΕΛΕΤΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΓΛΗΝΟΥ (ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΛΗΝΟΥ, Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ). ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΛΗΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΒΩΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΠΡΟΩΘΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΩΣ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΛΗΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΝ (ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ) ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ.