ΒΙΑΣΜΟΣ: ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Abstract

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΕΝΟΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΕΞΗΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ Η ΜΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΧΑΡΑΞΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΘΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΣΕ 1.000 ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, 312 ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΤΑ ΟΡΚΩΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1980 ΕΩΣ 1993 ΚΑΙ 230 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1993. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟ ΘΥΜΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΩΣ ΒΙΑΣΜΟ. ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΩΣ ΒΙΑΣΜΟΣ, ΤΟ ΘΥΜΑΠΕΡΝΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΕΙ Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ. ΑΝ ΤΟ ΘΥΜΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ, ΤΟΤΕ ΠΕΡΝΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΜΑΣ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΟΧΙ ΤΟ ΒΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΤΑΔΙΟ, ΗΣΑΝ: I) Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΤΟΥ ΣΤΕΝΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ, II) ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ. (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)

THE PRESENT SURVEY HAS PROVED THE VALIDITY OF A THEORETICAL MODEL OF EXPLAININGTHE PROCEDURE OF HOW THE DECISION OF REPORTING THE CRIME TO THE POLICE OR NOTIS MADE BY A VICTIM OF RAPE, AND SUGGESTED A STRATEGY ON THE INCREASE OF THEREPORTS' PERCENTAGE. ELEMENTS WHICH WERE DERIVED BY A QUESTIONNAIRE OF VICTIMOLOGICAL CONTENT TO 1.000 FEMALE STUDENTS OF PANTEIOS UNIVERSITY OF ATHENS, 312 JUDICIAL VERDICTS OF RAPE OF THE CRIMINAL COURTS OF THE ATHENS COURT OF APPEAL AREA FROM 1980 TO 1993, AND 230 RAPE CASES REPORTED TO THE POLICE IN 1993 WERE USED. THE RESULTS OF THE SURVEY LED TO THE CONCLUSION THAT THE PROCEDURE OF HOW THE VICTIM TAKES THE DECISION TO REPORT HIS RAPE TO THE POLICE IS FORMEDBY THREE STAGES. IN THE FIRST STAGE THE VICTIM MUST DEFINE SEXUAL ATTACK AS RAPE. IF THE EVENT IS DEFINED AS RAPE, THE VICTIM PASSES TO THE SECOND STAGE WHERE THE SERIOUSNESS OF THE CRIME SHOULD BE DEFINED. IF THE VICTIM DEFINES THE CRIME AS AN EXTREMELY SERIOUS EVENT, THEN HE PASSES TO THE THIRD AND LAST STAGE OF OUR MODEL, WHERE HE MUST DECIDE IF HE SHOULD REPORT HIS RAPE TO THE POLICE OR NOT. THE MOST IMPORTANT FACTORS WHICH ARE SAID TO AFFECT THE DECISIONS OFVICTIMS IN EACH AND EVERY STAGE, ARE: I) THE SOCIAL EFFECT OF PEOPLE OF THE VICTIM'S CLOSE FAMILY AND SOCIAL ENVIRONMENT, II) THE CHARACTERISTICS AND THE SERIOUSNESS OF RAPE, III) THE VICTIM'S DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS, IV) THE VICTIM'S EMOTIONAL CONDITION RIGHT AFTER THE CRIME. (ABSTRACT TRUNCATED)