Περί πτώσεως του ανθρώπου και αινίγματος του κακού: ιχνηλατήσεις της ερμηνευτικής θεολογικής πρότασης του Χρήστου Γιανναρά

Abstract

The study deals with the hermeutical perspective of Christos Yannaras in relation to the subject of the fall. And this is because it presents a unique originality and simultaneously touches on an important topic which is largely forgotten in the Orthodox world, and simultaneously loaded with a large volume of undeveloped banalities. We must clarify from the outset that the positions under discussion that are developed in this thesis do not relate to the purely theological doctrines, that is, to the Christological and the triadological, i.e. to the being of God, but to cosmology and anthropology; which, seen as such, are all impossible today to be accepted in the light of new scientific data, at least, without a meditative refurbish.

Ἡ ἐν λόγῳ μελέτη ἀσχολεῖται μὲ τὴν ἑρμηνευτικὴ ὀπτικὴ τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ ἀναφορικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς πτώσης. Καὶ τοῦτο διότι αὐτὴ παρουσιάζει μιὰ ἰδιάζουσα πρωτοτυπία καὶ ταυτόχρονα θίγει ἕνα καίριο θέμα τὸ ὁποῖο ἐν πολλοῖς εἶναι λησμονημένο στὸν ὀρθόδοξο χῶρο, συνάμα δὲ καὶ ἐπιβαρυμένο μὲ μεγάλο ὄγκο ἀνεπεξέργαστων κοινοτοπιῶν. Ὀφείλουμε νὰ διευκρινίσουμε ἐξ ἀρχῆς ὅτι οἱ ὑπὸ συζήτηση θέσεις ποὺ ἀναπτύσσονται στὴν παροῦσα διατριβὴ δὲν ἀφοροῦν στὰ ἁμιγῶς θεολογικὰ δόγματα, ἤτοι στὸ χριστολογικὸ καὶ τὸ τριαδολογικό, δηλαδὴ στὸ εἶναι τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ στὴν κοσμολογία καὶ στὴν ἀνθρωπολογία· οἱ ὁποῖες ἰδομένες ὡς τέτοιες ἀδυνατοῦν ὅλως ἰδιαιτέρως σήμερα νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς ὑπὸ τὸ φῶς τῶν νέων ἐπιστημονικῶν δεδομένων, τουλάχιστον, χωρὶς μιὰ ἀναστοχαστικὴ ἐπικαιροποίησή τους.