Η επίδραση του ελληνικού παραδοσιακού χορού και της αερόβιας άσκησης με τη χρήση τεχνολογίας στην αντιλαμβανόμενη ποιότητα ζωής ατόμων τρίτης ηλικίας

Abstract

The World Health Organization has introduced the concept of active aging in order to meet the rapidly growing number of people aged 60 and over. Increasing life expectancy is already making a huge difference in the lives of seniors. The digital age and advances in technology are introducing a new philosophy of home health care, lifelong learning, a flexible health care system and a broader understanding of the modern welfare state, where citizens are actively involved and co-operating. Finding successful lifestyle strategies to promote healthy aging in later life is very important. They are offered an ongoing opportunity for healthcare, social interaction and safety. The contribution of technology to human life and social integration, as well as the role played by physical exercise games (exergames), enhance the modern attitude of the active adult and eliminate all forms of age racism. The purpose of this study was to investigate possible differences in the factors of perceived quality of life between older adults participating in activities, either Greek traditional dance or aerobic exercise, with the use or not of new technologies in different digital environments, comparing them with individuals who lead a sedentary life. The study involved 153 women, aged 60 years and older with an average age of 66.79 years and came from Day Care Centers of the Municipality of Pella and Thessaloniki. They were divided into 5 groups: Traditional dance groups with and without the use of technology, physical exercise groups with and without the use of technology and a control group. The duration of the programs was six months (24 weeks) with a frequency twice a week and each session lasted 75 minutes. Statistical analysis of the data was performed with the statistical package SPSS 26. Descriptive analysis was performed using frequency analysis, relative frequencies, means, standard deviations, maximum and minimum values to describe the characteristics of the sample and means to measure the usability of the systems and the measurement steps. T-test and Repeated Measures AnoVa analysis was performed to test the hypotheses then LSD test was used for the individual comparisons. The intervention groups presented statistically significant results. In most variables (strength, balance, aerobic capacity, gait to avoid falls, stress, depression, quality of life in general) the Dance group proved stronger and then followed the groups that used the technology and then the Physical group. Although the Dance group showed significant statistical results in most variables, in many of them, the groups that used the technology showed a stronger level of statistical significance than the Dance group. In conclusion, digital technologies of virtual learning experiences do not aim to replace traditional ways of education but aim to enrich new tools and practical methods that their contribution is necessary to the improvement and upgrading of health services.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καθιέρωσε την έννοια της ενεργού γήρανσης, προκειμένου να ανταποκριθεί στον ταχέως αυξανόμενο αριθμό ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω. Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης επιφέρει ήδη τεράστιες αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας πολυεπίπεδα. Η ψηφιακή εποχή και οι εξελίξεις στον τομέα της τεχνολογίας εισάγουν μία νέα φιλοσοφία της ιατρικής φροντίδας στο σπίτι, της δια βίου εκπαίδευσης, του ευέλικτου συστήματος υγείας και μία ευρεία αντίληψη του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, όπου οι πολίτες συμμετέχουν ενεργά και συν λειτουργούν. Η εύρεση επιτυχημένων στρατηγικών στον τρόπο ζωής για την προώθηση της υγιούς γήρανσης στη μετέπειτα ζωή έχει μεγάλη σημασία. Τους προσφέρεται μία συνεχή ευκαιρία για υγειονομική περίθαλψη,κοινωνική αλληλεπίδραση και ασφάλεια. Η συμβολή των τεχνολογιών στη ζωή του ανθρώπου και την κοινωνική ενσωμάτωση μέσω των τεχνολογιών, καθώς και ο ρόλος που παίζουν τα παιχνίδια σωματικής εξάσκησης (exergames) ενισχύουν τη σύγχρονη τοποθέτηση του ενεργού ατόμου μεγαλύτερης ηλικίας και καταργούν κάθε μορφή ηλικιακού ρατσισμού. Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να διερευνηθούν πιθανές διαφορές στους παράγοντες της αντιλαμβανόμενης ποιότητας ζωής ανάμεσα σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που συμμετέχουν σε δραστηριότητες, είτε ελληνικού παραδοσιακού χορού, είτε αερόβιας άσκησης, με τη χρήση ή όχι των νέων τεχνολογιών σε διάφορα ψηφιακά περιβάλλοντα, συγκρίνοντας τα με άτομα που κάνουν καθιστική ζωή. Στη μελέτη συμμετείχαν 153 γυναίκες, ηλικίας 60 ετών και άνω με μέσο όρο ηλικίας τα 66,79 έτη και προέρχονταν από ΚΑΠΗ του Δήμου Πέλλας, Θεσσαλονίκης και Πυλαίας-Χορτιάτη. Χωρίσθηκαν σε 5 ομάδες: Ομάδες Παραδοσιακού χορού με και χωρίς τη χρήση τεχνολογίας, ομάδες σωματικής άσκησης με και χωρίς τη χρήση τεχνολογίας και μία ομάδα ελέγχου. Η διάρκεια των προγραμμάτων ήταν έξι μήνες (24 εβδομάδες) με συχνότητα δύο φορές την εβδομάδα και η κάθε συνεδρία είχε διάρκεια 75 λεπτά. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό Πακέτο SPSS 26. Πραγματοποιήθηκε περιγραφική ανάλυση με τη χρήση ανάλυσης συχνοτήτων, σχετικών συχνοτήτων, μέσων όρων, τυπικών αποκλίσεων, μέγιστων και ελάχιστων τιμών για την περιγραφή των χαρακτηριστικών των συμμετεχουσών και μέσων όρων για τη μέτρηση της χρηστικότητας των συστημάτων και της καταγραφής βημάτων. Για τον έλεγχο των υποθέσεων πραγματοποιήθηκε t - test για ανεξάρτητα δείγματα, ανάλυση διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων (Repeated Measures AnoVa) και για τις επιμέρους συγκρίσεις χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος ελάχιστων σημαντικών διαφορών (LSD test). Οι ομάδες παρέμβασης παρουσίασαν σημαντικά στατιστικά αποτελέσματα. Στις περισσότερες μεταβλητές (δύναμη, ισορροπία, αερόβια ικανότητα, βάδιση για την αποφυγή πτώσεων, άγχος, κατάθλιψη, ποιότητα ζωής γενικότερα) η ομάδα Dance υπερίσχυσε και ακολούθησαν οι ομάδες που χρησιμοποίησαν την τεχνολογία και έπειτα η ομάδα Physical. Παρόλο που η ομάδα Dance παρουσίασε σημαντικά στατιστικά αποτελέσματα στις περισσότερες μεταβλητές, ωστόσο σε πολλές από αυτές, οι ομάδες που χρησιμοποίησαν την τεχνολογία παρουσίασαν πιο ισχυρό επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας από αυτό της ομάδας Dance. Εν κατακλείδι, οι ψηφιακές τεχνολογίες εικονικών εμπειριών εκπαίδευσης, έχουν ως στόχο όχι να αντικαταστήσουν τους παραδοσιακούς τρόπους, αλλά αποσκοπούν στον εμπλουτισμό νέων εργαλείων και πρακτικών μεθόδων που μπορούν να συνεισφέρουν στη βελτίωση και στην αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας.