Δημογραφικά στοιχεία των κληρικών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας την περίοδο 1866-2016

Abstract

The purpose of the present study is to imprint the clergymen’s demographic picture of the Western Greece’s region during the 150 years’ period time from 1866 to 2016. The clergymen’s elements were being derived by the sources with the purpose to be exposed on tables, which gave us the reason to express comments about the tensions which are shaped as the decades pass. The followed method in the first chapter is the historical, as it is attempted a retrospection of the history of the 6 Metropolis which constitute the object of the research. It included the Metropolites who managed them and the law decrees which defined the limits of the place we examined. The same happened with the enlisting of the local structures in which had been deposited a great part of them. The comparative method was the second method which was used. After the mentioning of the non active and active clergymen’s demographic elements, a comparison of the notions and an expression of some conclusions followed. Demographic elements are: α) The date of birth of every clergyman. b) The place of birth, which can constitute an urban or agricultural parish for the reasons of the research. c) The education’s level of the clergymen’s which was encoded into nine categories. d) The service’s parishes of the clergymen which were divided in urban and agricultural ones in this way. e) The designation’s year, from which results the age of designation. f) The clergymen’s family status who were divided in unmarried(monks) and married. g) The combination of the elements above. These first demographic elements which concern the life of both the non active and the active clergymen gave us information about their mobility from agricultural to urban parishes as the years were passing by. In this mobility of them, they had had their increased studies as anally, both the active and non active. As well as, the higher level of education, of the clergymen who were not originated by parishes of the familiar Metropolis, was favorable for them to be designed in urban parishes. The active clergymen overcame a lot the non active in this sector and this is how a reduction of their designations in agricultural parishes was noticed in some Metropolis. The number of designations and the average age of designation were developed per decade, to be pictured the impact of the broader social environment on them. The demographic elements that concern the illness and death followed. As a result, to have the clergymen’s mortality be depicted, the causes of death were found and encoded in eleven categories. Second demographic element of death is the year of death and third is the age of death, which comes out with the help of the year of birth too. According to them, an effort was made for the evolution of the causes of death per decade to be depicted, the conformation of their middle age of death, and in combination the middle age of their death per cause of death. The middle age of death in the urban and agricultural parishes and per kind of disease was being imprinted with the assistance of the kind of parishes they were serving. The thesis was organized in two volumes, from which the second examines the demographic findings separately in every Metropolis and the first gathers the total population of non active and active clergymen of all the Metropolis and looks into the same demographic elements as they have been conformed historically, making the equivalent comparison in the and.

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να αποτυπώσει τη δημογραφική εικόνα των κληρικών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας σε διάστημα 150 ετών από το 1866 ως το 2016. Τα στοιχεία των κληρικών αντλήθηκαν από τις πηγές με σκοπό να εκτεθούν σε πίνακες οι οποίοι μας έδωσαν την αφορμή να διατυπώσουμε σχόλια για τις τάσεις που διαμορφώνονται στο πέρασμα των δεκαετιών. Η μέθοδος που ακολουθείται στο πρώτο κεφάλαιο είναι η ιστορική, καθώς επιχειρείται ανασκόπηση της ιστορίας των 6 Μητροπόλεων που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας. Αυτή περιλάμβανε τους Μητροπολίτες που τις διοίκησαν και τα νομοθετικά διατάγματα που καθόρισαν τα όρια του χώρου που εξετάσαμε. Το ίδιο έγινε και με την απαρίθμηση των τοπικών δομών στις οποίες είχε κατατεθεί μεγάλο μέρος τους. Δεύτερη μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν η συγκριτική. Σε κάθε κεφάλαιο μετά τηνπαράθεση των δημογραφικών στοιχείων μη ενεργών και ενεργών κληρικών ακολουθούσε σύγκριση των παρατηρήσεων και διατύπωση κάποιων μερικών συμπερασμάτων. Δημογραφικά στοιχεία είναι: α) Η ημερομηνία γέννησης του κάθε κληρικού β) ο τόπος γέννησης, ο οποίος μπορεί ν’ αποτελεί για τους λόγους της έρευνας αστική ή αγροτική ενορία. γ) Το επίπεδο εκπαίδευσης των κληρικών που κωδικοποιήθηκε σε εννιά κατηγορίες. δ) Οι ενορίες διακονίας των κληρικών που έτσι χωρίστηκαν σε αστικές και αγροτικές. ε) Το έτος διορισμού, από το οποίο προκύπτει και η ηλικία διορισμού στ) Η οικογενειακή κατάσταση των κληρικών που χωρίστηκαν σε έγγαμους και άγαμους. ζ) Ο συνδυασμός των πιο πάνω στοιχείων. Τα πρώτα αυτά δημογραφικά στοιχεία που αφορούν τη ζωή τόσο των μη ενεργών, όσο και των ενεργών κληρικών μας έδωσαν πληροφορίες για την κίνησή τους από τις αγροτικές προς τις αστικές ενορίες, όσο τα χρόνια περνούσαν. Σ’ αυτή την κίνησή τους είχαν για σύμμαχό τους τις αυξημένες τους σπουδές τόσο οι έγγαμοι, όσο και οι άγαμοι. Το ψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης επίσης των κληρικών που δεν κατάγονταν από ενορίες της οικείας Μητρόπολης ήταν ευνοϊκό να διοριστούν σε αστικές ενορίες. Οι ενεργοί κληρικοί ξεπέρασαν κατά πολύ τους μη ενεργούς στον τομέα αυτό κι έτσι σημειώθηκε και μείωση των διορισμών τους σε αγροτικές ενορίες σε κάποιες Μητροπόλεις. Ο αριθμός των διορισμών και η μέση ηλικία διορισμού αναπτύχθηκαν ανά δεκαετία, έτσι ώστε ν’ απεικονιστεί και η επίδραση του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος σ’ αυτές. Ακολούθησαν τα δημογραφικά στοιχεία που αφορούν την αρρώστια και το θάνατο. Έτσι,για να απεικονιστεί η θνητότητα των κληρικών, βρέθηκαν οι αιτίες θανάτου και κωδικοποιήθηκαν σε έντεκα κατηγορίες. Δεύτερο δημογραφικό στοιχείο θανάτου είναι το έτος θανάτου και τρίτο είναι η ηλικία θανάτου που προκύπτει και με τη βοήθεια του έτους γέννησης. Με βάση αυτά, καταβλήθηκε προσπάθεια να απεικονιστεί η εξέλιξη των αιτιών θανάτου ανά δεκαετία, η διαμόρφωση της μέσης ηλικίας θανάτου των και συνδυαστικά η μέση ηλικία θανάτου ανά αιτία θανάτου των. Με τη βοήθεια και του είδους των ενοριών που διακονούσαν, αποτυπώθηκε και η μέση ηλικία θανάτου στις αστικές και τις αγροτικές ενορίες και ανά είδος νοσήματος ανά Μητρόπολη και στο σύνολο. Η εργασία οργανώθηκε σε δύο τόμους, από τους οποίους ο δεύτερος εξετάζει τα δημογραφικά ευρήματα σε καθεμία Μητρόπολη ξεχωριστά και ο πρώτος συγκεντρώνει το συνολικό πληθυσμό των μη ενεργών και των ενεργών κληρικών όλων των Μητροπόλεων και εξετάζει τα ίδια δημογραφικά στοιχεία όπως διαμορφώνονται ιστορικά κάνοντας στο τέλος και την ανάλογη σύγκριση.