Study of flow inside blood vessels before and after the insertion of a catheter using analytical methods

Abstract

The present thesis was motivated by the fact that blood flow in the aorta (before and after the insertion of a catheter) is governed by large finite values of the Womersley number α and for such values of α there is not any analytical solution in the literature. Having this in mind, we seek analytical solutions to the equations of the fluid motion when the Womersley number varies from small finite to infinite values. The derived single solution predicts that the atherosclerotic plaques may develop in any location around the cross section of the aortic wall unlike to the prescribed locations predicted by the matching solution. In addition, the single solution gives circumferential wall stresses augmented by approximately 100% with respect to the matched asymptotic expansions, a factor that may contribute jointly with other pathological factors to the faster aging of the arterial system and the possible malfunction of the aorta. Finally, using a fluid mechanics view and approach, we tried to give an answer to the question: Why do we live for much less than 100 years? Applying the s-n law (tissue stress against the number of cycles to failure), we found that in the absence of other pathogenic factors, the potential 100 years of life are reduced to 82 years. A result similar to the World Bank data, which gave life expectancy in USA 79 years in 2016.

Είναι γνωστό ότι η ροή του αίματος στην αορτή (πριν και μετά την εισαγωγή καθετήρα) διέπεται από μεγάλες πεπερασμένες τιμές του αριθμού Womersley α και για τέτοιες τιμές του α δεν υπάρχει καμία αναλυτική λύση στη βιβλιογραφία. Ως εκ τούτου, σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η αναζήτηση αναλυτικών λύσεων όταν ο αριθμός Womersley μεταβάλλεται από πεπερασμένες έως άπειρες τιμές. Η εξαχθείσα ενιαία λύση προβλέπει ότι, οι αθηρωματικές πλάκες μπορεί να αναπτυχθούν σε οποιαδήποτε θέση γύρω από μια εγκάρσια τομή του τοιχώματος της αορτής σε αντίθεση με την μη ενιαία αναλυτική λύση. Επιπλέον, η ενιαία λύση δίνει διατμητικές τάσεις αυξημένες κατά περίπου 100% σε σχέση με αυτές της ασυμπτωτικής λύσης, γεγονός που μπορεί να συνεισφέρει από κοινού μαζί με άλλους παθολογικούς παράγοντες στην ταχύτερη γήρανση του αρτηριακού συστήματος και την πιθανή δυσλειτουργία της αορτής. Τέλος, χρησιμοποιώντας μια ρευστομηχανική άποψη και προσέγγιση, προσπαθήσαμε να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα: Γιατί ζούμε λιγότερο από 100 χρόνια? Εφαρμόζοντας τον νόμο s-n (τάση vs. αριθμός κύκλων κόπωσης) καταλήξαμε ότι, απουσία άλλων παθολογικών παραγόντων, η αναμενόμενη διάρκεια ζωής των 100 χρόνων ελαττώνεται στα 82 χρόνια. Το αποτέλεσμα αυτό είναι παρόμοιο με τα δεδομένα της Παγκόσμιας Τράπεζας η οποία αναφέρει διάρκεια ζωής στις ΗΠΑ τα 79 χρόνια για το 2016.