Μελέτη του εγκεφαλικού μεταβολισμού με μικροδιύλιση κατά την περιεγχειρητική περίοδο σε νευροχειρουργικούς ασθενείς

Abstract

Background:Brain tumour resection requires surgical manoeuvres that may cause an ischaemicinjury to peritumoural tissue. Moreover in cerebral aneurysms the tissue most likely tosuffer from ischemia is the parent vessel territory. The aim of the present study wasto examine whether putative alterations in peritumoural tissue biochemistry and in thetissue at risk after clipping of the aneurysm, monitored by microdialysis, correlatewith clinical outcome in patients undergoing craniotomy for meningioma resectionand aneurysm surgery.Methods:In 34 patients undergoing meningioma resection (35% men; mean age±SD: 54.3±12.1years) and in 10 patients undergoing cerebral aneurysm surgery (70% men· mean age± SD: 48.1 ± 12.2 years) microdialysis measurements were taken perioperativelyfrom peritumoural brain parenchyma and from the tissue at risk respectively. Standardmetabolites (glucose, lactate, pyruvate, glycerol and lactate/pyruvate ratio) werequantified in relation to clinical outcome assessed by the Glasgow Coma Scale (GCS)and the Karnofsky Performance Status scale.Results:Higher postoperative glucose and pyruvate levels were found in patients with afavourable outcome (GCS not deteriorated or Karnofsky score>80%) in meningiomapatients and lower levels of lactate as well as lactate/pyruvate ratio in aneurysmpatients. Multiple logistic regression analysis (age, preoperative physical status,metabolite levels as independent variables) showed that lower postoperative glucose and pyruvate levels as well as higher lactate/pyruvate ratio values were independentlyassociated with an unfavourable outcome as defined by Karnofsky score <80% [(OR:1570.084, 95% CI: 0.01-0.98, p=0.049), (OR: 0.97, 95% CI: 0.95-0.99, p=0.050), (OR:1.21, 95% CI: 1.04-1.42, p=0.015) respectively], as well as with death [(OR: 0.08,95% CI: 0.01-0.97, p=0.046), (OR: 0.94, 95% CI: 0.89-0.99, p=0.016), (OR: 1.07,95% CI: 1.00-1.15, p=0.05) respectively]. In aneurysm patients multiple logisticregression analysis showed that higher levels of lactate/pyruvate ratio wereindependently associated with an unfavourable outcome as defined by Karnofskyscore <80% [(OR: 1.11, 95% CI: 1.01-1.22, p=0.047)] as well as higher levels oflactate and lactate/pyruvate ratio with death [(OR: 2.44, 95% CI: 1.01-5.92, p=0.048),(OR: 1.19, 95%CI: 1.01-1.39, p=0.041)].Conclusions:Postoperative levels of glucose, pyruvate and lactate/pyruvate ratio appear to correlatewith clinical outcome in patients undergoing meningioma resection. Likely inaneurysm surgery patients postoperative levels of lactate and lactate/pyruvate ratioappear to correlate with clinical outcome. The present findings provide support for the utilityof microdialysis as a prognostic tool in brain tumor and aneurysm surgery.

Εισαγωγή-Σκοπός. Η εξαίρεση όγκων του εγκεφάλου απαιτεί χειρουργικούς χειρισμούς, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν ισχαιμία στον πέριξ του όγκου ιστό. Επίσης, μεγαλύτερη πιθανότητα ισχαιμίας κατά την χειρουργική αντιμετώπιση ανευρύσματος εγκεφάλου έχει η περιοχή του εγκεφάλου που αιματώνεται από το ανευρυσματικό αγγείο. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετασθεί εάν πιθανές μεταβολές της βιοχημείας του ιστού γύρω από τον όγκο και στην περιοχή που είναι πιο ευάλωτη για ισχαιμία μετά τον αποκλεισμό (clipping) του ανευρύσματος, οι οποίες ανιχνεύονται μέσω της μικροδιύλισης, σχετίζονται με την κλινική έκβαση σε ασθενείς που υποβάλλονται σε κρανιοτομία για εξαίρεση του μηνιγγιώματος και αποκλεισμό του ανευρύσματος αντίστοιχα. Μέθοδος. Σε 34 ασθενείς που υποβλήθησαν σε εξαίρεση μηνιγγιώματος (35% άνδρες· μέση ηλικία ± SD: 54.3 ± 12.1 έτη) και 10 ασθενείς που υποβλήθησαν σε χειρουργική αντιμετώπιση ανευρύσματος εγκεφάλου (70% άνδρες· μέση ηλικία ± SD: 48.1 ± 12.2 έτη ) ελήφθησαν δείγματα μικροδιύλισης περιεγχειρητικά από το πέριξ του όγκου εγκεφαλικό παρέγχυμα και από τον ιστό που κρινόταν πιο ευάλωτος για ισχαιμία αντίστοιχα. Η γλυκόζη, το γαλακτικό, το πυροσταφυλικό, η γλυκερόλη και ο λόγος γαλακτικού/πυροσταφυλικό μετρήθηκαν και μελετήθηκαν σε σχέση με την κλινική έκβαση, όπως αυτή εκτιμήθηκε με την Κλίμακα Γλασκώβης (GCS) καθώς και την Κλίμακα Κarnofsky. Αποτελέσματα. Υψηλότερα μετεγχειρητικά επίπεδα γλυκόζης και πυροσταφυλικού βρέθηκαν στους ασθενείς με θετική έκβαση (μη επιδείνωση στην κλίμακα GCS και βαθμολογία>80 στην κλίμακα Karnofsky) στους ασθενείς με μηνιγγίωμα και χαμηλότερα επίπεδα γαλακτικού και λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό στους ασθενείς με ανεύρυσμα. Η πολυμεταβλητή ανάλυση που έγινε (με την ηλικία, τον προεγχειρητικό κίνδυνο και τα επίπεδα των μεταβολιτών ως ανεξάρτητες μεταβλητές) έδειξε ότι χαμηλότερες τιμές γλυκόζης και πυροσταφυλικού καθώς και υψηλότερες τιμές του λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό σχετίστηκαν ανεξάρτητα με την αρνητική έκβαση όπως αυτή ορίστηκε από την κλίμακα Karnofsky<80 [(OR: 0.084, 95% CI: 0.01-0.98,p=0.049), (OR: 0.97, 95%CI: 0.95-0.99, p=0.050) (OR: 1.21, 95%CI: 1.04-1.42,p=0.015) αντίστοιχα], καθώς και με τον θάνατο [(OR: 0.08, 95% CI: 0.01-0.97,p=0.046), (OR: 0.94, 95%CI: 0.89-0.99, p=0.016) (OR: 1.07, 95%CI: 1.00-1.15,p=0.05) αντίστοιχα]. Για τα ανευρύσματα η πολυμεταβλητή ανάλυση έδειξε ότι υψηλότερες τιμές λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό σχετίστηκαν ανεξάρτητα με την αρνητική έκβαση όπως αυτή ορίστηκε από την κλίμακα Karnofsky<80 [(OR: 1.11,95% CI: 1.01-1.22, p=0.047), καθώς και υψηλότερες τιμές γαλακτικού και λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό με τον θάνατο [(OR: 2.44, 95% CI: 1.01-5.92, p=0.048),(OR: 1.19, 95%CI: 1.01-1.39, p=0.041)]. Συμπέρασμα. Τα μετεγχειρητικά επίπεδα της γλυκόζης, του πυροσταφυλικού καθώς και του λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό φαίνεται να σχετίζονται με την κλινική έκβαση των ασθενών που υποβάλλονται σε εξαίρεση μηνιγγιώματος. Αντίστοιχα το ίδιο παρατηρήθηκε στα ανευρύσματα με τα μετεγχειρητικά επίπεδα του γαλακτικού και του λόγου γαλακτικού/πυροσταφυλικό. Τα ευρήματα της μελέτης μας υποστηρίζουν την χρησιμότητα της μικροδιύλισης σαν προγνωστικό εργαλείο σε χειρουργεία όγκων και ανευρυσμάτων εγκεφάλου.