O Mushe Bar Kepha ως ερμηνευτής της Καινής Διαθήκης

Abstract

Mushe Bar Kepha (813-903) is one of the brilliant writers in the ecclesiastical literature in the Syrian Orthodox Church of Antioch. As a bishop of the city Mosul, northern Mesopotamia (modern-day northern Iraq), he was dynamically involved in the face of agony of the Church, in refuting of the Muslim's accusation against Christian, particularly that the Christian altered the text of the New Testament for their own sake, maintaining a position of not accepting the new religion, Islam.His writings, particularly the exegesis of the New Testament, aimed to review the history of the Scripture, by stressing on the one context and the one writer of the Old and the New Testaments, that is the Holy Spirit, and by explaining that the fulfilment of the Old Convent with the chosen people has achieved in the New Convent. Hence, the New Convent interpreted the Old and completed the plan of the Creator, expressed in His promises, to renew the Creation through the Incarnation of the Logos, His begotten Son, Jesus Christ.Bar Kepha's unique writing style was the product of the harsh times he lived through. The Muslim's conquests had incapacitated the Christian from the right to express themselves freely in the face of the new Islamization policies. Thus, that prompted Bar Kepha to approach high ranks in the literature methods to instruct his Christian community, and prudently in apologetic nature in responding to Muslims who were challenging the Christian faith. Bar Kepha's exegetical works in the New Testament are marked by such an approach, as by formulating exegetical works regarding the series of the books of the New Testament, Evangelia, Acts and Pauline Epistles, and by commended each exegesis with an Introduction 'Isagog', which was considered an innovative method in which Bar Kepha was put on first and later on was consecrated as part of the exegetical works of the Syrian interpreters.Bar Kepha's writings also express a fact, that there were several editions in the Syriac text of the New Testament. Thus, in his exegesis he critically examined several variant texts which might be rendered to some confusion, but he made it very clear that these differences do not variant the one faith. Furthermore, the faith is one, the Apostolic, and it was printed in the books of the New Testament, which considered as an integral part of the apostolic church Tradition. The New Testament was born in the first communities of the Apostolic church, preserved by the Church and by Her it was conveyed to the whole word. Therefore, the Apostolic church is the only source to have the virtue to interpret the context of the New Testament and the true faith. Thus, in here own way the Syriac church, as Apostolic, interpreted the holy text of the New Testament and introduced new vocabulary to preserve and to convey the one faith through a better understood language.For Bar Kepha, it was necessary to demonstrate that the teaching of the Church, the dogma and the ecclesiastical foundation have been derived from the Bible. In his exegesis of the New Testament, he incorporate theological themes and dogma in Trinity, Christology and Eschatology, as well as citations from the Fathers of the Church and references, to show the readers that nothing is far or alien from the Canon of the New Testament, that constitutes an integral part of the same church Tradition.The current thesis provides an excellent example of the ecclesiastical Apology and self-definition literature of the 9th century by a member and a bishop of the Syrian Orthodox Church of Antioch, Mushe Bar Kepha. At the same time, it illustrates how the Fathers of the Church confront the challenges of the time, and how they provided to their flocks as much as to others, a good example of self-definition of the Christian faith and of the Tradition and heritage of the Church, by which the New Testament and their exegesis constitute part of this whole legacy.

Ο Μωυσής Μπαρ Κήφα (813-903), ένας σημαντικός εκκλησιαστικός συγγραφέας στην Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία της Αντιοχείας. Ήταν, επί σαράντα χρόνια, ο μητροπολίτης της Μουσούλης, πόλη στα βόρεια του σημερινού Ιράκ. Εισάχθηκε δυναμικά στον αγώνα της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση των κατηγοριών των Μουσουλμάνων προς τους Χριστιανούς, ιδιαιτέρως στην κατηγορία ότι οι ίδιοι οι Χριστιανοί έχουν παραχαράξει το βιβλίο τους, την Καινή Διαθήκη, για να μην δέχονται την καινούρια θρησκεία, το Ισλάμ.Τα υπομνήματα του Μπαρ Κήφα στην Καινή Διαθήκη σκοπεύουν να επισημάνουν την ενότητα της Βίβλου, δηλαδή το ένα περιεχόμενο, την μία ιστορία και τον ίδιο συγγραφέα της, ο οποίος είναι το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, πιστεύει ο ερμηνευτής πως η Καινή Διαθήκη ερμηνεύει την Παλαιά Διαθήκη, εφόσον οι υποσχέσεις του Δημιουργού στον επούσιο λαό της Παλαιάς Διαθήκης εκπληρώνονται στην ανακαίνιση της δημιουργίας διά της ενανθρώπισης του Λόγου Του, το Μονογενή Του, του Ιησού Χριστού.Την καινοτομία στα υπομνήματα του Μπαρ Κήφα στην Καινή Διαθήκη ευνόησαν οι δύσκολες συνθήκες της εποχής στην οποία ζούσε ο ίδιος και το ποίμνιό του, και με την υψηλή μεθοδολογία που χρησιμοποιεί, επιδιώκει να υποστηρίξει τη διδασκαλία, την πίστη και την ιστορία της Εκκλησίας. Κατά αυτήν την μέθοδο, ο Μπαρ Κήφα δημιουργεί από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης σειρές βιβλίων, λ.χ., τα Ευαγγέλια, οι Πράξεις των Αποστόλων και οι Επιστολές του Παύλου. Την κάθε μία σειρά την εισάγει με μια γενική Εισαγωγή, αλλά και το καθένα βιβλίο στην σειρά το εισάγει με μια ιδική εισαγωγή. Η μέθοδος αυτή έχει καθιερωθεί στους μεταγενεστέρους του στον ίδιο τομέα.Στα υπομνήματά του, ο Μπαρ Κήφα ασκεί ένα είδος κριτική του κειμένου, συγκρίνοντας εκλεκτά χωρία από την Συριακή έκδοση που ο ίδιος χρησιμοποιεί με άλλες Συριακές εκδόσεις της Καινής Διαθήκης. Οι παραλλαγές που υφίστανται δεν παραπέμπουν σε διαφορετική πίστη, όπως έδειξε ο ερμηνευτής. Η πίστη είναι μία, η οποία έχει μεταβιβαστεί εκ των Αποστόλων του Κυρίου και έχει αποτυπωθεί στην Καινή Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη αποτελεί ένα επιμέρους κομμάτι της Παράδοσης της ίδιας της Αποστολικής εκκλησίας, διότι έχει γραφτεί για τις πρώτες Αποστολικές κοινότητες και μέσο αυτής διαδόθηκε σε όλη την Οικουμένη. Εκ τούτου, η Αποστολική εκκλησία αποτελεί μόνη της πιστή πηγή της Καινής Διαθήκης, της πίστης και της ερμηνείας της. Βάση τούτης της αλήθειας, η Συριακή εκκλησία, ως Αποστολική, με το δικό της τρόπο προσέγγιζε τα ιερά κείμενα και κατά καιρούς τα εμπλούτιζε με καινούριο λεξιλόγιο, που χρησίμευε στην καλύτερη εμβάθυνση στην ίδια πίστη.Σημαντικό ήταν για τον Μπαρ Κήφα να αποδείξει στα υπομνήματά του πως η διδασκαλία της Εκκλησίας, το δόγμα και οι λειτουργικές της δράσεις έχουν ως βάση της Βίβλο. Έτσι, στις εξηγήσεις των χωρίων αποδίδει όλες τις διαστάσεις τους, θεολογικές και δογματικές, φέρνοντας στην πορεία και άλλα βιβλικά χωρία και Πατερικές μαρτυρίες, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα θέματα Τριαδολογικά, Χριστολογικά και Εσχατολογικά.Τελικά, η διατριβή αυτή προσφέρει ένα άριστο παράδειγμα για την απολογητική της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τον 9ο αιώνα, ταυτόχρονα, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τις προκλήσεις εναντίον της και με ποια μέθοδο υποστήριξε το ποίμνιό της, την Παράδοση και την διδασκαλία της. Επίσης, μας δείχνει πως παρουσιάστηκε η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία στον υπόλοιπο κόσμο από έναν μέλος της, τον μητροπολίτη Μωυσή Μπαρ Κήφα.