Επίδραση του λιθίου στη συμπεριφορά πειραματόζωων

Abstract

The study examined the effects of chronic lithium on rat behavior components, mainly learning and memory. Lithium was found to enhance spatial working memory in the T-maze alternation task (a non-matching-to-sample task), while leaving learning and reference memory unaffected. The result occurred when working memory was challenged to its functional limits. Chronic lithium also showed a tendency to strengthen the long-term retention of aversive contingency in the step-through passive avoidance task. The latent inhibition task in the Skinner box indicated no effects of chronic lithium on selective attention, as expressed by the ability of rats to ignore irrelevant stimuli. Fear conditioning was also unaffected, as reported by the conditioned emotional response experiment in the Skinner box. Tail flick and hot plate tasks proved no evidence of lithium effects on nociception. Taken together, the above findings suggest that the enhancing effect of chronic lithium on rats’ memory is a primary effect and not a by-product of learning or attentional deficits, nor of the reduction of rats’ stress levels. The study claims that the recently established neuroprotective and neurotrophic properties of lithium on the cellular level, can be expressed on the behavioral level as well.

Στόχος της εργασίας ήταν να διερευνήσει την επίδραση της χρόνιας χορήγησης του λιθίου, ενός φαρμάκου με μακρόχρονη κλινική χρήση στην ψυχιατρική, σε συγκεκριμένες παραμέτρους της συμπεριφοράς των επιμύων, όπως η μάθηση και η μνήμη. Με τη χρήση του πειραματικού μοντέλου της υποχρεωτικής εναλλαγής κατεύθυνσης στο λαβύρινθο-Τ διαπιστώθηκε ότι, η χρόνια χορήγηση λιθίου επέδρασε ενισχυτικά στην βραχείας διάρκειας μνήμη εργασίας, όταν αυτή λειτουργούσε σε υψηλά έως οριακά για την αποτελεσματικότητά της επίπεδα, ενώ παράλληλα η μάθηση και η μνήμη αναφοράς παρέμειναν ανεπηρέαστες. Στην ίδια κατεύθυνση ήταν και τα ευρήματα από τα πειράματα της παθητικής αποφυγής στο διπλό κλωβό Shuttle, όπου παρατηρήθηκε σημαντική τάση ενίσχυσης της μακρόχρονης διατήρησης και ανάκλησης απωθητικών συνειρμών από το λίθιο. Οι δοκιμασίες της κάμψης της ουράς και της θερμής πλάκας, έδειξαν ότι το λίθιο δεν επιδρά στην αλγοδεκτικότητα. Με το πειραματικό μοντέλο της λανθάνουσας αναστολής και της οροεξαρτημένης συναισθηματικής αντίδρασης στον κλωβό Skinner, διαπιστώθηκε ότι το λίθιο δεν επέδρασε στη λειτουργία της επιλεκτικής προσοχής ούτε στα επίπεδα άγχους των επιμύων. Άρα, η καταγραφόμενη ενίσχυση της μνήμης των επιμύων φαίνεται να είναι πρωτογενής. Από τα πειράματα της εργασίας προκύπτει ότι, οι πρόσφατα τεκμηριωμένες νευροπροστατευτικές και νευροτροφικές ιδιότητες του λιθίου στο κυτταρικό επίπεδο, είναι δυνατόν να εκφράζονται και λειτουργικά, σε επίπεδο συμπεριφοράς των πειραματοζώων.