Διερεύνηση της πιθανής επίδρασης της τοποθέτησης συσκευής σύγκλισης Amplatzer σε ασθενείς με ανοιχτό ωοειδές τρήμα στη λειτουργικότητα των κόλπων και την ενεργοποίηση των δεικτών πηκτικότητας και αιμοπεταλιακής ενεργοποίησης

Abstract

Background: Evaluation of left atrial (LA) size and function using conventional and more recent echocardiographic parameters is potentially feasible in the routine clinical setting. However the influence of the Amplatzer septal occluder (AGA Medical Corp, Golden Valley, Minn) in the left atrium function after percutaneous closure of patent foramen ovale (PFO) under intracardiac echo guidance has not been thoroughly studied.Methods: Over a period of 40 months, 50 patients (pts) with PFO were referred to our center for clinically indicated percutaneous PFO closure. Among them 25 pts (mean age 40.7±12 years) were enrolled in our study due to cerebovascular events and transient ischemic attacks. Transthoracic echocardiogram (TTE) was performed in all pts before the procedure, at 3 and 6 months after the intervention. Phasic LA volumes were measured and volumetric indices were derived accordingly. Strain and strain rate were calculated in all 25 pts for the lateral, anterior and inferior LA walls. Peak strain and strain rate values were measured during the contractile, reservoir and conduit LA phases. A transesophageal echogram (TEE) was also undertaken at the 6-month follow-up to verify complete closure of the defect.Results: All patients completed the procedure uneventfully and at 6-month follow-up the closure appeared intact. For the LA lateral wall, the total 3 values were correlated with the LA volumetric indicators (LA active emptying fraction: LA AEF, LA expansion index: LAEI, and LA passive emptying fraction: LA PEF). After 3 months a decrease in the strain rate of the anterior wall of LA was observed (from 2.12±0.22 to 1.66±0.26, p=0.045), while LA AEF was greater compared to baseline (from 31.0±1.6 to 34.0±1.6, p=0.004). Conclusions: Closure of patent foramen ovale with the Amplatzer PFO occluder results in altered LA function. Strain and strain rate represent a promising tool in the evaluation and follow-up of patients who have undergone PFO closure

Η διαδερμική εμφύτευση συσκευών για την σύγκλιση μεσοκολπικών ελλειμμάτων έχει συνδυασθεί με ανησυχίες που αφορούν σε πιθανές παρενέργειες της κολπικής λειτουργίας. Μελέτες για την αξιολόγηση της κολπικής λειτουργίας μετά την εμφύτευση των συσκευών σύγκλισης είναι ανεπαρκείς λόγω των περιορισμών που ενέχουν οι διαθέσιμες τεχνικές. Πρόσφατα προτάθηκε η χρήση του ρυθμού παραμόρφωσης (strain rate) για την εκτίμηση της λειτουργίας της περιοχής του αριστερού κόλπου. Αξιολογήσαμε τις μεταβολές της μυοκαρδιακής λειτουργίας του αριστερού κόλπου χρησιμοποιώντας το ρυθμό παραμόρφωσης (SR) πριν και μετά την πάροδο τριών μηνών από την εμφύτευση των συσκευών σύγκλισης σε ασθενείς που υπεβλήθησαν σε διαδερμική σύγκλιση ανοιχτού ωοειδούς τρήματος.Μέθοδος : Αξιολογήθηκαν 25 νορμοτασικοί ασθενείς ( μέσης ηλικίας 41±9 έτη) στους οποίους εμφυτεύθηκαν συσκευές σύγκλισης (25 mm ) για την σύγκλιση ανοιχτού ωοειδούς τρήματος. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν ασπιρίνη 100 mg ημερησίως για 6 μήνες και κλοπιδογρέλη 75 mg ημερησίως για 3 μήνες μετά την επέμβαση. Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε 2 D υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη με τη χρήση Doppler του αριστερού κόλπου (>220 frames/s, 3.5 MHz, Vivid 7, GE) μια μέρα πριν την σύγκλιση και 3 μήνες μετά. Ο δείκτης διάτασης του αριστερού κόλπου (LAEI), το κλάσμα ενεργητικής κένωσης (LAAEF) και το κλάσμα παθητικής κένωσης (LAPEF) μετρήθηκαν σε 3 διαδοχικούς καρδιακούς κύκλους καθώς και ο ρυθμός παραμόρφωσης του αριστερού κόλπου στο πρόσθιο, οπίσθιο και πλάγιο τοίχωμα και η μέγιστη συστολική ταχύτητα του αριστερού κόλπου .Αποτελέσματα: Σε όλους τους ασθενείς μετά από τρείς μήνες παρατηρήθηκε μείωση του ρυθμού παραμόρφωσης (SR) στο πρόσθιο τοίχωμα του αριστερού κόλπου ( 2.12±0.22 to 1.66±0.26, p=0.45) ενώ ήταν αμετάβλητος στα αλλά δύο τοιχώματα, το πλάγιο και το οπίσθιο. Το κλάσμα ενεργητικής κένωσης (LAAEF) ( 36±15% to 42±19%, p=0.1) και η μέγιστη συστολική ταχύτητα (7.64±2.1 σε 7.6±1.8, p=0.073) ήταν επίσης χωρίς σημαντικές διαφορές μετά από 3 μήνες . Δεν παρατηρήθηκαν επίσης αλλαγές στις τιμές της αρτηριακής πίεσης του καρδιακού ρυθμού και του κλάσματος εξωθήσεως της αριστεράς κοιλίας. Συμπέρασμα: Η εμφύτευση των συσκευών σύγκλισης για τις μεσοκολπικές επικοινωνίες φαίνεται να επηρεάζει το ρυθμό παραμόρφωσης (SR) του πρόσθιου τοιχώματος. Αλλά για την κατανόηση της κλινικής σημασίας του γεγονότος χρειάζονται μελέτες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα .