Πειραματική μελέτη της σταθερότητας της ενδομυελικής ήλωσης ασταθών καταγμάτων κνήμης με περιφερικούς κοχλίες διαφορετικού αριθμού και θέσης

Abstract

Recently introduced tibial intramedullary nails allow a multitude of distal screws to be used in order to reduce the incidence of mal-alignment and loss of fixation of distal metaphyseal fractures. However, the number of screws and the type of screw configuration to be used remains obscure. In order to address this question, we carried out a biomechanical study.Thirty-six Expert tibial nails (Synthes, Oberdorf, Switzerland) were introduced in composite bone models. The models were divided into four groups with different distal locking configurations ranging from two to four screws. A 7 mm gap osteotomy was performed 72 mm from the tibial plafond in order to simulate a 42-C3 unstable distal tibia fracture. Each group was divided in three sub-groups and underwent non-destructive biomechanical testing in axial compression, coronal bending and axial torsion. The passive construct stiffness was measured and statistically analysed with one-way analysis of variance (ANOVA). Although some differences were noted between the stiffness of each group, these were not statistically significant in compression (p=0.105), bending (p=0.801), external rotation (p=0.246) and internal rotation (p=0.370). Our in vitro study showed that, when using the Expert tibial nail for unstable distal tibia fractures, the classic configuration of two parallel distal screws could provide the necessary stability under partial weight bearing conditions.

Οι τελευταίες εξελίξεις στο σχεδιασμό των ενδομυελικών ήλων της κνήμης, επιτρέπουν τη χρήση πολλαπλών βιδών ασφάλισης περιφερικά, προκειμένου να εξασφαλίζεται σταθερή ανάταξη των καταγμάτων του περιφερικού τριτημορίου της κνήμης. Δεν είναι ξεκάθαρο όμως, πόσες βίδες και με ποια διάταξη πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, διενεργήθηκε η παρούσα πειραματική εμβιομηχανική μελέτη, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν 36 συνθετικά μοντέλα κνήμης, με τον ενδομυελικό ήλο Expert της εταιρείας Synthes. Τα δοκίμια χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες με διαφορετικές διατάξεις περιφερικού κλειδώματος, από δύο έως τέσσερις κοχλίες. Πραγματοποιήθηκε οστεοτομία πλάτους 7 χιλιοστών στα 72 χιλιοστά από την αρθρική επιφάνεια, προσομοιώνοντας ένα ασταθές κάταγμα τύπου 42-C3. Κάθε ομάδα χωρίστηκε σε τρεις υπο-ομάδες, οι οποίες υποβλήθηκαν σε δοκιμασία αξονικής φόρτισης, κάμψης τριών σημείων και στροφής αντίστοιχα. Μετρήθηκε η ακαμψία κάθε δοκιμίου και πραγματοποιήθηκε σύγκριση με τα δοκίμια της ίδιας υπο-ομάδας. Παρόλο που βρέθηκαν διαφορές ανάμεσα στη σταθερότητα των διαφορετικών διατάξεων κλειδώματος, αυτές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές σε αξονική συμπίεση (p=0.105), κάμψη (p=0.801), εξωτερική στροφή (p=0.246) και εσωτερική στροφή (p=0.370). Η μελέτη έδειξε ότι όταν χρησιμοποιείται ο ενδομυελικός ήλος Expert για την αντιμετώπιση ασταθών καταγμάτων περιφερικού τριτημορίου κνήμης, η κλασική διάταξη με δύο παράλληλες περιφερικές βίδες, μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη σταθερότητα υπό συνθήκες βάδισης με μερική φόρτιση.