Ottoman perceptions and considerations on the first ottoman-greek borderlands in Thessaly (1832-1865)

Abstract

The central hypothesis of the dissertation examines the impact of the Ottoman reforms on the borderlands between the Ottoman Empire and the Greek Kingdom. The Period examined extends from the time of the establishment of the Greek-Ottoman frontier to the aftermath of the reforms that followed the end of the Crimean War.The first chapter is titled “ Approaching the first Ottoman=Greek borderlands” locates the history of the first Greek-Ottoman frontier and the social groups that lived in the borderland during the period of Ottoman reforms in the context of the broader debate concerning the boundaries of the Ottoman Empire, adopting center-periphery analysis.The second chapter titled “Borders in Creation” examined the creation, the diplomacy and the topography of the frontier and presents the respective international agreements. Extensive use of documents from Ottoman Archives for the first time is elaborated in this chapter.The third chapter titled “The establishment of border administration until 1840” deals with the security situation of the borderlands, with the efforts by the Ottoman government to control the centrifugal forces in the provinces (ayans, derbentci, Albanian, beys, armatoloi) and with the failure of the government to extend its control to the region. The fourth chapter titled “Ottoman reform endeavors, Greek irredentism and banditry (1840-1850) with extensive use of Ottoman archival documents, the state-building efforts of both states in the 1840s through the establishment of provincial administrative structures that depended from the central authorities. Indeed, the 1840s was a heated period for the Eastern Question, one of episodes of irredentist outbreaks in Crete and in Southeastern Europe.The fifth chapter is titled “Reforming provincial security and border management (1848-1853) analyses the security structures in the Ottoman provinces, namely the institution of Zaptiye (gendarmerie), their relation with local social groups and with the Greek irregulars within the broader socioeconomic context of Ottoman Thessaly. Through systematic use of Ottoman sources, the chapter explains how this institution failed to resolve the security issues if the borderland before the outbreak of the Crimean War.The sixth chapter titled “Boundary Revisited, Reinstating Reforms (1854-1865) begins with the uprisings in the Greek frontier villages Paliokomidi and Karitsa in 1853 and proceeds with an account of the wider rebellion in Thessaly in 1854, its suppression and the regulation of the border by the Conventions of 1856 and 1865. Finally, the seventh chapter “Beyond the boundary: Provincial Reforms in Thessaly (1840-1867) examined administrative reforms in Thessaly, which it locates in the context of the Ottoman reforms. The chapter also deals with the response of the local farmers and shepherds as well as other social groups to these reforms.

Η κεντρική υπόθεση της διατριβής εξετάζει την επίδραση των μεταρρυθμίσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πάνω στην περιοχή της μεθορίου της Αυτοκρατορίας με το ελληνικό Βασίλειο. Η χρονική κάλυψη της μελέτης εκτείνεται από τη δημιουργία της συνοριακής γραμμής έως τις συνέπειες των Μεταρρυθμίσεων που ακολούθησαν τη λήξη του Κριμαϊκού Πολέμου.Το πρώτο κεφάλαιο επιγράφεται «Προσεγγίζοντας τα πρώτα οθωμανικά-Ελληνικά Σύνορα», τοποθετεί την ιστορία της πρώτης ελληνο-Οθωμανικής μεθορίου και των κοινωνιών που διαβιούσαν στη μεθοριακη ζώνη κατά την περίοδο του εκσυγχρονισμού της οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης γήρω από τα σύνορα της Αυτοκρατορίας και προκρίνει ως πλαίαιο ανάλυσης τις θεωρητικές προσεγγίσεις σχετικά με την διάσταση κέντρου και περιφερειας.Στο δεύτερο κεφάλαιο με τίτλο «Τα σύνορα στη Δημιουργία» εξετάζοντας η δημιουργία, οι διαπραγματεύσεις, η χάραξη και η τοπογραφία της συνοριακής γραμμής και οι σχετικές διεθνείς πράξεις, αξιοποιώντας για πρώτη φορά εγγραφά από τα Οθωμανικά αρχεία.Στο τρίτο κεφάλαιο, «Η εγκατάσταση των συνοριακών διοίκηση μέχρι το 1840» πραγματεύεται την κατάσταση της φύλαξηε της μεθοριακής ζώνης και την προσπάθεια της κεντρικής οθωμανικής κυβέρνησης να ελέγξει τις κεντρόφυγες δυνάμεις της περιφέρειας (αγιάνηδες, δερβενλίδες, Αλβανόυς μπέηδες, αρματολούς) και την αδυναμία της να επεκτείνει τον έλεγχο της στην περιοχή. Το τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Οθωμανικές προσπάθειες μεταρρυθμίσεις, ελληνικό αλυτρωτισμό και ληστεία (1840-1850)» εξετάζει τις προσπάθειες συγκρότησης επαρχιακών διοικητικών δομών εξαρτημένων άμεσα από την κεντρική εξουσία και από τις δύο πλευρές του συνόρου κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1840, περίοδο ανάφλεξης επεισοδίων του Ανατολικού Ζητήματος με ιδιαίτερη αξιοποίση εγγράφων των οθωμανικών αρχείων.Το πέμπτο κεφάλαιο «Μεταρρύθμιση της επαρχιακής ασφάλειας και τη διαχείριση των συνόρων (1848-1853)» αναλύει τις δομές των οργάνων ασφαλειας στην οθωμανική περιφέρια, δηλαδή τον θεσμό των ζαπτιέ (Χωροφυλακής), τη σχέση τους με την τοπική κοινωνια και με τους Έλληνες ατάκτους στο πλαίσιο των τοπικών κοινωνικο-οικονομθκών δομών, και με συστηματική χρήση οθωνανικών πηγών εξηγεί πώς ο θεσμός αυτός δεν κατόρθωσε να ρυθμίσει το ζήτημα της ασφάλειας της μεθορίου πριν από την έκρηξη του Κριμαϊκού Πολέμου.Το έκτο κεφάλαιο με τίτλο «επανεξέταση του οριακού, αποκατάσταση των μεταρρυθμίσεων (1854-1865) " ξεκινά με την εξέταση των εξεγέρσεων στα ελληνικά μεθοριακά χωριά Παλιοκομίδι και Καρίτσα το 1853 και συνεχίζει με την αφήγηση της ευρύτερης ανάφλεξης στη θεσσαλία το 1854, την καταστολή της και την επιβολή συνοριακών διευθετήσεων με τις συμβάσεις του 1856, και 1865.Τελος, το έβδομο κεφάλαιο εξεταζει η διοικητική μεταρρύθμιση της Αυτοκρατορίας. Επίσης παρουσιάζεται η υποδοχή των μεταρρυθμίσεων από την τοπική κοινωνία και ειδικότερα από τον αγροτοκτηνοτροφικό πληθυμό.