Επίγνωση πλαισίου σε περιβάλλον ανεξαρτήτου πλατφόρμας

Abstract

With the introduction of interconnected cross-platform middleware, a new area of opportunities for ubiquitous/pervasive computing has emerged. Context aware applications can be enhanced to practically and realistically incorporate multiple facets of human–machine interactions in everyday life that are not limited to a device-centred model for deducing context. This thesis proposes that this model can rather be extended to a human-centred, device and platform independent model, based on a personal distributed application and data cloud ecosystem.For this to be achieved, webinos, an innovative set of web runtime extensions that enable web applications and services to be used and shared consistently and securely over a broad spectrum of converged and connected devices, is used to provide this ecosystem. The webinos Context Awareness Framework, consisting of the Context Manager and Context API, described here, is accessible to each webinos-enabled application. After strict policy enforcement, it can collect contextual information, either via an automatic mechanism that intercepts native calls made by webinos applications through the various webinos APIs, via an automatic polling mechanism to these APIs, or via custom, application-specific context schema extensions. It can then distribute the contextual information from its own personal cloud storage mechanism, in the form of simple, manageable and intuitive Context Objects, to and from all webinos-enabled devices owned by the same user, or even other, authorized users.Furthermore, the webinos Context Awareness Framework provides means to create triggers for contextual events, such as the user entering his house, or missing his favourite TV show and initiate meaningful interactions that create and communicate information, or execute procedures and applications that are relevant to the user’s situation.

Με την δημιουργία διασυνδεδεμένων συστημάτων ενδιάμεσου λογισμικού ανεξαρτήτου πλατφόρμας, προκύπτει μία νέα περιοχή ευκαιριών για την ανάπτυξη πανταχού-παρόντων συστημάτων διάχυτου υπολογισμού. Οι εφαρμογές με δυνατότητες επίγνωσης πλαισίου μπορούν να επεκταθούν, ώστε να μπορούν, με πρακτικό και ρεαλιστικό τρόπο, να εμπεριέχουν πολλαπλές πτυχές της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-μηχανής στην καθημερινότητα, οι οποίες δεν περιορίζονται σε ένα μοντέλο συναγωγής πλαισίου με κέντρο την συσκευή. Η παρούσα διατριβή προτείνει ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να επεκταθεί προς ένα άλλο, με κέντρο τον άνθρωπο, ανεξάρτητο της πλατφόρμας και της συσκευής, και το οποίο βασίζεται σε ένα προσωπικό οικοσύστημα συννέφου κατανεμημένων εφαρμογών και δεδομένων.Το webinos, μία καινοτόμα συλλογή επεκτάσεων χρόνου εκτέλεσης ιστού, η οποία επιτρέπει σε εφαρμογές και υπηρεσίες ιστού να χρησιμοποιούνται και να διαμοιράζονται με συνέπεια και ασφάλεια σε ένα ευρύ φάσμα συγκλινόντων και διασυνδεδεμένων συσκευών, αποτελεί αυτό το οικοσύστημα. Το λειτουργικό πακέτο επίγνωσης πλαισίου του webinos, το οποίο απαρτίζεται από τον Διαχειριστή Πλαισίου και το API Πλαισίου, είναι προσβάσιμο από κάθε εφαρμογή webinos. Έπειτα από μία αυστηρή επιβολή πολιτικής δικαιωμάτων, μπορεί να συλλέξει πληροφορίες πλαισίου, είτε μέσω ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού αναχαίτισης κλήσεων συστήματος που πραγματοποιούνται από εφαρμογές όταν καλούν τα διάφορα API του webinos, μέσω ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού δειγματοληψίας σε αυτά τα API, ή μέσω προσαρμοσμένων επεκτάσεων του σχήματος του πλαισίου από συγκεκριμένες εφαρμογές. Στη συνέχεια, μπορεί να κατανείμει την πληροφορία πλαισίου από τον μηχανισμό αποθήκευσης προσωπικού συννέφου, στη μορφή απλών, διαχειρίσιμων και διαισθητικών Αντικειμένων Πλαισίου, από και προς όλες τις συσκευές με webinos που ανήκουν στον ίδιο χρήστη, ή ακόμα και σε άλλους, εξουσιοδοτημένους χρήστες.Επιπλέον, το λειτουργικό πακέτο αυτό, παρέχει τον τρόπο για τη δημιουργία κανόνων που πυροδοτούν ενέργειες όταν συμβαίνουν γεγονότα που σχετίζονται με το πλαίσιο, όπως όταν ο χρήστης εισέρχεται στο σπίτι του ή δεν παρακολουθεί την αγαπημένη του εκπομπή στην τηλεόραση, και να εκκινήσει ουσιαστικές αλληλεπιδράσεις, οι οποίες δημιουργούν ή επικοινωνούν πληροφορίες, ή εκτελούν διεργασίες και εφαρμογές που σχετίζονται με την κατάσταση του χρήστη.