Κλινικοπαθολογοανατομική μελέτη της αγγειογένεσης και μορίων κυτταρικής συνοχής σε όγκους μαλακών μορίων

Abstract

The soft tissue tumors constitute an heterogeneous group of malignant tumors which take origin from various mesenchimal cellular elements of parenchimal structures at any part of the human body and expressly in scheleta muscles, in adipose and fibrous tissue along their vessels. Diagnosis of soft tissue sarcomas is extremely difficult and the fact that these sarcomas many times are not accompanied by symptoms rends it much more difficult.After diagnosis and staging of soft tissue sarcomas,surgical excision.radiotherapy and chemotherapy are the means to treat them but surgical excision remains the most common and effective mean of treatment. Although sarcomas are relatively rare tumors, which represent less than 1% of the total number of the tumors, are characterized of an extreme agressivness and a low percentage of survival independently of the treatment’s approach. Approximately 70% of the patients develop recidivations in the first two years from the treatment. Because of the recent progress of the molecular biology, tries for the understanding of the pathogenetic meccanism of the desease which will lead us to take the right therapeutic decision usually are focused in the study of genes and proteins expression without regarding the heterogeneity of the tumor cells which compose the sarcomas.It has been demonstrated that the malignant tumors of the musculoskeletal system include a small percentage of particular cells, which are recognized only on the base of specialized superficial antigens, and which cells are called tumorigenic stem cells with the potentiality of autoconservative growth and differentiation. More and more studies designate that the tumoricenic stem cells are the progenitor cells of which the tumor is composed and that it’s biologic behavior, that is to say the capability of recidivation and metastasis as the sensitivity to chemotherapy and radiotherapy is regularized from these tumorigenic stem cells. The present study contribute to the understanding of the molecular meccanisms which determinate the function of the tumorigenic stem cells in these tumors contributing to the outer and final purpose which is the development of a new and more efficient therapy. The identification of new prognostic markers could represent precocious markers of development or recidivation of these tumors so that these markers could be used in programmes of secondary prevention.

Οι πρωτοπαθείς ογκοι του μυοσκελετικού συστήματος αποτελούν μια ετερογενή ομάδα κακοήθων νεοπλασιών οι οποίες αναπτύσσονται από διάφορα μεσεγχυματικά κυτταρικά στοιχεία παρεγχυματικών οργάνων σε οποιοδήποτε μέρος του ανθρωπίνου σώματος και συγκεκριμένα στους σκελετικούς μυς ,τον λιπώδη και ινώδη ιστό κατά την διαδρομή των αγγείων των ιστών αυτων. Η διάγνωση των σαρκωμάτων μαλακού ιστού είναι ιδιαίτερα δύσκολη κα ι το γεγονός ότι πολλές φορές αυτά δεν συνοδεύονται από συμπτώματα την καθιστά περισσότερο δύσκολη. Μετά την διάγνωση και την σταδιοποίηση η χειρουργική αφαίρεση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία είναι οι τρόποι αντιμετώπισης αλλά η χειρουργική αφαίρεση είναι ο συνηθέστερος και αποτελεσματικότερος τρόπος θεραπείας. Αν και είναι σχετικά σπάνια νεοπλάσματα που αντιστοιχούν περίπου στο 1% του συνολικού αριθμού νεοπλασμάτων, είναι εξαιρετικά επιθετικά με μικρό ποσοστό επιβίωσης ανεξάρτητα της θεραπευτικής προσέγγισης . Περίπου το 70% των ασθενών εμφανίζουν υποτροπές εντός των πρώτων 2 ετων από την θεραπεία. Με την πρόσφατη πρόοδο της μοριακής βιολογίας, οι προσπάθειες για την κατανόηση του παθογεννετικού μηχανισμού της νόσου που θα οδηγήσουν στην λήψη ανάλογων θεραπευτικών αποφάσεων επικεντρώνονται συνήθως στην μελέτη της έκφρασης γονιδίων και πρωτεινών χωρίς ωστόσο να λαμβάνεται υπ’ όψιν η ετερογένεια των καρκινικών κυττάρων του όγκου. Εχει αποδειχθεί ότι οι κακοήθεις όγκοι του μυοσκελετικού συστήματος συμπεριλαμβάνουν ένα μικρό ποσοστό ιδιαίτερων κυττάρων,τα οποία αναγνωρίζονται μόνον βάσει ειδικών επιφανειακών αντιγόνων, τα λεγόμενα καρκινικά βλαστικά κύτταρα με δυνατότητα αυτοσυντηρούμενης ανάπτυξης και διαφοροποίησης. Ολοένα και περισσότερες μελέτες αναδεικνύουν ότι τα καρκινικά βλαστικά κύτταρα είναι τα προγονικά κύτταρα από τα οποία δημιουργείται ο όγκος και ότι η βιολογική του συμπεριφορά, δηλαδή η ικανότητα υποτροπής και μετάστασης όπως επίσης η ευαισθησία του στην συμβατική χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία, ρυθμίζεται από αυτά τα καρκινικά βλαστικά κύτταρα. Η παρούσα μελέτη συντελεί στην κατανόηση των μοριακών μηχανισμών που διέπουν την λειτουργία των καρκινικών βλαστικών κυττάρων στους όγκους αυτούς συμβάλλοντας στον απώτερο και τελικό στόχο που είναι η ανάπτυξη νέας και αποτελεσματικότερης θεραπείας. Η αναγνώριση νέων προγνωστικών δεικτών θα βελτιώσει τις θεραπευτικές στρατηγικές. Επίσης κάποια από τα υπο μελέτη μόρια θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρώιμους δείκτες ανάπτυξης η υποτροπής των όγκων αυτών έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν σε προγράμματα δευτερογενούς πρόληψης.