ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ. Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ (1890-1945)

Abstract

THE THESIS AIMS TO DETERMINE A "GENRE" IN PROSA, TEXTS WHOSE HERO IS THE NEW GENERATION, YOUTH THAT DIFFERENTIATES OR OPPOSES ITSELF FROM THE SOCIETY. THE TOPIC HAS BEEN APPROACHED HISTORICALLY (FROM THE FIRST APPEARANCE OF YOUTH IN THE 19TH CENTURY, TO THE GENERATION OF 1930 - AND FURTHER TO 1985, CONCISELY) AND TYPOLOGICALLY (TYPICAL PERSONS, RELATIONS BETWEEN THEM ETC). THE TRANSFORMATIONS OF THE WRITER (HIS "MASKS") IN THE TEXT, THE DEVICES OF PERSUATION ANDTHE ROLE HE INTENDS TO PLAY IN SOCIETY ARE ALSO SOME OF THE THESIS ISSUES. AGENERAL REMARK CONCERNING THE AUTHORS' RELATION TO YOUTH IS THEIR CONTRADICTORY FEELINGS, AS DEDUCED FROM THE VARIOUS INCOHERENCES OF THE TEXTS.

Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ ΕΝΑ "ΕΙΔΟΣ" ΤΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΤΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ, ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΩ ΙΣΤΟΡΙΚΑ (ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΣΤΟΝ 19Ο ΑΙΩΝΑ ΕΩΣ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ '30 - ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟ 1985 ΣΕ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ) ΚΑΙ ΤΥΠΟΛΟΓΙΚΑ (ΤΥΠΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΚΛΠ). ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣΟΙ ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ), ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΕΙΘΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΜΕΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΦΙΘΥΜΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ.