Μελέτη των επιπέδων ορμονών του λιπώδους ιστού κατά τη διάρκεια του καταμηνίου κύκλου νεαρών φυσιολογικών γυναικών

Abstract

This study investigated the serum levels of resistin, adiponectin and leptin during the physiological menstrual cycle. Sixteen women (age: 19-30 years, body mass index: 19,46-24,9) with regular menstrual cycles participated. Fasting bloοd samples were collected on alternate days throughout a full menstrual cycle. Mean resistin concentrations were slightly higher during the luteal phase (5,30±0,23 ng/ml) compared to the follicular phase (18,14±0,28 ng/ml) and midcycle (4,86±0,09ng/ml) phases (p=0.032). Mean leptin concentrations during the follicular phase (18,14±0,28 ng/ml) were significantly lower compared to the midcycle (21,79±0,29, p=0.006) and luteal phase (23,75±0,64 ng/ml, p<0.001). The variation of adiponectin concentrations throughout the menstrual cycle was not significant. According to the results, circulating resistin, as do the leptin concentrations, vary significantly during the physiological menstrual cycle presenting with higher values during the luteal phase. This pattern, although its physiological importance is not clear, suggests that resistin, as with leptin, may have a role in the regulation of cyclic female reproductive functions. The stable adiponectin concentrations throughout the menstrual cycle indicate that this adipokine probably does not play a considerable role in female reproductive functions.

Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τα επίπεδα της ρεζιστίνης, της αδιπονεκτίνης, της λεπτίνης και του διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης στον ορό αίματος κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού έμμηνου κύκλου. Δεκαέξι γυναίκες (ηλικία:19-30 ετών, δείκτης μάζας σώματος: 19,46-24,9) με φυσιολογική έμμηνο ρύση συμμετείχαν στην παρούσα εργασία. Πρωινά δείγματα αίματος (8:00–9:00) συλλέχθηκαν, μετά από ολονύκτια νηστεία, κάθε δεύτερη ημέρα καθ’ όλη τη διάρκεια ενός έμμηνου κύκλου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μέση συγκέντρωση της ρεζιστίνης ήταν ελαφρώς υψηλότερη κατά τη διάρκεια της ωχρινικής φάσης (5,30±0,23 ng/ml ) σε σύγκριση με την ωοθυλακική φάση (4,68±0,07 ng/ml) και το μέσο του κύκλου (4,86±0,09 ng/ml), (p=0,032). Η μέση συγκέντρωση της λεπτίνης κατά τη διάρκεια της ωοθυλακικής φάσης (18,14±0,28 ng/ml) ήταν σημαντικά χαμηλότερη συγκριτικά με το μέσο του κύκλου (21,79±0,29, p=0,006) και την ωχρινική φάση (23,75±0,64 ng/ml, p<0,001). Οι μεταβολές των επιπέδων του διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου ήταν ασήμαντες. Ωστόσο, άτομα με υψηλότερα επίπεδα οιστραδιόλης κατά την ωοθυλακική φάση έτειναν να έχουν και υψηλότερα επίπεδα διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης. Η διακύμανση των συγκεντρώσεων αδιπονεκτίνης σε όλο τον έμμηνο κύκλο δε μεταβλήθηκε σημαντικά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι συγκεντρώσεις της ρεζιστίνης, ομοίως με αυτές της λεπτίνης, διαφέρουν σημαντικά κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού έμμηνου κύκλου παρουσιάζοντας τις υψηλότερες τιμές κατά τη διάρκεια της ωχρινικής φάσης. Το συγκεκριμένο πρότυπο διακύμανσης, παρόλο που η σημασία του δεν είναι σαφής, δείχνει ότι η ρεζιστίνη, ομοίως με τη λεπτίνη, μπορεί να έχει ένα ρόλο στη ρύθμιση των αναπαραγωγικών λειτουργιών της γυναίκας. Αντίθετα, οι σταθερές συγκεντρώσεις αδιπονεκτίνης σε όλο τον έμμηνο κύκλο δείχνουν ότι η συγκεκριμένη αδιποκυτταροκίνη μάλλον δεν παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγική λειτουργία.