Εδαφική προσέγγιση στην οργάνωση, διαχείριση και αξιοποίηση τοπικών παραγωγικών συστημάτων στις ορεινές περιοχές

Abstract

This thesis addresses the issue of the position, relationships and the perspective of livestock farming in the mountainous area in the light of the territorial approach. The mountainous extensive livestock farming considered as obsolete productive activity not correspond the quantitative performance and organizational specifications of the intensive farming model. Its contribution was devalued to the identity and quality of its products, the management of the natural environment and habitation of mountainous communities.The diagnostic of the productive system has highlighted the complementarity of the concepts of “agricultural exploitation” and “household” as to the productive organization and the territorial links of family livestock farming. It turns out that the social and economic viability of a mountainous area is interwoven with the synergy of rural activity and multi-activity of farming households, the collective exploitation of common resources and the distinctness of produced products.The proposed methodology approach for the livestock farming in the mountainous areas reveals its important territorial role and contributes to its operational and efficient integration in a strategic territorial development project

Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται το ζήτημα της θέσης, των σχέσεων και της προοπτικής της κτηνοτροφικής δραστηριότητας με τον ορεινό χώρο υπό το πρίσμα της εδαφικής προσέγγισης. Η ορεινή εκτατική κτηνοτροφία θεωρήθηκε ως απαρχαιωμένη παραγωγική δραστηριότητα μη ανταποκρινόμενη στις ποσοτικές επιδόσεις και οργανωτικές προδιαγραφές του εντατικού αγροτικού μοντέλου. Υποτιμήθηκε η συμβολή της στην ταυτότητα και ποιότητα των προϊόντων της, στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος και στην κατοίκηση των ορεινών κοινοτήτων. Το διαγνωστικό του παραγωγικού συστήματος ανέδειξε την συμπληρωματικότητα των εννοιών της «αγροτικής εκμετάλλευσης» και του «νοικοκυριού» ως προς την παραγωγική οργάνωση και τους εδαφικούς δεσμούς της οικογενειακής κτηνοτροφίας. Αποδεικνύεται ότι η κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα μιας ορεινής περιοχής είναι συνυφασμένη με τη συνέργεια αγροτικής δραστηριότητας και πολυδραστηριότητας των νοικοκυριών, τη συλλογική αξιοποίηση των κοινών πόρων και τη διακριτότητα των παραγόμενων προϊόντων. Η προτεινόμενη μεθοδολογία προσέγγισης της κτηνοτροφικής δραστηριότητας των ορεινών περιοχών αναδεικνύει τον σημαντικό εδαφικό ρόλο της και συμβάλλει στην επιχειρησιακή και αποτελεσματική ένταξή της σ’ ένα στρατηγικό σχέδιο εδαφικής ανάπτυξης.