Επίδραση της ισχαιμικής προετοιμασίας του εντέρου με ή χωρίς τη χορήγηση της αντιθρομβίνης στη βλάβη των νεφρών μετά από ισχαιμία / επαναιμάτωση του λεπτού εντέρου: πειραματική μελέτη σε αρουραίους

Abstract

Aim: The present experimental study was designed to investigate a possible protective effect of IPC against the renal inflammatory response after intestinal IR and also to elucidate the role of antithrombin in transient intestinal IPC by measuring TNF-a, IL-1b and IL-6 blood levels and examining MDA, MPO. Materials and Methods: Eighty rats were randomly allocated to 8 study groups (Control, Control AT, Sham, IR, IPC + IR, AT + IR, AT+ IPC+ IR, ATpreop + IPC + I/R) (n=10 per group). The ultrastructural damage of the renal cells was examined by Transmission Electron Microscope. Results: Intestinal IR induced a significant increase of the cytokines IL-1b, IL- 6 and TNF-a, and also MPO and MDA. TNF-a and IL-1b levels did not show a synergistic effect of AT and IPC. IL-6 also increased significantly during IR. IPC significantly decreased IL-6 levels and AT administration dampened the inflammatory response. IPC and AT demonstrated synergistic effect. IPC has proved beneficial for the reduction of MDA levels and also, groups were treated with AT have decreased levels of MDA. AT decreased MPO activity and in addition has proved synergistic with IPC. Conclusions: Our study shows that intestinal IPC has a beneficial remote effect on the kidney injury. AT treatment before intestinal ischemia attenuated or prevented histological damage from IR injury. IPC and AT have independently proven beneficial in all groups.

Στόχος: Η παρούσα πειραματική μελέτη σχεδιάστηκε για να διερευνήσει μια πιθανή προστατευτική δράση της ισχαιμικής προετοιμασίας (ischemic preconditioning - IPC) έναντι της νεφρικής φλεγμονώδους απόκρισης μετά από ισχαιμία επαναιμάτωση (IR) του λεπτού εντέρου και επίσης για να διαλευκάνει το ρόλο της αντιθρομβίνης μετά από παροδική εντερική IPC, εξετάζοντας τις MDA και ΜΡΟ σε δείγματα νεφρού και μετρώντας τα επίπεδα των IL-1β, IL-6 και TNF-α στο αίμα.Υλικά και Μέθοδος: Ογδόντα επίμυες χωρίστηκαν τυχαία σε 8 ομάδες: Φυσιολογικοί, Ελέγχου, Εικονικής επέμβασης, Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (IR), Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (IPC+IR), Αντιθρομβίνης + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (AT+IR), Αντιθρομβίνης + Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης, Αντιθρομβίνη προεγχειρητικά + Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης. Οι δομικές βλάβες των νεφρικών κυττάρων μελετήθηκαν με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Αποτελέσματα: Η εντερική IR προκάλεσε σημαντική αύξηση των κυτοκινών IL-1β, IL-6 και TNF-α και των ΜΡΟ και MDA. Τα επίπεδα TNF-α και IL-1β έδειξαν η IPC και η AT δεν εμφάνισαν στατιστικώς σημαντική συνεργική δράση. Η IPC μείωσε σημαντικά τα επίπεδα της IL-6 και η AT άμβλυνε τη φλεγμονώδη απόκριση, αποδεικνύωντας συνεργική δράση. Η IPC αποδείχτηκε ευεργετική για τη μείωση των επιπέδων MDA, όπως επίσης, ομάδες που υπέστησαν αγωγή με AT έχουν μειωμένα επίπεδα MDA. Η AT μείωσε την δραστικότητα MPO και επίσης απεδείχθη συνεργική με την IPC. Συμπέρασμα: Η μελέτη μας δείχνει ότι η εντερική IPC έχει ευεργετική επίδραση στην νεφρική βλάβη που προκαλείται από ισχαιμία-επαναιμάτωση του εντέρου. Η θεραπεία με ΑΤ πριν την εντερική ισχαιμία περιόρισε την ιστική βλάβη μετά από IR. Η IPC και AT έχουν ανεξάρτητα αποδειχθεί ευεργετικές για όλες τις ομάδες.