Αλληλεπιδράσεις συμπεριφοράς θηλασμού αρνιών και μόλυνσης του μαστικού αδένα σε προβατίνες

Abstract

The general objective of the present thesis was the study of potential associations and interactions between ovine mastitis and sucking behaviour of lambs.In the first Chapter, the relevant literature is reviewed. In the second Chapter, after a brief introduction the patterns of sucking behaviour in a dairy sheep breed are presented.An experiment was carried out, where lactational behaviour in Karagouniko-breed sheep and potential associations with mammary health were investigated. Behavioural recordings were made and teat duct and mammary secretion samples were collected for bacteriological and cytological examinations.There was no difference in frequency of bacterial isolation from ewes sucking singles or twins; there was greater frequency of bacterial isolation during 1st stage of lactation vs 2nd, 3rd or 4th and of positive California Mastitis Test scores during 1st stage of lactation vs 2nd, 3rd or 4th. In the third Chapter, after a brief introduction the possibility of bacterial transmission of bacteria to the teat of ewes has been studied.An experiment, aimed to determine differences in bacterial populations of teat duct and mammary gland of ewes before and after suckling. Samples of teat duct material and mammary secretion from 11 ewes have been carried out immediately before and after sucking by lambs. Differences were recorded in infection of duct samples before and after suckling in 40 cases; bacteria were isolated before suckling from 6 samples, whereas after it from 34. Differences were also recorded in samples collected after suckling and 120 min later in 12 cases; bacteria were isolated immediately post suckling from 8 samples, whereas 120 min later from 4.In the fourth Chapter, after a brief introduction, the possible adverse effects of subclinical mastitis to the sucking behaviour of lambs have been assessed.An experiment was carried out, where subclinical mastitis was induced by inoculating one mammary gland of ewes (n=8) with a Staphylococcus simulans isolate; control ewes (n=4) were also included. Lambs of challenged ewes showed a significantly increased frequency and duration of the two behaviours to uninoculated glands of their dams, rather than to challenged glands.General and more specific conclusions derived from the results of the present thesis are as follows.(a) Termination of sucking activity by the ewe when her mammary glands have been emptied, prevents damage to teat and likely development of mastitis. More frequent and longer sucking events of lambs during early lactation, may contribute to increased bacterial recoveries from mammary glands of ewes. Twins lambs were not associated with an increased infection rate of teat ducts and mammary glands of their dams.(b) The results show that bacteria can be transmitted from lambs to the teats of ewes during sucking activity. The results also show that M. haemolytica and Staphylococci are the principal organisms transmitted during sucking activity.(c) Subclinical mastitis changes the patterns of maternal - offspring behaviour in sheep. However, no effects were seen in the growth of single lambs.(d) The findings underline the need for confirmation of the health status of the mammary gland in future studies of lactational behaviour in sheep

Η παρούσα διατριβή εστιάζεται στη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της συμπεριφοράς του θηλασμού και της υγείας του μαστικού αδένα στα πρόβατα. Η διατριβή χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια και ακολουθεί η Γενική Συζήτηση.Στο Κεφάλαιο I ανασκοπείται η σχετική βιβλιογραφία. Το Κεφάλαιο υποδιαιρείται σε πέντε τμήματα.Στο Κεφάλαιο II, μετά από σύντομη εισαγωγή (τμήμα Α), περιγράφονται τα φυσιολογικά πρότυπα μητρικής συμπεριφοράς και συμπεριφοράς θηλασμού των προβάτων Καραγκούνικης φυλής (τμήμα Β).Πραγματοποιήθηκε ένας πειραματισμός, για τη διερεύνηση της συμπεριφοράς των προβατίνων και των αρνιών τους κατά τη διάρκεια της περιόδου θηλασμού, σε σχέση με την υγεία των μαστικών αδένων των θηλυκών ζώων. Για το σκοπό αυτό, συλλέχθηκαν δείγματα υλικού θηλαίου πόρου και γάλακτος για μικροβιολογική και κυτταρολογική εξέταση από 12 προβατίνες (6 με ένα αρνί και 6 με δύο αρνιά). Βακτήρια απομονώθηκαν από 8,1% ή 0,6% αντίστοιχα, των 480 δειγμάτων υλικού θηλαίου πόρου ή γάλακτος. Παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ μονόδυμων και δίδυμων αρνιών στη συχνότητα και τη διάρκεια της συμπεριφοράς "Προσπάθεια θηλασμού" (P<0,001). Ειδικά στα δίδυμα αρνιά, η συχνότητα της συμπεριφοράς "Ταυτόχρονος θηλασμός" προοδευτικά αυξήθηκε.Στο Κεφάλαιο III, ύστερα από σύντομη εισαγωγή (τμήμα Α), παρουσιάζεται η επίδραση του θηλασμού στη μετάδοση βακτηρίων στη θηλή των προβατίνων (τμήμα Β).Πραγματοποιήθηκε ένας πειραματισμός, για την εκτίμηση των διαφορών στους βακτηριακούς πληθυσμούς στο θηλαίο πόρο και το μαστικό αδένα των προβατίνων πριν και μετά το θηλασμό και για την αξιολόγηση παραγόντων που πιθανόν επηρεάζουν αυτές τις διαφορές. Για το σκοπό αυτό, συλλέχθηκαν δείγματα υλικού θηλαίου πόρου και γάλακτος για μικροβιολογική και κυτταρολογική εξέταση από 11 προβατίνες (7 με ένα αρνί και 4 με δύο αρνιά) αμέσως πριν και αμέσως μετά το θηλασμό, καθώς και 120 min αργότερα. Πριν το θηλασμό, βακτήρια απομονώθηκαν από 3,5% ή 1,5% αντίστοιχα, των 396 δειγμάτων υλικού θηλαίου πόρου ή γάλακτος. Μετά το θηλασμό, απομονώθηκαν βακτήρια από 10,6% ή 2,0% των δειγμάτων αντίστοιχα, ενώ 120 min αργότερα από 6,8% ή 1,5% των δειγμάτων αντίστοιχα. Σε 40 περιπτώσεις, τα βακτηριολογικά ευρήματα στο υλικό θηλαίου πόρου ήταν διαφορετικά σε καθένα από τα δύο δείγματα κάθε ζεύγους: σε 6 περιπτώσεις απομονώθηκαν βακτήρια μόνον πριν το θηλασμό και σε 34 περιπτώσεις μόνο μετά από αυτόν (P<0,001). Παρατηρήθηκαν επίσης διαφορές μεταξύ των δειγμάτων υλικού θηλαίου πόρου αμέσως μετά το θηλασμό και 120 min αργότερα, σε 12 περιπτώσεις: σε 8 περιπτώσεις απομονώθηκαν βακτήρια μόνο μετά το θηλασμό και σε 4 περιπτώσεις μόνον 120 min αργότερα (P=0,375).Η πλειονότητα των απομονωθέντων βακτηρίων, ήταν Σταφυλόκοκκοι και αποτελούσαν 70% των στελεχών που απομονώθηκαν πριν το θηλασμό, 80% των στελεχών που απομονώθηκαν μετά από αυτόν και 91% των στελεχών που απομονώθηκαν 120 min αργότερα. Επιπλέον, σε δύο περιπτώσεις απομονώθηκε Mannheimia haemolytica από δείγματα υλικού θηλαίου πόρου αμέσως μετά το θηλασμό.Στο Κεφάλαιο IV, ύστερα από σύντομη εισαγωγή (τμήμα Α), παρουσιάζονται οι επιπτώσεις της υποκλινικής μαστίτιδας στη συμπεριφορά θηλασμού των προβάτων (τμήμα Β).Πραγματοποιήθηκε ένας πειραματισμός για τη διερεύνηση της συμπεριφοράς των προβατίνων και των αρνιών τους, μετά από πρόκληση υποκλινικής μαστίτιδας. Για το σκοπό αυτό, προκλήθηκε υποκλινική μαστίτιδα σε 8 προβατίνες (όλες με ένα αρνί) μετά από ενοφθαλμισμό ενός μαστικού αδένα τους με ένα παθογόνο στέλεχος Staphylococcus simulans. Όμως τα αρνιά των προβατίνων με ενοφθαλμισμένους μαστικούς αδένες εκδήλωσαν τις συμπεριφορές αυτές με μεγαλύτερη συχνότητα και διάρκεια στους υγιείς παρά στους ενοφθαλμισμένους μαστικούς αδένες (Ρ<0,05). Αντίθετα, ανάλογη συμπεριφορά δεν παρατηρήθηκε στα αρνιά των υγιών προβατίνων.Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα ευρήματα αυτής της διατριβής είναι τα παρακάτω. (α) Παρατηρήθηκαν κάποιες διαφορές στα πρότυπα συμπεριφοράς θηλασμού των ζώων μίας φυλής προβάτων γαλακτοπαραγωγικής κατεύθυνσης, από αυτά που αναφέρονται στη βιβλιογραφία για πρόβατα κρεοπαραγωγικών φυλών. Η αυξημένη συχνότητα και διάρκεια των επεισοδίων θηλασμού στην αρχή της γαλακτικής περιόδου, πιθανόν οδηγεί σε αυξημένη συχνότητα απομόνωσης βακτηρίων από το μαστικό αδένα των προβατίνων. Προβατίνες με επαρκή παραγωγή γάλακτος μπορούν να αρμέγονται ακόμη και πριν την απομάκρυνση των αρνιών τους. Ο θηλασμός από δίδυμα αρνιά δε φαίνεται ότι προκαλεί αυξημένη συχνότητα μόλυνσης της θηλής και του μαστικού αδένα.(β) Κατά τη διάρκεια του θηλασμού μεταδίδονται βακτήρια από τα αρνιά στις προβατίνες. Ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης του θηλαίου πόρου. Συγκεκριμένα, μεταδίδονται Μ. haemolytica και Σταφυλόκοκκοι από τη στοματική κοιλότητα των αρνιών στις θηλές των προβατίνων. Ωστόσο, οι υγιείς θηλές μπορούν να αποτρέψουν τη μόλυνση του σύστοιχου μαστικού αδένα.(γ) Η υποκλινική μαστίτιδα οδηγεί σε μεταβολή της συμπεριφοράς θηλασμού των αρνιών. Εξαιτίας της μείωσης της παραγωγής γάλακτος μεταβάλλεται η συμπεριφορά των αρνιών, που θηλάζουν συχνότερα τον υγιή αδένα. Σε περιπτώσεις μονόδυμων αρνιών, η αύξηση του βάρους τους δεν επηρεάζεται.(δ) Συνιστάται η αξιολόγηση της υγείας του μαστικού αδένα σε κάθε μελέτη συμπεριφοράς θηλασμού σε πρόβατα. Έτσι θα αποφεύγονται πιθανά λάθη και αντικρουόμενα αποτελέσματα σε διαφορετικές μελέτες.