Η διαγνωστική αξία της τροπονίνης cTnI στη μεταθανάτια διάγνωση του εμφράγματος του μυοκαρδίου

Abstract

Acute myocardial infarction is one of the most common causes of death worldwide. It is defined as myocardial necrosis segment due to reduction or cessation of blood flow. The majority of cases with acute myocardial infarction are obligated to coronary artery disease or complications of atherosclerosis. In forensic science, except macroscopic and histopathological studies, there is a need to assess cardiac biomarkers in order to consolidate and to become more specific their usefulness in postmortem diagnosis of acute myocardial infarction. Specifically, the cardiac troponin I is detectable in pericardial fluid before becames detectable in serum, because she reaches the pericardial fluid through passive diffusion and ultrafiltration resulting from the pressure gradient. Furthermore, the levels of cTnI remain elevated for 6 days after the onset of clinical symptoms of acute myocardial infarction. The aim of this study is to compare the levels of post mortem concentration of cTnI in the pericardial fluid between groups of cases due to various causes of death, especially among acute myocardial infarction, drowning, cases with causes of death related to lung diseases and other causes of death, except the above cases. . The sample included medicolegal autopsy cases from the Department of Forensic Medicine and Toxicology, Medical Faculty of Athens University. For each case were recorded sex, age, postmortem interval and cardiac troponin I levels were measured by enzyme immunoassay technique (ELISA). For the statistical analysis of the data, the SPSS 11.0 program was used.In the group of cases with acute myocardial infarction it was observed statistically significant differences regarding the mean value of cTnI when compared to the other groups. There were no statistically significant correlations between genders, regardless of the cause of death. Also, no statistically significant differences were observed between mean value of cTnI and the postmortem interval. Furthermore, we observed that the cTnI values peak between the ages of 55 and 74 years. For ages over 75, cTnI mean value seems to be decreased but does not approximate the levels of cTnI in the ages under 55. In conclusion, cTnI is a cardiac marker of great importance in postmortem diagnosis of acute myocardial infarction and should be used assistantly macroscopic and histopathological studies.

Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου σε παγκόσμια κλίμακα. Ορίζεται ως νέκρωση τμήματος του μυοκαρδίου λόγω μείωσης ή διακοπής της αιμάτωσής του. Η πλειοψηφία των οξέων εμφραγμάτων του μυοκαρδίου οφείλεται στη στεφανιαία νόσο ή σε επιπλοκές της αθηρωμάτωσης.Στην ιατροδικαστική επιστήμη, πλην της μακροσκοπικής και της ιστοπαθολογικής μελέτης, καθίσταται αναγκαία η αξιολόγηση καρδιακών βιοχημικών δεικτών, προκειμένου να εδραιωθεί και να γίνει πιο συγκεκριμένη η χρησιμότητά τους στη μεταθανάτια διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Συγκεκριμένα, η καρδιακή τροπονίνη Ι αποτελεί ευαίσθητο δείκτη μυοκαρδιακής βλάβης, διότι: προσεγγίζει το περικαρδιακό υγρό μέσω παθητικής διήθησης και γι’αυτό ανιχνεύεται γρηγορότερα σε αυτό απ’ ότι στον ορό και τα επίπεδα παραμένουν υψηλά για 6 ημέρες μετά την έναρξη της κλινικής συμπτωματολογίας του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στη σύγκριση των επιπέδων της μεταθανάτιας συγκέντρωσης της cTnI στο περικαρδιακό υγρό μεταξύ περιστατικών οφειλομένων σε διάφορα αίτια θανάτου και συγκεκριμένα ανάμεσα σε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, πνιγμό, θάνατους σχετιζόμενους με παθήσεις των πνευμόνων και άλλα αίτια θανάτου, πλην των προαναφερθέντων.Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν περιστατικά, τα οποία υπεβλήθησαν σε νεκροψία–νεκροτομή στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Για κάθε περιστατικό έγινε καταγραφή του φύλου, της ηλικίας, του χρόνου που μεσολάβησε από το θάνατο έως τη διενέργεια της νεκροψίας-νεκροτομής και με ανοσοενζυμική μέθοδο (ELISA) προσδιορίστηκαν τα επίπεδα της τροπονίνης στο περικαρδιακό υγρό. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 11.0. Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά των μέσων τιμών της cTnI μεταξύ της ομάδας με αιτία θανάτου το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και των υπολοίπων ομάδων. Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των μέσων τιμών της cTnI και του φύλου. Επίσης, δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικά ευρήματα μεταξύ των μέσων τιμών της cTnI και του χρόνου που μεσολάβησε από το θάνατο έως τη διενέργεια της νεκροψίας–νεκροτομής. Τέλος, η μεγαλύτερη μέση τιμή της cTnI παρατηρήθηκε στην ηλικιακή ομάδα 55-74 ετών. Για τις ηλικίες άνω των 75 ετών, η μέση τιμή της προαναφερθείσας παρουσιάζει σχετική μείωση αλλά δε φθάνει στα επίπεδα της ηλικιακής ομάδας 13-54 ετών.Συμπερασματικά, η cTnI αποτελεί σημαντικό καρδιακό βιοχημικό δείκτη στη μεταθανάτια διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου και πρέπει να χρησιμοποιείται επικουρικά της μακροσκοπικής και ιστοπαθολογικής εξέτασης.