Συσχέτιση ανατομικής βλάβης και λειτουργικής αποκατάστασης σε βλάβες του ΚΝΣ και του ΠΝΣ με ειδική κλίμακα αξιολόγησης

Abstract

Introduction: Different scales are available for assessing grade of disability but their reproducibility in every day clinical practice is limited Purpose: To evaluate the reliability and validity of a sort new scale (SNS) developed to assess motor function in relation to the need or not of a third party’s help in patients with disabilities. Methods: 126 patients with stroke, spinal cord injury and head injury were assessed with FIM, BARTHEL and the SNS. 60 patients were examined twice by two different experient assessors who were blinded to each other's scores and test executions. Another not experient assessor full filed also the forms blinded to previous assessors scores. Reproducibility of the FIM, and SNS assessed in 2 different ways: Inter-rater and intra-rater reliability of clinical assessment. Results: The reproducibility of the scores in the clinical assessments was high for all subscales of SNS. The correlation between related subscales of the Barthel and SNS were all higher than 0.8. The correlation between related subscales of the FIM and the SNS were all lower than 0.5. The mean time to complete the scales differed significantly (p<0.001) and measured 11 (SD 2.0) minutes for the FIM, 6 (SD 1.2) minutes for the Barthel. The mean time to complete SNS scale was 5.6 (SD 2.0). Conclusion: The new proposed evaluation scale is a short, simple, reliable, and valid scale that can adequately be used in clinical practice and could be useful for both the disabled persons and the insurance funds.

Εισαγωγή: Διάφορες κλίμακες είναι διαθέσιμες για την αξιολόγηση του βαθμού κινητικής δυσλειτουργίας ή της αναπηρίας, αλλά η συσχέτιση με την ανάγκη παρουσίας γ΄ατόμου όπως και η επαναληψημότητά τους στην καθημερινή κλινική πρακτική είναι περιορισμένη. Σκοπός: Να αξιολογηθεί η αξιοπιστία και το κύρος της νέας κλίμακας ταξινόμησης (Sort New Scale - SNS) που αναπτύχθηκε για την αξιολόγηση της κινητικής λειτουργίας σε σχέση με την ανάγκη ή όχι της βοηθείας ενός τρίτου προσώπου σε ασθενείς με αναπηρίες. Μέθοδος: 126 ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό, κάκωση νωτιαίου μυελού και κρανιοεγκεφαλική κάκωση, αξιολογήθηκαν με FIM, και τη νέα κλίμακα. 60 ασθενείς εξετάστηκαν δύο φορές από δύο διαφορετικής εμπειρίας αξιολογητές οι οποίοι δεν γνώριζαν τα σκορ του άλλου και συμπλήρωσαν τις κλίμακες. Ένας άλλος λιγότερο έμπειρος εκτιμητής συμπλήρωσε επίσης τις κλίμακες χωρίς να γνωρίζει - τυφλά - τα προηγούμενα αποτελέσματα του έμπειρου αξιολογητή. Η επαναληψημότητα της FIM, αξιολογήθηκε με 2 διαφορετικούς τρόπους: Μετρήθηκε η αξιοπιστία της επαναληψιμότητας των αποτελεσμάτων της κλίμακας από τον ίδιο αξιολογητή (intra-rater reliability) και η αξιοπιστία της επαναληψιμότητας των αποτελεσμάτων της κλίμακας ανάμεσα σε διαφορετικούς αξιολογητές (inter-rater reliability) καθώς και ο χρόνος ολοκλήρωσης των ερωτηματολογίων. Αποτελέσματα: Η επαναληψιμότητα των βαθμολογιών στις κλινικές εκτιμήσεις ήταν πολύ υψηλή για όλες τις υποκλίμακες της νέας κλίμακας. Η συσχέτιση μεταξύ συνδεδεμένων υποκλιμάκων της νέας κλίμακας ήταν όλες υψηλότερα από 0,8. Η συσχέτιση μεταξύ συνδεδεμένων υποκλιμάκων της FIM και της νέας κλίμακας ήταν όλοι κάτω από 0,5. Ο μέσος χρόνος για την ολοκλήρωση των κλιμάκων διέφερε σημαντικά (p<0,001) και μετράται 11 (SD 2,0) λεπτά για την FIM, 6 (SD 1,2) λεπτά για την Barthel. Ο μέσος χρόνος για την ολοκλήρωση της νέας κλίμακας ήταν 5,6 (SD 2,0). Συμπέρασμα: Η νέα προτεινόμενη κλίμακα αξιολόγησης είναι μια σύντομη, απλή, αξιόπιστη, έγκυρη και κλίμακα που μπορεί επαρκώς να χρησιμοποιηθεί στην κλινική πράξη και θα μπορούσε να είναι χρήσιμη τόσο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες όσο και για την διευκόλυνση των εξεταστικών επιτροπών αναπηρίας.