Λεκτίνη συνδεόμενη με τη μαννόζη (mannose-binding lectin, MBL) και περιγεννητικές λοιμώξεις

Abstract

OBJECTIVE Mannose-binding lectin plays a key role in neonate innate immunity, since the adaptive immunity is still immature. MBL deficiency has been associated with an increased incidence of infections in infants and adults. To date, considering that a few studies have investigated the role of MBL deficiency in neonates, its contribution to the incidence of perinatal infections is still inconclusive. The aim of this study was to investigate the relationship between MBL2 genotypes, along with MBL serum levels with the occurrence of perinatal infections and neonate morbidity. MATERIALS & METHODS Blood samples were collected from 153 healthy neonates and 153 neonates of the Neonatal Internal Care Unit (NICU). In addition the group of ΝICU neonates was subdivided in two subgroups, according to the prematurity (96 term and 57 preterm). Serum MBL levels were measured by enzyme-linked immunoassorbant assay (ELISA). The detection of MBL2 genotypes (mutations at codons 52, 54 and 57 of the exon 1 and the polymorphisms in the position -550 and -221 into promoter) were performed by a PCR-RFLP protocol. The results were conformed by direct sequencing. Statistical analysis was performed using the SPSS (v17.0) software. RESULTS The allele frequency of MBL mutations was not differed between patients (ICU) and controls. Moreover, no difference was observed between the subgroups of ICU neonates. Interestingly, the rare haplotypes HYB, LXB and HXA were found in a higher frequency in ICU neonates and the difference was significant (p=0.009). Furthermore, carriers of MBL deficient genotypes (XA/O, O/O) were more frequent in the subgroup of the premature neonates in comparison with the term neonates; however, the difference was not significant (24.5% versus 18.7%, p=0.393). Serum MBL levels were significantly lower in preterm ICU neonates compared to term ones [mean +/-SD: 667ng/ml vs 922ng/ml, p=0.032]. Moreover, no significant correlations were found between MBL deficiency (functional and/or genotypic) and the incidence of perinatal infections (p>0.05) and prematurity (p>0.05). However, functional MBL deficiency, defined as MBL levels lower than 150 ng/ml, was positively correlated with with an approximately 2-fold increased risk to respiratory distress syndrome (OR:2.31, 95%CI:1.10-4.83, p=0.025). Other independent risk factors for RDS were the prematurity (OR:10.21, 95%CI: 4.46-23.36, p<0.001) and the emergence of seizures (OR:21.89, 95%CI: 1.80-266.14, p=0.015) or perinatal stress (OR:7.08, 95%CI: 2.26-22.17, p=0.001) after delivery. CONCLUSIONS MBL2 genotype did not exclusively determine MBL serum levels in neonates, since MBL levels are affected by additional factors, as prematurity. Moreover, rare MBL2 haplotypes are more frequent in ICU neonates, while neonates with MBL deficiency display a higher incidence of respiratory distress. On the other hand, the presence of MBL deficiency was not correlated with the frequency and the type of perinatal infections. In conclusion, our results indicate that a simple measurement of serum MBL levels on admission may help to identify neonates at high risk of developing RDS in the NICU.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση πιθανής συσχέτισης μεταξύ των γονοτύπων που χαρακτηρίζουν την MBL ανεπάρκεια ή και αντίστοιχων χαμηλών επιπέδων της πρωτεΐνης MBL με την επίπτωση περιγεννητικών λοιμώξεων και νοσηρότητας στο ΝΤ. Επιπρόσθετα, μελετήθηκε η σχέση μεταξύ MBL ανεπάρκειας με την προωρότητα ή με άλλες μεταβλητές.ΜΕΘΟΔΟΙ Η μέτρηση της λειτουργικής πρωτεΐνης MBL στον ορό του αίματος, πραγματοποιήθηκε με την ανοσοπροσροφητική μέθοδο ELISA. Η ανίχνευση των MBL2 γονοτύπων, αναφορικά με τις γενετικές παραλλαγές στα κωδίκια 52, 54 και 57 του πρώτου εξωνίου και των πολυμορφισμών στις θέσεις -550 και -221 του υποκινητή, έγινε με πρωτόκολλο PCR-RFLP. Η επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων έγινε με ανάλυση αλληλουχίας βάσεων. Στατιστική ανάλυση έγινε με χρήση του λογισμικού SPSS 17.0.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Δε διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των νεογνών του ΝΤ με αυτών του μαιευτηρίου, όσον αφορά τις γενετικές παραλλαγές του πρώτου εξονίου. Παρόμοιο αποτέλεσμα παρατηρήθηκε και στην περίπτωση των δυο υποομάδων των νεογνών του ΝΤ (τελειόμηνων και πρόωρων). Ωστόσο, οι σπάνιοι απλότυποι HYB, LXB και HXA παρατηρήθηκαν συχνότερα στην ομάδα των νεογνών του ΝΤ, συγκριτικά με τα νεογνά του μαιευτηρίου (p=0.009). Αν και οι γονότυποι που χαρακτηρίζουν την MBL ανεπάρκεια (XA/O και Ο/Ο) εμφανίστηκαν με υψηλότερη συχνότητα στην υποομάδα των πρόωρων νεογνών, συγκριτικά με τα τελειόμηνα, η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική (24.5% έναντι 18.7%, p=0.393). Τα επίπεδα της πρωτεΐνης MBL ήταν σημαντικά πιο χαμηλά στα πρόωρα νεογνά, σε σχέση με τα τελειόμηνα [μέση τιμή +/-SD: 667 ng/ml έναντι 922 ng/ml, p=0.032]. Επιπρόσθετα, δεν προέκυψε συσχέτιση μεταξύ των γονοτύπων που χαρακτηρίζουν την MBL ανεπάρκεια και των αντίστοιχων χαμηλών επιπέδων της πρωτεΐνης MBL με την επίπτωση περιγεννητικών λοιμώξεων. Παρόλα αυτά, διαπιστώθηκε ότι τα νεογνά που παρουσίασαν επίπεδα συγκεντρώσεων της πρωτεΐνης MBL χαμηλότερα από 150 ng/ml αντιμετώπιζαν περίπου δυο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας σε σχέση με τα νεογνά που εμφάνιζαν επίπεδα μεγαλύτερα του συγκεκριμένου επιπέδου τιμών (OR:2.31, 95%CI:1.10-4.83, p=0.025). Άλλοι παράγοντες κινδύνου συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας, αποτέλεσαν η προωρότητα (OR:10.21, 95%CI:4.46-23.36, p<0.001) και οι σπασμοί (OR:21.89, 95%CI:1.80-266.148, p=0.015).ή και το περιγεννετικό stress (OR:7.08, 95%CI:2.26-22.17, p=0.001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο γονότυπος MBL2 δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά αντιπροσωπευτικός των επιπέδων της πρωτεΐνης MBL στα νεογνά, διότι τα επίπεδα της εξαρτώνται και από άλλους παράγοντες, με κύριο την προωρότητα. Επιπρόσθετα, σπάνιοι απλότυποι εμφανίζονται συχνότερα σε νεογνά που χρήζουν νοσηλείας στο ΝΤ, ενώ νεογνά με MBL ανεπάρκεια παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο αναπνευστικής δυσχέρειας, αν και δεν παρατηρείται σε αυτά αυξημένη συχνότητα περιγεννητικών λοιμώξεων. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα μας αποκαλύπτουν ότι μια απλή μέτρηση των επιπέδων της πρωτεΐνης MBL, ίσως μπορεί να συμβάλει στην κατάδειξη νεογνών με αυξημένο κίνδυνο επίπτωσης ΣΑΔ.