Η σχέση λεπτίνης / αδιπονεκτίνης με τη συστηματική φλεγμονή και το θρεπτικό status ασθενών με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) σε παρόξυνση, στην αποδρομή αυτής και οκτώ εβδομάδες μετά

Abstract

Background: Various systemic inflammatory markers have been evaluated for their value in acute exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Leptin and adiponectin have been linked to stable COPD. Objectives: To assess plasma leptin, adiponectin and their ratio in acute exacerbations of COPD and to study possible associations with inflammatory biomarkers. Methods: Plasma leptin, adiponectin and their ratio (L/A) and serum biomarkers of systemic inflammation C-reactive protein (CRP), Tumor necrosis factor alpha (TNF-a) and interleukin-6 (IL-6) were assessed at three time points (admission, resolution and stable phase e8 weeks after resolution) in a selected cohort of 63 COPD patients hospitalized for acute exacerbations. Subjects with comorbidities related to adipose tissue hormones were meticulously excluded. Measurements and main results: All systemic inflammatory biomarkers, leptin and L/A ratio were elevated during admission compared to resolution and stable phase (mean L/A ratio 2.6 vs. 1.57 vs. 1.22, respectively; p < 0.0001), whereas adiponectin was elevated at resolution compared to admission. Log leptin, adiponectin and L/A ratio were significantly associated with variables of systemic inflammation, after proper adjustments, both on admission and in stable condition. In stepwise multiple linear regression models, IL-6 and TNF-a present the most significant associations with leptin, adiponectin and their ratio. Conclusions: Our data suggest that both leptin and adiponectin are associated with the systemic inflammatory process during exacerbations of COPD. The most significant associations seem to be those with IL-6 and TNF-α.

Είναι γνωστό ότι διάφοροι συστηματικοί φλεγμονώδεις δείκτες έχουν εκτιμηθεί για τη συμμετοχή και τη δράση τους στις παροξύνσεις της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ). Η λεπτίνη και η αδιπονεκτίνη έχουν συσχετισθεί με την παθοφυσιολογία της σταθερής ΧΑΠ. Ο στόχος μας ήταν να αξιολογήσουμε τη λεπτίνη και την αδιπονεκτίνη στο πλάσμα, στις παροξύνσεις της ΧΑΠ και να μελετήσουμε πιθανές συσχετίσεις με τους φλεγμονώδεις βιοδείκτες. Έτσι, τόσο η λεπτίνη, η αδιπονεκτίνη και ο λόγος αυτών (Λ/Α), όσο και οι βιοδείκτες της συστηματικής φλεγμονής στον ορό και συγκεκριμένα η C-αντιδρώσα πρωτείνη (CRP), ο παράγοντας νέκρωσης όγκων (ΤNF-a) και η ιντερλευκίνη 6 (IL-6) μετρήθηκαν σε 3 χρονικές περιόδους –στην εισαγωγή στο νοσοκομείο, στην αποδρομή αυτής και σε σταθερή φάση 8 εβδομάδες μετά την αποδρομή- σε ένα επιλεγμένο δείγμα ασθενών με ΧΑΠ που νοσηλεύτηκαν με λοιμώδη παρόξυνση ΧΑΠ. Ασθενείς με συνοδά νοσήματα όπου ενέχονταν η δράση των ορμονών που παράγονται από το λιπώδη ιστό αποκλείστηκαν σχολαστικά προς αποφυγή επηρεασμού των αποτελεσμάτων. Όλοι οι συστηματικοί φλεγμονώδεις βιοδείκτες, η λεπτίνη καθώς και ο λόγος λεπτίνη/αδιπονεκτίνη ήταν αυξημένοι κατά την εισαγωγή σε σύγκριση με την αποδρομή και τη σταθερή φάση (μέσος όρος λόγου Λ/Α: 2,6 στην εισαγωγή με 1,57 και 1,22 αντίστοιχα στην αποδρομή και στη σταθερή φάση με στατιστικά σημαντική διαφορά), ενώ σε αντίθεση η αδιπονεκτίνη ήταν αυξημένη στην αποδρομή σε σχέση με την εισαγωγή. Ο λογάριθμος της λεπτίνης, της αδιπονεκτίνης και του λόγου αυτών παρουσίασε σημαντική συσχέτιση με τις μεταβολές της συστηματικής φλεγμονής μετά από κατάλληλες προσαρμογές τόσο στην εισαγωγή, όσο και στη σταθερη φάση. Τέλος, σύμφωνα με τα δεδομένα μας σε μία βημα-βήμα πολλαπλή γραμμική ανάδρομη μελέτη η IL-6 και ο TNF-a παρουσιάζουν τις πιο σημαντικές συσχετίσεις με τη λεπτίνη, την αδιπονεκτίνη και το λόγο αυτών. Συμπερασματικά φαίνεται ότι ο λιπώδης ιστός μέσω της αυξημένης έκφρασης της λεπτίνης και των χαμηλών επιπέδων αδιπονεκτίνης να εμπλέκεται στις παροξύνσεις ΧΑΠ. Οι μεταβολές των παραπάνω επιπέδων φαόινεται να επάγουν συστηματική φλεγμονή.