Θεωρίες προσδιορισμού της κεφαλαιακής διάρθρωσης και εφαρμογές στην ελληνική οικονομία

Abstract

The study analyzes the determinants of capital structure decision of Greek listed companies with a view to fill in the existing gap between influential theories of corporate leverage and empirical evidence. The first section of the research examines the results from the submission of questionnaires to the managerial executives, whereas the latter extends empirical work on corporate financing behavior and focuses on the relationship of nine quantitative factors with three different proxies of leverage. The data set is mainly composed of qualitative variables and balance sheet data of firms over a nine-year period from 1998 to 2006, excluding firms from the banking, finance, real estate and insurance sector. Both cross-sectional and nonparametric statistics are implemented to shed more light on corporate financing behavior in a way to loosen the capital structure puzzle. The results broadly support the pecking order hypothesis over the static trade-off theory and demonstrate that Greek firms prefer using internal financing as opposed to using external financing. Concluding, the study provides evidence that capital structure varies significantly across a series of firm classifications and documents empirical regularities with respect to alternative measures of debt.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εστιάζει στον τρόπο προσδιορισμού της βέλτιστης κεφαλαιακής διάρθρωσης. Η απόφαση χρηματοδότησης αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση του πλούτου των μέτοχων της εταιρείας, μέσω της μεγιστοποίησης της χρηματιστηριακής αξίας της μετοχής ή εναλλακτικά μέσω της ελαχιστοποίησης του συνολικού κόστους κεφαλαίου. Το πρώτο τμήμα της έρευνας αναλύει τα αποτελέσματα από την αποστολή ερωτηματολογίων σε διευθυντικά στελέχη, ενώ το δεύτερο εξετάζει τη συσχέτιση ανάμεσα σε τρεις διαφορετικούς τρόπους μέτρησης της μόχλευσης και σε εννέα προσδιοριστικούς παράγοντες της εταιρικής κεφαλαιακής διάρθρωσης. Το δείγμα περιλαμβάνει ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για την περίοδο από το 1998 έως και το 2006 από το σύνολο των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο Αθηνών, εξαιρουμένων των τραπεζικών, χρηματοοικονομικών και ασφαλιστικών οργανισμών. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της χρηματοδοτικής θεωρίας της ιεράρχησης έναντι της θεωρίας της αντιστάθμισης και καταδεικνύουν ότι οι ελληνικές εταιρείες προτιμούν την εσωτερική από την εξωτερική χρηματοδότηση. Εν κατακλείδι, ο εκάστοτε τρόπος υπολογισμού της μόχλευσης διαφοροποιεί τα εξαγόμενα συμπεράσματα και η κατηγορία δραστηριότητας των εισηγμένων εταιρειών αποτελεί βασικό προσδιοριστικό παράγοντα για τη διαμόρφωση της κεφαλαιακής δομής.