Francesco Saverio Altamura (1822-1897): o βίος και το έργο του

Abstract

Σκοπός της διατριβής είναι να φωτισθεί η καλλιτεχνική φυσιογνωμία και η προσωπικότητα του Ιταλού ζωγράφου Francesco Saverio Altamura πατέρα του Έλληνα θαλασσογράφου Ιωάννη Αλταμούρα και συζύγου της Σπετσιώτισσας ζωγράφου Ελένης Μπούκουρη. Η ζωή του, όπως ο ίδιος γράφει στην αυτοβιογραφία του, που εκδόθηκε το 1896, περιστράφηκε γύρω από τρεις άξονες: η πατρίδα, η τέχνη, η γυναίκα. Για την πατριωτική του δράση καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Στην μελέτη τα έργα του αναλύονται ως θεματικές ενότητες: ιστορικά, προσωπογραφίες, έργα με θρησκευτικό βιβλικό, μυθολογικό, ηθογραφικό, τοπιογραφικό, πολιτικό θέμα. Περιέπεσε σε λήθη μετά τον θάνατό του, αλλά στα πλαίσια της επανεξετάσεως της ιταλικής ζωγραφικής που άρχισε στην Ιταλία την δεκαετία του 1960, η προσωπικότητά του και η καλλιτεχνική του αξία απέκτησαν μια πιο σαφή φυσιογνωμία. Δοκίμασε όλα τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του, επιρροές των οποίων είναι αναγνωρίσιμες σε πολλούς πίνακές του, χωρίς όμως να μπορεί να ενταχθεί σε κανένα από αυτά. Ο ίδιος έλεγε “το αληθές δεν είναι μόνο η υλική πραγματικότητα”.