Η πλοειδία του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος ως προγνωστικός δείκτης της επιβίωσης σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ριζική κυστεοπροστατεκτομή για αντιμετώπιση καρκίνου της ουροδόχου κύστης

Abstract

Purpose: The aim of this study was to detrermine the significance of the DNA ploidy in transitional cell carcinoma of the urinary bladder (TCCB).Materials and Methods: This study was carried out on 66 cases of TCCB, who underwent radical cystectomy from 1989 to 1992. DNA ploidy was determined by flow cytometry (FCM) on paraffin-embedded specimens.Results: The five-year survival rate for group one (diploid T3a or less) and two (diploid T3b-T4 and aneuploid T3a or less) were 100% and 66,66% respectively; all patients in group three (aneuploid T3b-T4) died during the five-year follow up period.The five-year survival rates for patients with T1, T2, T3a, T3b and T4 tumours were 85,71%, 87,71%, 66,67%, 22,22% and 0% respectively. The five-year survival rate for patients with diploid tumours was 100% and for patients with aneuploid tumours was only 30%. In the univariate analysis the following factors such as ploidy status, tumour stage, grade and lymph node involvment, were found to have independent prognostic significance. The multivariate analysis showed that the combination of ploidy status and tumour stage provided an additional statistically significant prognostic parameter.Conclusion: The results of this study support that DNA ploidy in combination with T stage can provide additional prognostic information in patients with transitional cell carcinoma of the bladder.

Σκοπός: Ο καθορισμός της προγνωστικής σημασίας της πλοειδίας του DNA στην επιβίωση ασθενών πασχόντων από καρκίνο του μεταβατικού επιθηλίου της ουροδόχου κύστης.Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν 66 ασθενείς, με καρκίνο της κύστης, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ριζική κυστεοπροστατεκτομή στο διάστημα μεταξύ Ιανουάριου 1989 και Δεκεμβρίου 1992. Η πλοειδία του DNA μελετήθηκε με κυτταρομετρία ροής σε υλικό παραφίνης.Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, ανάλογα με το στάδιο του όγκου και την πλοειδία του DNA και η πενταετής επιβίωση καθορίστηκε για την κάθε ομάδα ξεχωριστά.Αποτελέσματα: Η πενταετής επιβίωση για την πρώτη(διπλοειδείς Τ3α ή χαμηλότερου σταδίου) και τη δεύτερη ομάδα (διπλοειδείς Τ3β-Τ4 και ανευπλοειδείς Τ3α ή χαμηλότερου σταδίου) ήταν 100% και 66,67% αντίστοιχα. Όλοι οι ασθενείς της τρίτης ομάδας (ανευπλοειδείς Τ3β-Τ4) απεβίωσαν στη διάρκεια της πενταετίας.Η πενταετής επιβίωση για τους ασθενείς με στάδιο νόσου Τ1, Τ2, Τ3α, Τ3β και Τ4 ήταν 85,71%, 87,715, 66,67%, 22,2% και 0% αντίστοιχα.Το πενταετές διάστημα επιβίωσης για τους ασθενείς με διπλοειδείς όγκους ήταν 100% και για τους ασθενείς με ανευπλοειδείς όγκους ήταν 30%. Με την μονοπαραγοντική ανάλυση, παράγοντες όπως το στάδιο του όγκου, η πλοειδία, ο βαθμός διαφοροποίησης και η λεμφαδενική διασπορά βρέθηκαν να έχουν ανεξάρτητη προγνωστική σημασία.Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι ο συνδυασμός της πλοειδίας και του σταδίου του όγκου παρέχει μεγαλύτερη προγνωστική αξία από τον κάθε ένα παράγοντα ξεχωριστά.Συμπέρασμα: Η πλοειδία του DNA σε συνδυασμό με το παθολογοανατομικό στάδιο της νόσου προσφέρουν επιπρόσθετη προγνωστική πληροφορία στους ασθενείς με καρκίνο του μεταβατικού επιθηλίου της κύστης, δίνοντας πολύτιμη εκτίμηση του προσδόκιμου της επιβίωσης των ασθενών και επιπρόσθετα, της το δυνατό καλύτερης θεραπευτικής αντιμετώπισης των ασθενών.