Συγκριτική μελέτη της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των μεταλλοπρωτεϊνασών της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας MMP2, 7 και 9 ανάμεσα σε διηθητικά καρκινώματα και κυήσεις πρώτου τριμήνου

Abstract

Aims: Matrix metalloproteinases (MMPs) are endopeptidases considered to participate in the transient invasive property of trophoblastic cells during embryo implantation and placentation. The same molecules play an important role in the invasive and metastatic potential of cancer cells. The aim of this study was to compare the immunohistochemical expression of MMP2, 7 and 9 between clearly invasive carcinomas and “in situ” trophoblast invasion in an effort to illuminate their distinct roles in uncontrolled and controlled invasion. Methods: We performed an immunohistochemical analysis of 45 clearly invasive carcinomas of various organs (colorectal, gastric, breast, pulmonary, renal) and 40 first trimester gestation specimens (before the 9th week of gestation). The markers expression was evaluated semiquantitavely, seperately in cancer parenchymal and gestational trophoblastic cells as well as cancer stromal and decidual cells, according to a percentage scale (0 %, <10%, 10-50% and >50% of cells) and according to staining intensity (0, +, ++, +++). Results: MMP9 was expressed more often in the malignant parenchymal as well as in the malignant stromal component of carcinomas than in the trophoblastic (p=0, 0118) and decidual (p=0,017) component of gestations respectively. Although all carcinomas and almost all gestation specimens stained for MMP2 and MMP7, the immunostaining for both molecules was statistically more extensive and intense in trophoblasts and decidual cells by comparison to cancerous elements. Conclusion: Although there seems to be a direct link between cancer invasion and MMP9 immunohistochemical expression, the role of MMP2 and MMP7 appears to be more complicated underlining the complexity of the mechanisms involved in cancer spreading.

Στόχος: Οι μεταλλοπρωτεϊνάσες της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας (ΜΜΡs) αποτελούν ενδοπεπτιδάσες που συμμετέχουν στην προσωρινή διηθητική συμπεριφορά της τροφοβλάστης κατά τη διάρκεια της εμφύτευσης του εμβρύου και της δημιουργίας του πλακούντα. Τα ίδια μόρια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο διηθητικό και μεταστατικό δυναμικό των καρκινικών κυττάρων. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να συγκρίνει την ανοσοϊστοχημική έκφραση των ΜΜΡ 2 , 7 και 9 ανάμεσα σε εμφανώς διηθητικά καρκινώματα και στην “in situ” διήθηση της τροφοβλάστης, σε μία προσπάθεια να διελευκάνουμε το ρόλο τους στην εξέλιξη της διήθησης. Μέθοδος: Πραγματοποιήσαμε ανοσοϊστoχημική ανάλυση σε 45 εμφανώς διηθητικά καρκινώματα( από το παχύ έντερο, το στομάχι, το μαστό , τον πνεύμονα και το νεφρό) και 40 δείγματα κυήσεων πρώτου τριμήνου(πριν την 9η εβδομάδα της κύησης). Η έκφραση των ανοσοϊστοχημικών δεικτών αξιολογήθηκε ημιποσοτικά , ξεχωριστά ανάμεσα στα παρεγχυματικά καρκινικά κύτταρα και στα τροφοβλαστικά κύτταρα , καθώς επίσης και ανάμεσα στα στρωματικά κύτταρα του καρκίνου και τα κύτταρα του φθαρτού των κυήσεων, σύμφωνα με μια ποσοστιαία κλίμακα(0 %, <10%, 10-50% and >50% των κυττάρων ) και σύμφωνα με την ένταση της ανοσοϊστοχημικής χρώσης. Αποτελέσματα: Η ΜΜΡ9 εκφραζόταν συχνότερα στα κακοήθη παρεγχυματικά και στρωματικά κύτταρα σε σχέση με τα τροφοβλαστικά κύτταρα(p=0,0118) και τα κύτταρα του φθαρτού(p=0,017) των κυήσεων αντίστοιχα. Αν και όλα τα καρκινώματα και σχεδόν όλα τα δείγματα των κυήσεων εξέφρασαν τις ΜΜΡ2 και ΜΜΡ7, η ανοσοϊστοχημική έκφραση και των δύο μορίων ήταν εκτενέστερη κι εντονότερη στις τροφοβλάστες και στα κύτταρα του φθαρτού σε σύγκριση με τα καρκινικά στοιχεία. Συμπέρασμα: Αν και φαίνεται να υπάρχει άμεση συσχέτιση ανάμεσα στην καρκινική διήθηση και την ανοσοϊστοχημική έκφραση της ΜΜΡ9 , ο ρόλος της ΜΜΡ2 και της ΜΜΡ7 φαίνεται πιο σύνθετος , υπογραμμίζοντας την πoλυπλοκότητα των μηχανισμών που εμπλέκονται στην εξάπλωση του καρκίνου.