Ιστολογική και ανοσοϊστοχημική μελέτη παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα, με έμφαση στα παραθυλακιωδή κύτταρα (C - cells), σε νεκροτομικό υλικό

Abstract

In order to highlight the pathology of the thyroid gland in the Region of Epirus, the author examined all the glands from 500 consecutive autopsies on subjects of 0 to 103 years old. In the tables there are weight and measurements of the thyroids, macroscopic and microscopic details and pathologic appearances. Hyperplastic nodules of the thyroid gland were found in 24,6% of all the cases. Adenomas were found in 7,4% of cases and histologically besides the known cases referred also to the Hurtle cells type. The chronic thyroiditis, including Hashimoto’s chronic lymphocytic and granular were found in 9,6% of the glands. Carcinomas were found in 9 of the cases and finally metastases in 1,8%. In 190 histologically and immunohistologically treated thyroids, with calcitonin to evidence of C-cells, hyperplasia of these cells was found associated with various pathologic conditions and in normal glands. C-cell hyperplasia was found to be more in men than in women, and in elderly. Likewise immunoreaction observed with CEA, Crg, NSE and GIH with variable intensity.

Το υλικό μας αποτέλεσαν 500 παρασκευάσματα θυρεοειδών αδένων, που συλλέχθηκαν από νεκροτομικό υλικό, τη χρονική περίοδο 1998-2001. Κάθε παρασκέυασμα, μετρήθηκε, ζυγίστηκε και μονιμοποιήθηκε σε διάλυμα φορμόλης. Ελήφθησαν τομές από κύβους παραφίνης και έγινε χρώση με αιματοξυλίνη ηωσίνη. Επιλέχθηκαν τυχαία 190 περιστατικά, τόσο φυσιολογικά όσο και παθολογικά όπου εφαρμόσθηκε η μέθοδος της ανοσοϊστοχημείας ενάντια των αντιορών: θυρεοσφαιρίνη, καλσιτονίνη, καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο, ειδική των νευρώνων ενολάση, χρωμογρανίνη και σωματοστατίνη. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παθήσεων το αποτελούσαν οι υπερπλασίες του θυρεοειδή αδένα (24,6%), εν συνεχεία οι θυρεοειδίτιδες (9,6%), καρκινώματα (9%), αδενώματα (7,4%) και οι μεταστάσεις (1,8%). Βρέθηκαν συνολικά 17 περιστατικά με υπερπλασία των C-κυττάρων σε φυσιολογικούς αδένες και σε 53 περιστατικά παθολογικών αδένων. Σημαντική στατιστική διαφορά παρατηρήθηκε μεταξύ των δύο φύλων, μεταξύ των διαφόρων ηλικιών και μεταξύ της έντασης της χρώσης για Cal, CEA, NSE, Crg, GIH, σε φυσιολογικές κυρίως καταστάσεις. Ο μηχανισμός για την εξήγηση αυτών των ευρημάτων δεν είναι γνωστός, αλλά πιθανολογούμε ότι μπορεί να οφείλεται στη μεθοδολογία που χρησιμοποιήσαμε ή ίσως τα C-κύτταρα χάνουν την ιδιότητα να αντιδράσουν έναντι των ορών σε παθολογικές καταστάσεις.

El presente estudio se realizo con la finalidad de establecer la patologia del tiroides en la Region de Epiros, en Grecia. El autor examino 500 glandulas, material obtenido de las autopsias, que se realizaron en ei Demartamento de Medicina Forence en sujetos desde 0 anos hasta 103 anos de edad. En varias tablas presentamos el peso y la talla del tiroides, asi corno los caractères macroscopicos y microscopicos de estas. La mayoria de la patologia tiroide lo constituyen los nodulos hiperplasticos, con un poercentage de aparicion de 24,6% de todos los casos. Hallamos adenomas en 7,4%, incluyendo aquellos de celulas Hurthle. Los casos de tiroiditis cronica constituyeron el 9,6% de las patologias del tiroides. Los tumores malignos de origen epitelial contribuyeron el 9% de los casos, incluyendo los microcarcinomas. La mayoria de ellos presentaron caractères histologicos de formacion de papilas. La presencia de carcinomas para los dos sexos fue de 5,6% para los hombres y 2,2% para las mujeres, en un aedad comprendida entre los 20 hasta los 91 anos de edad. Remanentes del ultimo cuerpo bronquial se encontre en 48 casos, con caracteristicas celulares de celulas de origen neuroendocrino. Ademas se observaron infiltracion grasa tanto intrafolicular corno intralobulillar, calcificacion de la intima de las arterias, presencia de quistes en degeneracion y varios grados de fibrosis en la gianduia. Se eligieron al azar 190 casos de glandulas, las cuales se estudiaron histologica e imunohitologicamente con anticuerpos contra la calcitonina para elucidar la presencia de celulas C. Hiperplasia celular encontramos tanto en condiciones fisiologicas corno patologicas de la gianduia. Ademas, se observo que la hiperplasia de celulas C es mas comun en los hombres que en las mujeres y en personas maduras y mayores de edad. Resultados parecidos se hallaron con los reactivos CEA, NSE, Crg, y GIH. La hormona calcitonina es el inhibidor endogeno mas potente para la resorcion osea por parte de los osteoclastos. El papel de esta hormona en el desarrollo de la osteoporosis permanece obscure, pero a la vez es bien conocido que participa en la terapia de la osteoporosis y en la enfermedad de Paget.