Κοινωνιολογία, μετανάστευση και εργασία: "Κοινότητες" μεταναστών και εργασιακή αντιπροσώπευση: Οι επιπτώσεις της εργασίας και της απασχόλησης των μεταναστών στη συμμετοχή τους σε πέντε εργασιακούς συλλόγους μεταναστών στην Αθήνα

Abstract

The doctoral thesis centers on the repercussions low prestige work has on the collective organization and representation of immigrants. This micro-sociological analysis focuses on the cases of Egyptian, Albanian, Bangladeshi, Palestinian and Philippine immigrants in Athens and how their labour framework affects their participation in the immigrant work associations Union of Egyptian Workers in Greece, El Rapta’, ‘Work Association of Albanian Immigrants in Greece’, ‘Bangladeshi Immigrant Workers’ Union of Greece’, ‘Union of Palestinian Workers in Greece’ and ‘Union of Solidarity of Filipino Workers in Greece, KASAPI-Hellas’ as well as in Greek trade unions. From the in-depth interviews, the majority of immigrants appear not to claim established workers’ rights and not to seek membership in any unions. On the contrary, they rely on a network of friends and relatives for support and they develop individual behaviours and alternative solutions to achieve survival and protection.

Η διδακτορική διατριβή επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της απασχόλησης των μεταναστών σε χαμηλού κύρους εργασίες στη συλλογική οργάνωση και αντιπροσώπευση των μεταναστών. Η μικρο-κοινωνιολογική ανάλυση εστιάζει στις περιπτώσεις των Αιγυπτίων, Αλβανών, Μπανγκλαντεσιανών, Παλαιστινίων, Φιλιππινέζων μεταναστών στην Αθήνα και πως το πλαίσιο εργασίας και απασχόλησής τους επιδρά στη συμμετοχή στους μεταναστευτικούς εργασιακούς συλλόγους τους «Ένωση Αιγυπτίων Εργαζομένων στην Ελλάδα, El Rapta», «Εργατικός Σύλλογος Αλβανών Μεταναστών στην Ελλάδα», «Ένωση Εργαζομένων Μεταναστών Μπανγκλαντές Ελλάδος», «Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων στην Ελλάδα» και «Ένωση Αλληλεγγύης των Φιλιππινέζων Εργαζομένων στην Ελλάδα, KASAPI-Hellas» και στα ελληνικά συνδικάτα. Από τις συνεντεύξεις εις βάθος, η πλειονότητα των μεταναστών φαίνεται να μην διεκδικεί τα εργασιακά δικαιώματά της και να μην αποκτά ιδιότητα μέλους σε συλλόγους εργαζομένων. Αντιθέτως, στηρίζονται σε φιλικά και συγγενικά δίκτυα για αναζήτηση αλληλεγγύης καθώς και αναπτύσσουν ατομικιστικές συμπεριφορές και εναλλακτικές λύσεις, αντιλήψεις επιβίωσης και προστασίας.