Όλα τα τεκμήρια στο ΕΑΔΔ προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα.
Η μυκοτοξίνη ζεαραλενόνη (ΖΕΝ) ανιχνεύεται συχνά στις ζωοτροφές τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς και έχει συνδεθεί με αναπαραγωγικές διαταραχές στις χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις. Άλλωστε, ο χοίρος αποτελεί το πλέον ευαίσθητο είδος στη μυκοτοξίκωση από ΖΕΝ. Επιπλέον, το σύνδρομο αυτό εκδηλώνεται κυρίως με κλινικά συμπτώματα των συών, ενώ τα δεδομένα από την προσιτή σε εμάς διεθνή βιβλιογραφία, είναι ανεπαρκή σχετικά με την πιθανή συμμετοχή του κάπρου στην εμφάνιση της κλινικής εικόνας της μυκοτοξίκωσης από ΖΕΝ σε επίπεδο εκτροφής. Σκοπός αυτής της διατριβής ήταν να μελετηθεί η επίδραση της μυκοτοξίνης ζεαραλενόνης και του κύριου μεταβολίτη της, α-ζεαραλενόλης (α-ΖΕΝ), στα ποιοτικά χαρακτηριστικά και στη γονιμοποιητική ικανότητα του σπέρματος του κάπρου με τη χρήση νέων και έγκυρων μεθόδων όπως είναι η δοκιμή των ημιζωνών και ο έλεγχος της ακεραιότητας της χρωματίνης του πυρηνικού DNA με φθορίζουσα χρώση, οι οποίες εφαρμόστηκαν στα πλαίσια αυτής της διατριβής για πρώτη φορά στην Ελλάδα. ...
Η μυκοτοξίνη ζεαραλενόνη (ΖΕΝ) ανιχνεύεται συχνά στις ζωοτροφές τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς και έχει συνδεθεί με αναπαραγωγικές διαταραχές στις χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις. Άλλωστε, ο χοίρος αποτελεί το πλέον ευαίσθητο είδος στη μυκοτοξίκωση από ΖΕΝ. Επιπλέον, το σύνδρομο αυτό εκδηλώνεται κυρίως με κλινικά συμπτώματα των συών, ενώ τα δεδομένα από την προσιτή σε εμάς διεθνή βιβλιογραφία, είναι ανεπαρκή σχετικά με την πιθανή συμμετοχή του κάπρου στην εμφάνιση της κλινικής εικόνας της μυκοτοξίκωσης από ΖΕΝ σε επίπεδο εκτροφής. Σκοπός αυτής της διατριβής ήταν να μελετηθεί η επίδραση της μυκοτοξίνης ζεαραλενόνης και του κύριου μεταβολίτη της, α-ζεαραλενόλης (α-ΖΕΝ), στα ποιοτικά χαρακτηριστικά και στη γονιμοποιητική ικανότητα του σπέρματος του κάπρου με τη χρήση νέων και έγκυρων μεθόδων όπως είναι η δοκιμή των ημιζωνών και ο έλεγχος της ακεραιότητας της χρωματίνης του πυρηνικού DNA με φθορίζουσα χρώση, οι οποίες εφαρμόστηκαν στα πλαίσια αυτής της διατριβής για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το πειραματικό μέρος αυτής της διατριβής ολοκληρώθηκε σε τέσσερα στάδια που περιλάμβαναν πειραματισμούς ελέγχου της επίδρασης της ζεαραλενόνης και της α-ζεαραλενόλης στο σπέρμα του κάπρου σε ότ,ι αφορά: α) στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του μετά από 4ωρη επώαση in vitro (38,5°C, 5% CO2, υγρασία 96%), β) στην πρόκληση αντίδρασης ακροσώματος, γ) στην ικανότητα προσκόλλησης των σπερματοζωαρίων στη διαφανή ζώνη του ωαρίου με την εφαρμογή της δοκιμής των ημιζωνών, και δ) στην ακεραιότητα της χρωματίνης (DNA) του πυρήνα των σπερματοζωαρίων. Στα τρία πρώτα στάδια τα εκσπερματίσματα προέρχονταν κάθε φορά από έναν κάπρο, σε αντίθεση με το τέταρτο στάδιο όπου χρησιμοποιήθηκαν τα εκσπερματίσματα τεσσάρων κάπρων, διότι ο κάπρος αποτελεί ανθεκτικό είδος ως προς την βλάβη του πυρηνικού DNA των σπερματοζωαρίων.