Η συμβολή της χειρομάλαξης στην αποκατάσταση των αθλούμενων μετά άσκηση

Abstract

The purpose of the study was to examine the athlete’s recovery after exercise when massage is applied between the trials. Twenty-six male and female TAE KWON DO athletes with a mean age 21.5 years SD 2.19 and mean training tears 11.3 years and SD 3.39 were tested twice - two groups of 26 individual each therefore created - during a period 8-10 days in a different limb each time at isokinetic machine NORM of Cybex. Both group was consisted of the same individuals. The subjects of this study performed 6 sets of 10 maximum concentric and eccentric contractions with a two minutes interval between the sets. Massage was applied between the sets to the one limb while the interval was passive for the other limb. The analysis before the trials showed that there were no significant differences in the torque, the perimeter of the thigh and the motion range of the subjects’ limbs. The results of the analysis showed no significant difference in the flexion and the extension of the knee joint when massage was applied between the sets. On the contrary there were significant differences at the group at which massage was not applied. As far as torque (concentric and eccentric) is concerned, there was statistical significant decrement in both groups, although the percentage of the decrement in the massage group was smaller. Additionally the DOMS didn’t different significantly between the groups. However it was less intense in the massage group. The increase of the thigh’s perimeter was significantly bigger at the limb where massage was applied. The biochemical indices CPK, LDH, SGOT and Myoglobin affirmed the muscle fatigue and damage caused by the exercise. In conclusion the application of massage between the sets of an exercise program maintains the range of the joint’s motion, does not increase swelling of the performing muscle and slow down the decrement of torque and DOMS. There effects of massage may prove extremely important in high competitive sports training.

Σκοπός της έρευνας ήταν να εξετασθεί η αποκατάσταση των αθλητών μετά άσκηση, όταν εφαρμόζεται χειρομάλαξη ανάμεσα στις σειρές (sets) των προσπαθειών. Εικοσιέξι αθλητές και αθλήτριες του TAEKWONDO ηλικίας 21,5 ετών ±2,19 και έτη προπόνησης 11,3 ± 3,39, δοκιμάσθηκαν 2 φορές σε διάστημα 8-10 ημερών, σε διαφορετικό σκέλος κάθε φορά, στο ισοκινητικό δυναμόμετρο Norm της Cybex. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν δύο ομάδες των εικοσιέξι ατόμων κάθε μία, με τα ίδια άτομα εναλλάξ. Αυτά εκτελούσαν 6 σειρές (sets) από 10 μέγιστες μειομετρικές και πλειομετρικές προσπάθειες, με 2 λεπτά διάλειμμα μεταξύ των σειρών. Στο ένα σκέλος εφαρμόσθηκε χειρομάλαξη μεταξύ των σειρών ενώ στο άλλο σκέλος το διάλειμμα ήταν παθητικό. Οι μετρήσεις πριν τις δοκιμασίες έδειξαν ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στην δύναμη, την περίμετρο των μηρών και το εύρος κίνησης μεταξύ των σκελών των ατόμων που εξετάσθηκαν. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δοκιμασιών δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά στην κάμψη και την έκταση της άρθρωσης του γόνατος, όταν εφαρμόσθηκε η χειρομάλαξη στο διάλειμμα μεταξύ των σειρών. Αντίθετα στην ομάδα που δεν εφαρμόσθηκε μάλαξη οι διαφορές ήταν σημαντικές. Σχετικά με την δύναμη (πλειομετρική και μειομετρική) υπήρξε μείωση στατιστικά σημαντική και στις δύο δοκιμασίες αλλά η ποσοστιαία μείωση στην δοκιμασία με χειρομάλαξη ήταν μικρότερη. Επίσης το DOMS δεν διέφερε στατιστικά σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά ήταν λιγότερο έντονο στην ομάδα που εφαρμόσθηκε η χειρομάλαξη. Η αύξηση της περιμέτρου των μηρών ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στο σκέλος δοκιμασίας που δεν δέχθηκε μάλαξη. Οι βιοχημικοί δείκτες CPK, LDH, SGOT και Μυοσφαιρίνη επιβεβαίωσαν την μυϊκή κόπωση και κάκωση που δημιουργήθηκε από το πρόγραμμα άσκησης αλλά δεν ήταν ποσοτικά αξιόπιστοι. Συμπερασματικά η εφαρμογή της χειρομάλαξης στο διάλειμμα μεταξύ των σειρών ενός προγράμματος άσκησης, διατηρεί το εύρος κίνησης της άρθρωσης, δεν αυξάνει το οίδημα των περιοχών που δραστηριοποιήθηκαν και επιβραδύνει την μείωση της δύναμης και του DOMS. Αυτές οι επιδράσεις, ιδιαίτερα, σε επίπεδο πρωταθλητισμού, μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στην προπόνηση και απόδοση του πρωταθλητή.