Social capital as an economic force: unveiling the underlying mechanisms of growth, trust and prosperity

Abstract

The analysis presented in this comprehensive study delves into the intricate relationships between social capital, crime behavior by the perception of being secure, financial access, and household income, offering a unified perspective on the societal and economic implications of social cohesion and trust. By synthesizing data from the European Social Survey (2002–2024) and various scholarly meta-analyses, the findings reveal the multifaceted role of social capital as both a predictor and determinant of economic well-being. The first subchapter investigates the impact of Social Capital on Crime Behavior by the perception of being secure. The study highlights that decline of social capital—manifested through weaker social networks and reduced institutional trust—is strongly associated with higher rates of crime and decreased subjective perception of safety. This causal relationship is further validated through instrumental variable analysis, where individuals' interest in politics serves as an instrument for social capital. The research identifies specific dimensions of social capital, such as the absence of close networks and low trust levels, as critical drivers of criminal behavior and subjective sense of safety. These insights underscore the importance of enhancing social capital by fostering robust community ties and increasing trust in institutions as a strategy for mitigating crime and promoting a safer society. The second subchapter investigates the Social Capital and the Access to Finance. In a systematic meta-analysis of 41 scholarly articles, encompassing 538 estimates, the research evaluates the influence of social capital on financial access. While an apparent publication bias exists fostering positive associations, adjusted statistical analyses reveal that the overall effect of social capital on financial access is modest and economically insignificant. Variability in the reported findings is attributed to differences in methodological frameworks, regional contexts, and publication characteristics. These results suggest that while social capital may play a role in accessing financial resources, its impact is contingent on specific contextual and methodological factors. The third subchapter investigates the impact of Voluntary Work and Social Capital, on Household Income. Using data from rounds 10 and 11 of the European Social Survey, the study explores the interplay between voluntary work as a key dimension of social capital and household income. The findings demonstrate that active participation in voluntary activities significantly correlates with higher household income levels. Instrumental variable analysis, employing interest in politics as an instrument, reinforces the causal nature of this relationship. Framing voluntary work within the theory of endogenous growth, the research posits that social capital not only benefits individuals and their families economically but also contributes to broader societal well-being. Collectively, these findings illuminate the interconnected nature of social capital's effects across various domains. By bridging the gaps between crime prevention, financial accessibility, and economic growth, the research underscores the transformative potential of fostering social cohesion and trust. Policies that promote social capital by voluntary work and strengthen community networks can yield multidimensional benefits, reducing crime rates, enhancing financial accessibility, and improving household income levels. Furthermore, these strategies align with endogenous growth theory, emphasizing the critical role of internal economic factors, such as human capital and social cohesion, in fostering sustainable development. Ultimately, this study reinforces the notion that social capital serves as a fundamental pillar of societal progress, which improves various aspects of economic and social. Strengthening trust, nurturing networks, and encouraging active community participation emerge as pivotal tools in enhancing both economic and social well-being, paving the way for a fairer and more prosperous future.

Η ανάλυση που παρουσιάζεται σε αυτή την εκτενή μελέτη εμβαθύνει στις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ του κοινωνικού κεφαλαίου, της εγκληματικής συμπεριφοράς μέσω της αντίληψης της ασφάλειας, της πρόσβασης στη χρηματοδότηση και του εισοδήματος των νοικοκυριών, προσφέροντας μια ενοποιημένη οπτική των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων της κοινωνικής συνοχής και της εμπιστοσύνης. Μέσα από τη σύνθεση δεδομένων από την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Έρευνα (2002–2024) και διάφορες επιστημονικές μετα-αναλύσεις, τα ευρήματα αποκαλύπτουν τον πολυδιάστατο ρόλο του κοινωνικού κεφαλαίου ως τόσο προβλεπτικού παράγοντα όσο και καθοριστικού στοιχείου της οικονομικής ευημερίας. Το πρώτο κεφάλαιο διερευνά την επίδραση του κοινωνικού κεφαλαίου στην εγκληματική συμπεριφορά μέσω της αντίληψης της ασφάλειας. Η μελέτη αναδεικνύει ότι η μείωση του κοινωνικού κεφαλαίου —όπως αυτή εκφράζεται μέσω ασθενέστερων κοινωνικών δικτύων και μειωμένης εμπιστοσύνης στους θεσμούς— συνδέεται στενά με υψηλότερα ποσοστά εγκληματικότητας και μειωμένη υποκειμενική αίσθηση ασφάλειας. Αυτή η αιτιακή σχέση επιβεβαιώνεται περαιτέρω μέσω ανάλυσης με μεταβλητή-εργαλείο (instrumental variable), όπου το ενδιαφέρον για την πολιτική χρησιμοποιείται ως εργαλείο για το κοινωνικό κεφάλαιο. Η έρευνα εντοπίζει συγκεκριμένες διαστάσεις του κοινωνικού κεφαλαίου, όπως η απουσία στενών δικτύων και τα χαμηλά επίπεδα εμπιστοσύνης, ως κρίσιμους παράγοντες της εγκληματικής συμπεριφοράς και της υποκειμενικής αίσθησης ασφάλειας. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της ενίσχυσης του κοινωνικού κεφαλαίου μέσω της καλλιέργειας ισχυρών κοινοτικών δεσμών και της αύξησης της εμπιστοσύνης στους θεσμούς ως στρατηγική για τη μείωση της εγκληματικότητας και την προώθηση μιας ασφαλέστερης κοινωνίας. Το δεύτερο κεφάλαιο διερευνά τη σχέση μεταξύ κοινωνικού κεφαλαίου και πρόσβασης στη χρηματοδότηση. Σε μια συστηματική μετα-ανάλυση 41 επιστημονικών άρθρων, που περιλαμβάνουν 538 εκτιμήσεις, η έρευνα αξιολογεί την επίδραση του κοινωνικού κεφαλαίου στην πρόσβαση σε χρηματοοικονομικούς πόρους. Παρότι υπάρχει εμφανής μεροληψία δημοσίευσης υπέρ των θετικών συσχετίσεων, προσαρμοσμένες στατιστικές αναλύσεις αποκαλύπτουν ότι η συνολική επίδραση του κοινωνικού κεφαλαίου στην πρόσβαση στη χρηματοδότηση είναι μέτρια και οικονομικά ασήμαντη. Η μεταβλητότητα στα ευρήματα αποδίδεται σε διαφορές στα μεθοδολογικά πλαίσια, τα περιφερειακά συμφραζόμενα και τα χαρακτηριστικά των δημοσιεύσεων. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι, ενώ το κοινωνικό κεφάλαιο μπορεί να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην πρόσβαση στους χρηματοοικονομικούς πόρους, η επίδρασή του εξαρτάται από συγκεκριμένους συγκυριακούς και μεθοδολογικούς παράγοντες. Το τρίτο κεφάλαιο διερευνά την επίδραση της εθελοντικής εργασίας και του κοινωνικού κεφαλαίου στο εισόδημα των νοικοκυριών. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τους γύρους 10 και 11 της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας, η μελέτη εξετάζει τη συσχέτιση μεταξύ της εθελοντικής συμμετοχής —ως βασικής διάστασης του κοινωνικού κεφαλαίου— και του εισοδήματος των νοικοκυριών. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ενεργή συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες συσχετίζεται σημαντικά με υψηλότερα επίπεδα εισοδήματος. Η ανάλυση με μεταβλητή-εργαλείο, χρησιμοποιώντας το ενδιαφέρον για την πολιτική ως εργαλείο, ενισχύει τον αιτιακό χαρακτήρα αυτής της σχέσης. Τοποθετώντας την εθελοντική εργασία στο πλαίσιο της θεωρίας της ενδογενούς ανάπτυξης, η έρευνα υποστηρίζει ότι το κοινωνικό κεφάλαιο δεν ωφελεί μόνο οικονομικά τα άτομα και τις οικογένειές τους, αλλά συμβάλλει επίσης στη συνολική κοινωνική ευημερία. Συλλογικά, αυτά τα ευρήματα φωτίζουν τη διασυνδεδεμένη φύση των επιδράσεων του κοινωνικού κεφαλαίου σε διάφορους τομείς. Συνδέοντας την πρόληψη της εγκληματικότητας, την πρόσβαση στη χρηματοδότηση και την οικονομική ανάπτυξη, η έρευνα αναδεικνύει τη μεταμορφωτική δυνατότητα της κοινωνικής συνοχής και εμπιστοσύνης. Πολιτικές που προάγουν το κοινωνικό κεφάλαιο μέσω του εθελοντισμού και ενισχύουν τα κοινοτικά δίκτυα μπορούν να αποδώσουν πολυδιάστατα οφέλη: να μειώσουν τα ποσοστά εγκληματικότητας, να βελτιώσουν την πρόσβαση στη χρηματοδότηση και να αυξήσουν το εισόδημα των νοικοκυριών. Επιπλέον, αυτές οι στρατηγικές ευθυγραμμίζονται με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, δίνοντας έμφαση στον κρίσιμο ρόλο των εσωτερικών οικονομικών παραγόντων, όπως το ανθρώπινο και κοινωνικό κεφάλαιο, στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτή η μελέτη ενισχύει την άποψη ότι το κοινωνικό κεφάλαιο αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της κοινωνικής προόδου, βελτιώνοντας διάφορες πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Η ενίσχυση της εμπιστοσύνης, η καλλιέργεια των δικτύων και η ενθάρρυνση της ενεργούς συμμετοχής της κοινότητας αναδεικνύονται ως βασικά εργαλεία για τη βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα δικαιότερο και πιο ευημερούν μέλλον.